Οι Στέρεο Νόβα δεν δίνουν συνεντεύξεις…

Οι Στέρεο Νόβα δεν δίνουν συνεντεύξεις…

3' 59" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

(…αλλά τα λένε όλα με τον καινούργιο δίσκο και το πρόσφατο live τους)

Αν η κόρη μου ήταν λίγο μεγαλύτερη, θα την είχα πάρει μαζί μου. Όπως έκαναν κάμποσοι άλλοι μπαμπάδες με παιδιά στην προεφηβεία και στην εφηβεία. Θα έπιανα πόστο σε μια γωνιά απομακρυσμένη, λιγότερο εκκωφαντική, θα την είχα στους ώμους μου να βλέπει καλά, θα της έκλεινα τα μάτια όταν τα φώτα γίνονταν επιθετικά. Μπαμπάς και κόρη. Στο σημαντικότερο live του σημαντικότερου γκρουπ ηλεκτρονικής μουσικής στην Ελλάδα. Θα ήταν μια εμπειρία που θα θυμόταν, νομίζω, για πάντα. Βαριά κουβέντα το «για πάντα», αλλά να, η συναυλία των Στέρεο Νόβα στο Ξέφωτο του ΚΠΙΣΝ, 20 χρόνια μετά την (άνω, ως φαίνεται) τελεία που είχαν βάλει στην κοινή τους πορεία, ήταν ένα πυκνό, πολυστρωματικό γεγονός, με ένταση και αμεσότητα μοναδική. 

Τη Δευτέρα 18 Ιουνίου οι Στέρεο Νόβα μάς κυρίευσαν. Τρεις εβδομάδες μετά ακόμη συζητάμε γι’ αυτό. 

Μάθημα ηλεκτρονικής αισθητικής

Ήταν μια ωραία λαϊκή συναυλία, που μάζεψε όλες τις φυλές των Αθηνών και όλες τις ηλικίες. Χνουδιασμένους εφήβους, εφήβους που έγιναν μεσήλικες, μεσήλικες που έγιναν παππούδες, εναλλακτικούς «ηλεκτρονικούς» και μαυροφορεμένους ροκάδες, μουσάτους χίπστερ και καλοβαλμένους πουκαμισάτους. Το υγρό, πυρωμένο Ξέφωτο του ΚΠΙΣΝ (είχε βρέξει και είχε ζέστη) ήταν από νωρίς πατείς με πατώ σε. Στο τέλος φύγαμε όλοι λυμένοι, ανοιχτοί, ηλεκτρισμένοι και ενωμένοι, στερεωμένοι στην κοινωνία. Μια τελετή κοινής εμπειρίας, το live των Στέρεο Νόβα πέτυχε τον στόχο του, όπως κάθε καλό live. Απλώς εδώ δεν υπήρχε καμία συναυλιακή στερεοτυπία. 

«Τη συναυλία αυτή θα ζήλευε και o Moby, και η Bjork ακόμα», μου είπε ένας φίλος μουσικός. Ένας άλλος: «Είμαι σίγουρος ότι εκείνο το βράδυ σχηματίστηκαν είκοσι μπάντες από εκστασιασμένους εφήβους που είπαν μέσα τους “θέλω να γίνω αυτό που βλέπω”». 

Οι Στέρεο Νόβα αποφάσισαν να μην παίξουν το παιχνίδι της νοσταλγίας. Δεν έπαιξαν απλώς τα γνωστά τους και μερικά καινούργια κομμάτια. Δούλεψαν με υψηλό ορίζοντα, για μήνες και με όρους περιοδείας, και έφτιαξαν ένα live από αυτά που κανονικά «παντρεύεσαι» για καιρό, που τα λιτανεύεις, δεν εξαντλούνται μέσα σε μία βραδιά. Και ας ήταν τελικώς(;) μόνο για μία βραδιά. 

Ο ήχος τους δεν ήταν ένας θαμπός απόηχος της μουσικής τους του τότε. Ήταν τραγανός, τωρινός, δουλεμένος με όρους σημερινούς. Στη μία και μοναδική φράση που κατάφερα (μέσω email και αφού μεσολάβησαν κοινοί φίλοι) να εξασφαλίσω (δεν είναι μάρκετινγκ αυτή η αποχή τους από τα μίντια, είναι νομίζω ποιητική συστολή) τα λένε όλα: «Τα παλιά αρχεία δουλεύτηκαν σε νέα reworks, ώστε να ακούγονται πιο σημερινά, αλλά χωρίς να χάνουν την αρχική τους μελωδία και το πρώτο αίσθημα που είχαν. Παίξαμε παλιά και νέα τραγούδια από το νέο μας άλμπουμ “Ουρανός”. Δουλέψαμε έξι μήνες για να στήσουμε τα είκοσι τραγούδια που ακούστηκαν στη συναυλία και ταυτόχρονα κάναμε πολλές πρόβες με τον ντράμερ Πέτρο Τσαμπαρλή, αλλά και όλοι μαζί, για να δημιουργηθεί ο απαραίτητος συγχρονισμός αλλά και να ενοποιηθούν μουσικά τα παλιά με τα νέα κομμάτια».

Οπτικές συστοιχίες

Οι οθόνες πίσω από τις πλάτες του Κωνσταντίνου Βήτα και του Μιχάλη Δέλτα έπαιζαν βίντεο του μουσικού, παραγωγού και κινηματογραφιστή Νίκου Πατρελάκη. Μια υψηλών τεχνικών προδιαγραφών συναισθηματική ακτινογραφία της μουσικής τους ήταν αυτά τα visuals. Φώτισαν τα κομμάτια με τρόπο μοναδικό, τα συμπλήρωσαν, έδωσαν έξτρα υφή και νόημα στο μουσικό γεγονός. Είδαμε αστικά τοπία και θάλασσες, βουνά και εργοστάσια, χιόνια, λεωφόρους, δάση, ένα συμβολικό πύκνωμα της ζωής μας. 

Η σκηνοθεσία των βίντεο έγινε από τον Νίκο Πατρελάκη και τον Κώστα Κατριό και την ομάδα τους Doc Tv Specials σε όλη την Ελλάδα σε διάστημα πέντε μηνών. Χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή όλες οι σύγχρονες τεχνολογίες, 4K κινηματογράφηση, drones, steadicams, τηλεφακοί για παρατήρηση του ουρανού και κινηματογραφικοί φακοί για όλα τα φυσικά γυρίσματα, servers τελευταίας τεχνολογίας και αρκετά διαφορετικά προγράμματα για τα graphics. Eκατοντάδες οι ώρες επεξεργασίας των υλικών. Ο Πατρελάκης και η Γαλλίδα Yas Borodin κατασκεύασαν με computer graphics αστρικά σώματα, καιρικά φαινόμενα, σωματίδια με τις τροχιές τους, κόσμους που χτίζονταν και διαλύονταν, μια ολόκληρη ψηφιακή πραγματικότητα για να μπλεχτεί με τη φυσική εικόνα. Η Ηλιάνα Τσαπατσάρη ανέλαβε την 3D σχεδίαση του τσιμεντόλιθου, που είναι το χαρακτηριστικό στο εξώφυλλο του τελευταίου άλμπουμ των Στέρεο Νόβα «Ουρανός». 

Δυο λόγια για το άλμπουμ

Δεν είμαι μουσικοκριτικός, αλλά θα τολμήσω να πω ότι ο «Ουρανός», η νέα τους δουλειά, είναι ένα ασπαίρον σάουντρακ της Αθήνας σήμερα. Γλυκόπικρο, όπως όλα τα άλμπουμ τους, αλλά ώριμο, δεμένο, μια αρθρωμένη, εναλλακτική και λυσιτελής έκφραση της σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής. Μαστόρικες ενορχηστρώσεις, όμορφες μελωδίες, νέες ηλεκτρονικές ατμόσφαιρες, ένα ιδιότυπο, καλαίσθητο genre η μουσική τους. 

Να ευχηθώ κάτι; Να συνεχίσουν. Γιατί συνέβαλαν στο να τεθεί η νέα προδιαγραφή για τα live από εδώ και πέρα. Γιατί η αισθητική και νοηματική συγκίνηση που μας δίνει η δουλειά τους ανοίγει τα μάτια σε εμάς τους καταναλωτές της σύγχρονης μουσικής. ■ 

Το νέο άλμπουμ των Στέρεο Νόβα «Ουρανός» κυκλοφορεί σε διπλό βινύλιο, cd και digital album από την Inner Ear. Δεν έχει ανακοινωθεί άλλο live. Ακόμη. 
 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή