Συμφιλίωση με την Ιστορία μας
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ*
Το Σχέδιο Μάρσαλ επούλωσε τις οικονομικές πληγές της Κατοχής και του Εμφυλίου, εισήγαγε σειρά δομικών μεταρρυθμίσεων στην πολιτική και στην οικονομία καθώς και νέες μεθόδους διοίκησης. Eβαλε επίσης τα θεμέλια της εκβιομηχάνισης της χώρας και της θεαματικής ανάπτυξης των δεκαετιών του ’50 και του ’60. Αυτά και μόνο είναι επαρκείς λόγοι για τη διατήρηση του αγάλματος του Τρούμαν, όπως και των μνημείων πολλών άλλων με σημαντική θετική συμβολή στην πορεία της χώρας μας, ανεξάρτητα από την πολιτική ή εθνική τους προέλευση.
Εξίσου προφανώς, δεν θα έπρεπε το άγαλμα του Μάρσαλ να κρύβεται πίσω από τον τοίχο της πρεσβείας των ΗΠΑ. Κρίθηκε απαραίτητο, φαίνεται, σε μια πόλη που αρέσκεται να θεωρεί τον εαυτό της λίκνο της δημοκρατίας αλλά κλείνει τα μάτια σε όσα συμβαίνουν καθημερινά στους δρόμους της με την περιβολή της αγανάκτησης ή της διαμαρτυρίας.
Το ζήτημα όμως δεν είναι τα αγάλματα, αλλά το πότε θα επιλέξουμε ως λαός να ξεπεράσουμε ψευτοενοχές, την ψευδαίσθηση του ηθικού πλεονεκτήματος και τις διχαστικές ταμπέλες του χθες. Να μάθουμε και να συμφιλιωθούμε με την Ιστορία μας. Να δούμε με τόλμη τον κόσμο που προχωράει, με τα καλά και τα κακά του, και να προχωρήσουμε και εμείς. Και επιτέλους να σταματήσουμε να επιτρέπουμε σε φανατικές, ολιγομελείς μειοψηφίες να κινούνται πέρα από νόμους, ηθική, αλλά και λογική.
Υπάρχουν όρια, κανόνες και θεσμοί. Αν δεν τα διαφυλάξουμε εμείς οι πολίτες πρώτα από όλους, τότε ακραίοι, δημαγωγοί και «ταλαντούχοι ψεύτες» θα συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται τον φόβο, την απογοήτευση ή την ημιμάθεια κάποιων. Ωσπου πολλά από όσα θεωρούμε δεδομένα να χαθούν.
* Ο κ. Αλέξανδρος Κωστόπουλος είναι σύμβουλος Στρατηγικής και Επικοινωνίας και συγγραφέας του βιβλίου «Γέφυρες συνεργασίας» (εκδ. Ικαρος) για το Σχέδιο Μάρσαλ.
Από τις πιο σκοτεινές περιόδους
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΦΙΛΗΣ*
Θα ήταν αρκετός ένας και μόνο λόγος για να μην έχει τοποθετηθεί το άγαλμα του Τρούμαν στη χώρα μας και πουθενά αλλού. Με προσωπική απόφασή του ρίχτηκαν δύο ατομικές βόμβες, στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, δολοφονώντας πάνω από 200.000 ανθρώπους, στη συντριπτική τους πλειονότητα αμάχους, ενώ ο πόλεμος ουσιαστικά είχε τελειώσει. Ετσι, διαπράχθηκε ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκαινιάσθηκε η εποχή του πυρηνικού πολέμου.
Η προεδρία Τρούμαν (1945-1953) είναι από τις πιο σκοτεινές, μεσαιωνικές περιόδους της Ιστορίας. Αυτή την περίοδο κηρύχθηκε κι επίσημα, με την ομιλία Τσώρτσιλ (5.3.1946 στο Φούλτον), ο ονομαζόμενος Ψυχρός Πόλεμος. Ιδρύθηκε το ΝΑΤΟ, που ευθύνεται για δεκάδες επεμβάσεις και δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς. Στο ΝΑΤΟ υπηρέτησαν πάνω από 200 χιτλερικοί στρατηγοί. Ο αρχηγός της χιτλερικής Βέρμαχτ έγινε πρόεδρος της στρατιωτικής επιτροπής του ΝΑΤΟ!
Στο εσωτερικό των ΗΠΑ επικράτησε ο μακαρθισμός. Με την υποψία ότι έχουν κομμουνιστικές ιδέες εξαπολύθηκε πογκρόμ ακόμη και στο Χόλιγουντ. Κορυφαίοι σκηνοθέτες κυνηγήθηκαν, αποκλείστηκαν από το Χόλιγουντ. Κορυφαίοι ηθοποιοί και δημιουργοί κυνηγήθηκαν και περίπου 200 εγκατέλειψαν τη χώρα (Τσάπλιν, Ντασσέν κ.ά.). Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, είναι ακόμη αδιάψευστος μάρτυρας στα βουνά μας η χρήση των απάνθρωπων βομβών Ναπάλμ, που για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν στον Γράμμο, την περίοδο 1946-1949, αφανίζοντας κυριολεκτικά ανθρώπους και φύση. Να λοιπόν ποιον τιμούν με ανδριάντα όσοι υπερασπίζονται το άγαλμα Τρούμαν και η σημερινή «αριστερή» κυβέρνηση, που το προστάτεψε σπάζοντας κεφάλια νέων ανθρώπων. Αν ήθελαν να τιμήσουν τον αμερικανικό λαό, ας έβαζαν ένα άγαλμα του Αβραάμ Λίνκολν!
* Ο κ. Θανάσης Παφίλης είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ.