Επιστροφή στη… νιότη του Χαν Σόλο

Επιστροφή στη… νιότη του Χαν Σόλο

3' 26" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Solo: A Star Wars Story» ***

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2018)

Σκηνοθεσία: Ρον Χάουαρντ

Ερμηνείες:  Αλντεν Ερενραϊχ, Γούντι Χάρελσον, Εμίλια Κλαρκ, Ντόναλντ Γκλόβερ

Η αλήθεια είναι πως η Disney έχει από καιρό εντοπίσει τη δεύτερη κότα με τα χρυσά αυγά (η πρώτη είναι τα κόμικς της Marvel) και φροντίζει να εξαργυρώνει τακτικά. Το franchise του «Πολέμου των Αστρων» όμως, το οποίο επανενεργοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια με εξαιρετική επιτυχία δεν αρκεί από μόνο του για να παράξει αρκετά μπλοκμπάστερ. Γι’ αυτό βέβαια τον σκοπό δημιουργήθηκαν τα spinoff, όπως το «Solo: A Star Wars Story» που κυκλοφορεί αυτή την εβδομάδα και στις ελληνικές αίθουσες. Σε κάθε περίπτωση, το καλό με την Disney είναι ότι δεν καταφεύγει σε «ξεπέτες», κάτι που είναι φανερό και στη νέα ταινία.

Οπως υποδεικνύει και ο τίτλος, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία αφιερωμένη στον Χαν Σόλο, τον θρυλικό λαθρέμπορο που ερμήνευσε ο Χάρισον Φορντ στα παλιά αλλά και στα νεότερα επεισόδια του «Star Wars». Αυτή τη φορά, ωστόσο, ταξιδεύουμε ακόμα πιο πίσω στον χρόνο και συγκεκριμένα στη εποχή που ο Χαν δεν είναι παρά ένας φιλόδοξος νεαρός που αναζητεί τη θέση του στο σύμπαν. Στη διαδρομή θα γνωρίσει τον πιστό του σύντροφο στις περιπέτειες, Τσουμπάκα, ενώ θα καθίσει και για πρώτη φορά στο κόκπιτ του μυθικού Μιλένιουμ Φάλκον. Γύρω του ήδη γνωστοί χαρακτήρες όπως ο τζογαδόρος Λάντο Καλρίσιαν (Ντόναλντ Γκλόβερ) αλλά και νέες προσθήκες σαν τον μισθοφόρο Μπέκετ (Γούντι Χάρελσον) και την όμορφη Κίρα (Εμίλια Κλαρκ).

Η ανδρική φιλία

Με τον οσκαρικό Ρον Χάουαρντ («Ενας υπέροχος άνθρωπος») στο σκηνοθετικό τιμόνι, η ταινία παραμένει στιβαρή παρά τη μεγάλη της διάρκεια, ταξιδεύοντάς μας ξανά με επιτυχία στον «πολύ, πολύ μακρινό γαλαξία». Ο ελάχιστα γνωστός Αλντεν Ερενραϊχ («Υπέροχα Πλάσματα») τα καταφέρνει αρκετά καλά ως νέος Χαν Σόλο, ωστόσο τίποτα δεν θα γινόταν χωρίς τον θηριώδη, τριχωτό του φίλο. Κι αυτό διότι, πέρα από περιπέτεια με εντυπωσιακά ταξίδια και συγκρούσεις, το «Solo» είναι στην πραγματικότητα μια ιστορία γύρω από την ανδρική φιλία· την ενστικτώδη αυτή σχέση εμπιστοσύνης που χτίζεται μέσα από τα καλά και τα άσχημα και κρατάει μια ζωή – όχι τυχαία ο Χαν είναι ο μόνος που καταλαβαίνει την αλλόκοτη γλώσσα του Τσούι κι εκείνος με τη σειρά του αυτός που δεν τον εγκαταλείπει ποτέ.

Ενα άλλο ευχάριστο στοιχείο του φιλμ είναι η βίντατζ αισθητική του. Μιας και τα γεγονότα του διαδραματίζονται πολύ πριν από εκείνα του «Πολέμου των Αστρων», οι δημιουργοί του το έχουν γεμίσει με τετράγωνες οθόνες περασμένων δεκαετιών, ασύρματους παλαιάς κοπής και ανδροειδή που μοιάζουν περισσότερο με κάδους σκουπιδιών. Επειδή όμως βρισκόμαστε στο 2018, δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι ανάλογες πινελιές. Τέτοιες είναι ο δυναμικός και αινιγματικός χαρακτήρας της Εμίλια Κλαρκ (Μητέρα των Δράκων είναι αυτή στο κάτω κάτω) αλλά και ένα θηλυκό ρομπότ-επαναστάτρια, το οποίο καλεί σε εξέγερση όλους τους καταπιεσμένους, ανεξάρτητα αν μέσα τους υπάρχει ζωντανή καρδιά ή… κυκλώματα.

Το βαρόμετρο της εβδομάδας

Στον «Τερματικό σταθμό» η Μάργκο Ρόμπι πρωταγωνιστεί σε ένα υπερβολικά στυλιζαρισμένο νεονουάρ εκδίκησης, το οποίο έχει όμως τη γοητεία του. Σε μια πόλη βυθισμένη στο έγκλημα και στην παρακμή, μία σειρά ανθρώπων διασταυρώνεται –πάντα νύχτα– γύρω από τον άδειο σταθμό των τρένων. Οπως είναι αναμενόμενο, τα πιστόλια δεν θα αργήσουν να βγουν από τις θήκες τους, την ώρα που εξίσου θανατηφόρες ατάκες πάνε και έρχονται με τάξη. Το φιλμ του Βον Στάιν θυμίζει αρκετά εκείνα του Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν, χωρίς ωστόσο να φτάνει τη δική του εκρηκτική εξτραβαγκάντζα.

Στο «Taxi 5» η επιτυχημένη γαλλική κωμωδία επιστρέφει για άλλον ένα γύρο αυτοκινητικών κυνηγητών στους δρόμους της Μασσαλίας. Ενας αστυνομικός, άσος στο τιμόνι, προσπαθεί να σταματήσει τη δράση της «Ιταλικής Συμμορίας», με σύμμαχο ένα θρυλικό, «πειραγμένο» λευκό ταξί.

Στο «Ταξίδι αναψυχής» ο Τζον και η Ελα, ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, το σκάνε ξαφνικά από τα ενήλικα παιδιά τους, σε μια «παράνομη» εκδρομή με το παλιό τους αυτοκινούμενο τροχόσπιτο. Ο Πάολο Βίρτζι σκηνοθετεί τους εξαιρετικούς Ντόναλντ Σάδερλαντ και Ελεν Μίρεν σε μια συγκινητική δραμεντί αφιερωμένη στην τρίτη ηλικία, αλλά κυρίως στην αληθινή αγάπη που μένει ζωντανή ακόμα κι όταν τα υπόλοιπα γύρω αρχίσουν να σβήνουν. Ολα αυτά στο περιτύλιγμα ενός road movie με τα ανάλογα απρόοπτα-περιπέτειες και έναν ογδοντάχρονο με άνοια πίσω από το τιμόνι. Η ταινία ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή