Το βράδυ της 6ης Οκτωβρίου είχαμε τη σπάνια ευκαιρία να δοκιμάσουμε ένα αξέχαστο 4hands δείπνο στο γαστρονομικό εστιατόριο του ξενοδοχείου Kenshō Boutique Hotel & Suites στη Μύκονο.
Είναι κάποιες εμπειρίες που δύσκολα περιγράφονται με λόγια. Μια τέτοια περίπτωση είναι το δείπνο που παρακολουθήσαμε το περασμένο Σάββατο στο ολίγων θέσεων γαστρονομικό εστιατόριο του ξενοδοχείου Kenshō Boutique Hotel & Suites στον Ορνό στη Μύκονο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση μάλιστα, οι αισθήσεις βρίσκονταν σε υπερένταση εκ προοιμίου, για τρεις πολύ σημαντικούς λόγους. Καταρχήν για το ασύλληπτο βιογραφικό του σαραντάρη Ιταλοαργεντίνου σεφ, του οποίου τα δύο αστέρια Michelin μοιάζουν σχεδόν αμελητέα μπροστά στο γεγονός ότι ο ίδιος έχει ανακηρυχθεί το 2009 ως «Cuisinier de l’année» (καλύτερος σεφ της χρονιάς στη Γαλλία) από τον οδηγό Gault & Millau σε ηλικία μόλις 33 χρονών, μια τιμητική διάκριση την οποία ακολούθησαν πολλές ακόμα, με τελευταία και πολύ σπουδαία την κατάταξη του εστιατορίου του στο Menton της γαλλικής ριβιέρας, ως το τρίτο καλύτερο εστιατόριο στον κόσμο (και το καλύτερο στη Γαλλία) σύμφωνα με το «World's 50 Best Restaurants». Την ανυπομονησία μας για την συγκεκριμένη βραδιά ενέτειναν αφενός το δυνατό όνομα και οι μεγάλες προσδοκίες που έχουμε από τον resident σεφ Γιώργο Στυλιανουδάκη, κι αφετέρου η ανάμνηση του περσινού, απόλυτα επιτυχημένου, αντίστοιχου event με τον τριάστερο σεφ Quique Dacosta που δεν ξεθωριάζει με τίποτα.
Το μενού της βραδιάς αποτελούνταν από 12 πιάτα, εκ των οποίων και κάποια signature των δύο σεφ. Βασίστηκε κατά κύριο λόγο, και όπου ήταν εφικτό, σε ελληνική πρώτη ύλη, κάτι που ήταν το ζητούμενο και το προσυμφωνημένο από τους δύο σεφ. Ο ίδιος ο σεφ Colagreco εκδήλωσε μάλιστα την επιθυμία του αυτή, με απώτερο σκοπό να ξεχωρίσει ελληνικά υλικά τα οποία θα μπορεί να χρησιμοποιήσει ως πρώτη ύλη στα μενού του Mirazur. «Τον Mauro τον παρακολουθώ χρόνια, η φιλοσοφία του είναι πολύ κοντά στη δικιά μου και στην κουζίνα μιλάμε την ίδια γλώσσα. Ο σκοπός του, όπως και ο δικός μου, δεν είναι οι περίπλοκες τεχνικές, αλλά η ένταση στη γεύση και η ανάδειξη της πρώτης ύλης. Έχω επιδιώξει ξανά τη συνεργασία μας και τώρα που τα κατάφερα είμαι απίστευτα ευχαριστημένος. Το μενού το δουλεύαμε για ενάμιση μήνα. Είχα στείλει στον Mauro τις σκέψεις για τα δικά μου πιάτα που ήθελα να συμπεριληφθούν και επάνω σε αυτά χτίστηκε το μενού.» μου εξηγεί ο Γιώργος Στυλιανουδάκης. Ανοίγω εδώ μια μικρή παρένθεση για να τονίσω την σπουδαιότητα ενός μάγειρα χωρίς κόμπλεξ και με μεγάλη αυτοπεποίθηση, ο οποίος ξέρει πως να μην λειτουργεί ανταγωνιστικά, και με απόλυτη ανιδιοτέλεια να στοχεύει αποκλειστικά σε μια γόνιμη συνεργασία, για να πετύχει ένα σπουδαίο αποτέλεσμα. Ο Γιώργος Στυλιανουδάκης με ενθουσιασμό μικρού παιδιού παραχώρησε σχεδόν την κουζίνα του στον σεφ Colagreco, έθεσε την ομάδα του στις υπηρεσίες του, λειτούργησε υποστηρικτικά όπου και όταν χρειάστηκε, κι ανέλαβε τον συντονιστικό ρόλο του «πασαδόρου». Και η βραδιά κύλησε υπέροχα…
Τα μικρά αριστουργήματα που βγήκαν από την κουζίνα ξεπέρασαν τις προσδοκίες μας και δικαίωσαν τους δύο σεφ, αναδεικνύοντας πρώτες ύλες συγκλονιστικά νόστιμες. Κορυφαία πιάτα της βραδιάς η Κακαβιά με αστακό, ντομάτες κονφί και φινόκιο τουρσί με σαφράν και το Waguy στιφάδο με τρούφα του Στυλιανουδάκη, το Fricassea με ελληνικά όστρακα και πέστο βασιλικού και το (για πολλά αστέρια) πιάτο με τις πρώιμες πατάτες, τον πυκνό ζωμό από καλκάνι και σφυρίδα, με μπακαλιάρο, μεδούλι από καλκάνι και αυγοτάραχο, του Colagreco – πιάτο τόσο βαθιάς νοστιμιάς και ιδεώδους σύλληψης που άξιζε το γερό χειροκρότημα στο τέλος. Είχαμε επίσης την ευκαιρία να δοκιμάσουμε και κάποια από τα signature πιάτα των δύο σεφ. Όπως το περίφημο αυγό με κρέμα στάκας και χαβιάρι beluga του Στυλιανουδάκη, και το εμβληματικό πιάτο του Mirazur, το μαγειρεμένο σε κρούστα αλατιού, παντζάρι με κρέμα χαβιαριού oscietra που όπως μου εξήγησε ο Colagreco «αν και είναι ένα πιάτο που μοιάζει απλό, θα πρέπει να ξέρεις ότι θέλει 3 χρόνια για να προετοιμαστεί, με τη διαδικασία να ξεκινάει τη στιγμή που φυτεύουμε το σπόρο του παντζαριού».