Να λοιπόν πώς γράφεται ένα λοξό παραμύθι. Oχι αυτά τα γλυκερά που συχνά λέμε στα παιδιά. Ενα παραμύθι που ξυπνά τη φαντασία.
Εχοντας το χάρισμα της αφήγησης και ακόμη περισσότερο υποδόριο χιούμορ, η αρχαιολόγος και κριτικός τέχνης Βιβή Βασιλοπούλου (επίτιμη γεν. διευθύντρια αρχαιοτήτων), έφτιαξε ένα παραμύθι που σμίγει τη μαγεία της αρχαιολογίας με εκείνη του θεάτρου και της λογοτεχνίας. Γνωρίζοντας τα μυστικά των σπηλαίων μέσα από τη θητεία της στην Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας του υπουργείου Πολιτισμού, έβγαλε στο φως τις ιστορίες τους. Η ανασκαφή της στο σπήλαιο της Νύμφης Κορώνειας στη Βοιωτία, την οδήγησε να γράψει το παραμύθι «Η Κορώνεια και ο Πάνας – Ονειρο νύχτας ορεινής στον Ελικώνα», που αφορά «παιδιά κάθε ηλικίας». Οσους θέλουν να γνωρίσουν τα σπήλαια από κοντά αλλά μπορούν μόνο μέσα από τα βιβλία και τις ιστοσελίδες.
Βγάζει μπροστά τα ντόπια ξωτικά, τις μούσες, τις νεράιδες, τις νύμφες και τα παιχνίδια τους στο φεγγαρόφωτο, γράφει τα μυστικά των σπηλαίων, πως τα γέμιζαν οι άνθρωποι με τάματα και ευχές, πλέκοντας μύθους για να γαληνεύουν τα παιδιά τους. Και μέσα στις ιστορίες και στις πληροφορίες για τον τρόπο μιας ανασκαφής, στις 80 σελίδες της καλαίσθητης έκδοσης που χρηματοδότησε ο Δήμος Λεβαδέων, κάνει αναφορές στο σαιξπηρικό «Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας», αλλά και στον Στράβωνα, στον Παυσανία, στον Πλάτωνα, στον Καβάφη, στη Γιουρσενάρ, στον Καρούζο, στον Σκαρίμπα, στη Δημουλά.
Δεν φιλοδοξεί να υποκαταστήσει τις επιστημονικές δημοσιεύσεις. Απελευθερώνοντας τις Λειβηθρίδες νύμφες, εξάπτει τη φαντασία γράφοντας για μια εποχή που το «surviving δεν ήταν καθόλου άθλημα, ήταν άθλος ζωής».