Πολιτικά πορτρέτα

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ε​​ίτε το θέλουμε είτε όχι, συρόμεθα σε μία μακρά προεκλογική περίοδο. Δεν είναι παράδοξο από μιαν άποψη, με δεδομένο ότι η εντολή εξαντλείται ημερολογιακά –και όχι πολιτικά– σε ένα έτος. Το ενδιαφέρον είναι οι αντιθετικές προσωπικότητες –σε απόλυτο βαθμό– των δύο «μονομάχων» που διεκδικούν την εξουσία.

Ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης είναι βλαστός μίας κατ’ εξοχήν πολιτικής οικογένειας, που όμοιά της δεν υπάρχει στην Ελλάδα, τουλάχιστον ως προς την αδιάλειπτη παρουσία της στην πολιτική σκηνή για περισσότερο από έναν αιώνα. Κατά πάσα βεβαιότητα δεν υπάρχει και στη σύγχρονη ιστορία της Ευρώπης.

Από τον γενάρχη Κωνσταντίνο Μητσοτάκη που ίδρυσε στην Κρήτη το «Κόμμα των Ξυπόλητων» –την ηγεσία του οποίου παρέδωσε στον ανιψιό του Ελευθέριο Βενιζέλο– έως τον σημερινό πρόεδρο της Ν.Δ., τέσσερα άλλα μέλη της οικογενείας, διαδοχικώς, υπήρξαν ενεργοί πολιτικοί.

Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, με τα ηλικιακώς ισχύοντα στην εποχή μας, ένας νέος με ανατροφή, παιδεία και παράδοση, ήρθε για να διαδραματίσει ρόλο πρωταγωνιστικό στην ελληνική πολιτική σκηνή. Από της εμφανίσεώς της η οικογένεια Μητσοτάκη ήταν προαγωγός των φιλελευθέρων πολιτικών και οικονομικών αντιλήψεων και αυτές πρεσβεύει και ο σημερινός πρόεδρος της Ν.Δ.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας κατάγεται από εύπορη επιχειρηματική οικογένεια, δίχως ενεργό πολιτική εμπλοκή. Επέλεξε ως νέος την περιπλάνηση σε ριψοκίνδυνες περιοχές της αναρχούμενης Αθήνας της μεταπολιτεύσεως, και απομακρυνόμενος από την οικογενειακή παράδοση μετεξελίχθη σε πολέμιο της επιχειρηματικότητος μπολσεβίκικου τύπου.

Δεν είναι ο κ. Τσίπρας βλαστός μιας συστηματικής οικογενειακής καλλιέργειας σε φροντισμένο έδαφος. Αναπτύχθηκε πολιτικώς και ως άτομο αναρριχόμενος στις αβαθείς ραβδώσεις ασβεστοκονιάματος ενός αποσαθρούμενου τοίχου, που είναι η Ελλάς των τελευταίων δεκαετιών.

Ο κ. Τσίπρας ήταν και θεωρεί πως παραμένει «επαναστάτης». Ως μαθητής και ως φοιτητής, συγκρουόταν διαρκώς με τις δυνάμεις ασφαλείας. Στη συνέχεια, ως πρωθυπουργός, επεχείρησε αρχικώς να συντρίψει το ευρωπαϊκό κατεστημένο. Εχασε και τις δύο μάχες – των νεανικών του χρόνων και της πρωθυπουργίας του πρώτου εξαμήνου του 2015. Αυτό που αδιαμφισβήτητα απολαμβάνει ο κ. Τσίπρας είναι η σύγκρουση σε ακρότατο και καταστρεπτικό βαθμό. Ως προς αυτό, μόνον ο Ελευθέριος Βενιζέλος τον έχει ξεπεράσει.

Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι μαλθακός πολιτικός. Κάθε άλλο. Τον διακρίνει η «αστική σκληρότητα», δίχως την οποία είναι ανέφικτη η επικράτηση ενός αστού στο ανταγωνιστικό περιβάλλον της οικονομίας ή της πολιτικής. Η μείζων διαφορά είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης αντιλαμβάνεται την αναμέτρηση με όρους αντιπαραθέσεως επιχειρημάτων, μεταξύ τελειοφοίτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του εξωτερικού.

Εν ολίγοις, πρόκειται για δύο πολιτικούς οι οποίοι διαμορφώθηκαν υπό τελείως διάφορες συνθήκες και κάνουν χρήση εργαλείων τελείως διαφορετικών για την κατάκτηση του πρωθυπουργικού αξιώματος. Απευθύνονται σε Ελληνες πολίτες, εκ φύσεως συντηρητικούς, αλλά ταυτόχρονα απείθαρχους και εξεγειρόμενους για ένα μικρό διάστημα. Ουδέποτε υπήρξαν «μονομάχοι» της πολιτικής τόσο ασύμβατοι και διαφορετικοί. Δεν πρόκειται να πλήξουμε σε αυτές τις εκλογές. Δυστυχώς.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή