Πόσο είναι το 2% των δέκα εκατομμυρίων; Ελάτε τώρα, εύκολο, 200.000. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Δεν χρειάζονται τόσοι για να οργανωθεί μια γιορτή στο Σύνταγμα από πολίτες που θα πανηγυρίζουν την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια. Αν μάλιστα υπολογίσουμε ότι αυτοί οι 200.000 πιστεύουν ότι τα μνημόνια έφεραν την κρίση και όχι η κρίση τα μνημόνια, τότε ο Αύγουστος θα σημάνει την καθαρή έξοδο από την κρίση. Κάτι σαν άμωμη σύλληψη. Να ’ναι καλά η Παναγιά κι ο Τσίπρας. Και 20.000 να μαζευτούν για να τραγουδήσουν την ελπίδα που ήρθε και ξανάρθε και θα συνεχίσει να έρχεται, ώσπου να τη βαρεθούμε, φτάνουν. Με τον κατάλληλο φωτισμό και λήψεις θα μιλάμε για «πλήθος» και εικόνες με τον ενθουσιασμό των Ελλήνων θα «κάνουν τον γύρο του κόσμου». Αφήστε τους Σκοπιανούς να γιορτάζουν τις ήττες τους στο Ιλιντεν, και τους Σέρβους στο Κοσσυφοπέδιο. Εμείς επιτυχίες, μόνον επιτυχίες, αδελφοί!
Τους αριθμούς δεν τους γέννησε το άρρωστο μυαλό μου. Στο πρόσφατο Ευρωβαρόμετρο μόνον 2% των συμπολιτών μας δήλωσαν ότι είναι ικανοποιημένοι από την πορεία της οικονομίας. Ας τους μαζέψουμε στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όπως μας μάζευε η δικτατορία όταν ήμασταν μαθητές, για να γιορτάσουμε όλοι μαζί την οικονομική αρετή των Ελλήνων. Δυστυχώς η Βέμπο δεν είναι πια ανάμεσά μας. Η Μποφίλιου όμως χαίρει άκρας υγείας.
Απορία αφελούς. Οταν ο κ. Τσίπρας θριαμβολογεί για την πορεία της οικονομίας, την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και τα παρελκόμενα, απευθύνεται στο 2% των Ελλήνων; Λίγοι σάς πέφτουν; Οταν έκανε το δημοψήφισμα ο Παπαδόπουλος το 1973, «Οχι» δεν είχαν ψηφίσει παραπάνω. Και είδατε τα αποτελέσματα. Ενα χρόνο μετά το 110% των Ελλήνων ήσαν υπέρ της δημοκρατίας και κατά της δικτατορίας – το σύνολο του πληθυσμού και κάτι παραπάνω. Το ζήτημα δεν είναι η παθητική ανάγνωση των στατιστικών. Θα πρέπει να δούμε και τα ποιοτικά στοιχεία αυτού του 2% για να αντιληφθούμε την οικονομική του δυναμική. Γνωστή μου καθαρίστρια στο υπουργείο Οικονομικών μού είπε ότι σε γενικές γραμμές η είσπραξη έχει πέσει, όμως με το νέο ολιστικό πρόγραμμα θα σπάσουν τα ταμεία, θα διώχνουν κόσμο.
Και τώρα για να σοβαρευτούμε. Οταν μόλις το 2% των Ελλήνων είναι ικανοποιημένο από την πορεία της οικονομίας, κάποιο πρόβλημα υπάρχει. Οταν δε το 2% συνυπάρχει στο ίδιο οικονομικό περιβάλλον με τους Γερμανούς, που είναι ικανοποιημένοι κατά 91% από την πορεία της οικονομίας, τότε το πρόβλημα δεν το έχει μόνον η Ελλάδα. Το έχει και η Ευρώπη, η οποία υποστήριξε με όλες της τις δυνάμεις την κυβέρνηση Συριζανέλ και την οικονομική της πολιτική και τώρα βρίσκεται μπροστά σε μια κοινωνία με κομμένη την ανάσα.