Ενας πάτερ φαμίλιας, ένας θυμωμένος νέος, μία μουσουλμάνα πρόσφυγας από τη Συρία και μία «ξένη» που θέλει να γίνει μέλος της οικογένειας τραγουδούν το δράμα και τις συγκρούσεις τους στο Αρχοντικό των Μπενιζέλων.
Η όπερα «Ιδομενέας» του Μότσαρτ μεταφέρεται σε μια παλιά κατοικία στο κέντρο της Αθήνας και η ιστορία της γίνεται μια σύγχρονη οικογενειακή υπόθεση. «Οι πρωταγωνιστές είναι άλλωστε τα μέλη μιας οικογένειας και από τη στιγμή που μας φιλοξενεί ένας χώρος όπως το αρχοντικό ήθελα να μεταφέρω τις μεγάλες σκηνικές δράσεις σε μια πιο μικρή κλίμακα που θα ταίριαζε καλύτερα στο περιβάλλον», τονίζει η Αμάλια Μπένετ στο πρώτο της σκηνοθετικό εγχείρημα.
Η υπόθεση της όπερας δεν έχει αλλάξει στη μεταφορά και την εκτέλεσή της από την ομάδα μουσικού θεάτρου «Ραφή». Ο Ιδομενέας καλείται να θυσιάσει τον γιο του Ιδιμάνθη για να «ξεπληρώσει» τις παλιές του αμαρτίες. Ο οργισμένος νέος είναι επίσης ερωτευμένος με το λάθος πρόσωπο, την Ιλια που δεν κατάγεται από την Τροία, όπως στον αρχικό μύθο, αλλά από τη Συρία, ενώ την κατάσταση περιπλέκει η Ηλέκτρα που επίσης διεκδικεί τον Ιδιμάνθη. Σκηνικές προκλήσεις έχουν ξεπεραστεί με θεατρικά εργαλεία που υπογραμμίζουν τη μεταφορά της όπερας στη σύγχρονη εποχή, όπως για παράδειγμα η σκηνή της τρικυμίας που προκαλεί ο Ποσειδώνας για να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του έχει αντικατασταθεί από τη σειρήνα ενός συναγερμού.
Στην καρδιά της όπερας βρίσκεται ένα θέμα οικουμενικό και διαχρονικό, που δεν είναι άλλο από τη διαμάχη των γενεών και το βάρος της ιστορίας που μεταφέρουν οι παλαιότεροι στους νεότερους. «Η νέα γενιά θέλει να προχωρήσει, να ερωτευτεί, να κάνει κάτι καινούργιο, ενώ η προηγούμενη γενιά που συμβολίζει ο Ιδομενέας θέτει εμπόδια για τα οποία ο Ιδιμάνθης δεν έχει ευθύνη», σημειώνει η κ. Μπένετ και εύκολα γίνονται οι αντιστοιχίες με τη σημερινή εποχή. «Με έναν τρόπο, η νέα γενιά στην Ελλάδα πληρώνει επιλογές που έκαναν οι παλαιότεροι. Δεν είσαι ελεύθερος, έχεις το βάρος της ιστορίας πάνω σου», συμπληρώνει. Ωστόσο, το αισιόδοξο τέλος του έργου διατηρείται με τον Ιδομενέα να βγαίνει στη σύνταξη.
Η διακεκριμένη χορογράφος, γνωστή και από την κινησιολογική δουλειά της στο ελληνικό θέατρο, έρχεται πρώτη φορά σε επαφή με ένα οπερατικό έργο και τις ιδιαιτερότητές του στην παράσταση που ανεβαίνει στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Η κ. Μπένετ περιγράφει αυτή τη διαδικασία σαν μια επίσκεψη σε έναν ξένο τόπο που συνδυάζει όμως τον χορό και το θέατρο, μέσα στα οποία κινείται από την αρχή της καριέρας της.
Μια άλλη «μουσουλμάνα»
Η δράση εκτυλίσσεται στο μεγαλύτερο μέρος του μνημείου, το οποίο αναστηλώθηκε πρόσφατα. Εχει ενδιαφέρον ότι η προφορική παράδοση τοποθετεί στα κτίσματα που προϋπήρχαν του αρχοντικού (16ος αιώνας) τη ζωή της Ρεβούλας Μπενιζέλου, η οποία μετέπειτα αγιοποιήθηκε στην Οσία Φιλοθέη. Κατά τη διάρκεια της ζωής της ίδρυσε τη Μονή του Αγίου Ανδρέα, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η Αρχιεπισκοπή Αθηνών, και παρείχε συχνά στέγη σε φτωχούς, ασθενείς και μουσουλμάνες γυναίκες, κάτι που οδήγησε στον θάνατό της. Πέντε αιώνες μετά, μια άλλη «μουσουλμάνα» θα βρει καταφύγιο στο Αρχοντικό των Μπενιζέλων.
«Ιδομενέας ή Το βάρος της ιστορίας», Αρχοντικό Μπενιζέλων, 23-25 Ιουνίου, 9 μ.μ.