Επί δύο σεζόν, όταν τελείωνε η παράσταση «Στέλλα, κοιμήσου», που σκηνοθέτησε στο Εθνικό Θέατρο ο Γιάννης Ιωαννίδης, η Ιωάννα Κολλιοπούλου δεχόταν συγχαρητήρια για την ερμηνεία της σε αυτή την έντονη παράσταση, με την ωμή γλώσσα και την κυνική συμπεριφορά των ηρώων. «Πώς αντέχεις τόση ένταση;» ρωτούσαν οι θεατές και εκείνη, εξαντλημένη, αλλά πάντα με χαμόγελο απαντούσε.
Προχθές το βράδυ, νικήτρια των θεατρικών βραβείων «Μελίνα Μερκούρη», πήρε με συγκίνηση την αγαπημένη καρφίτσα της Μελίνας Μερκούρη από τα χέρια της Αλκης Ζέη, ενώ η αίθουσα ηχούσε από παρατεταμένα χειροκροτήματα. Αφιέρωσε το βραβείο στον Γιάννη Οικονομίδη και σε όλους τους συντελεστές εντός και εκτός σκηνής, συγχαίροντας και τις συνυποψήφιές της (Ευγενία Δημητροπούλου, Αμαλία Καβάλη, Αλεξάνδρα Καζάζου) και ευχαριστώντας την επιτροπή (Μάγια Λυμπεροπούλου, Δηώ Καγγελάρη, Ματίνα Καλτάκη, Δημήτρης Λιγνάδης, Ρένη Πιττακή).
Από το 2011 είναι στον χώρο, όταν έκανε την πρώτη της εμφάνιση με εφόδια τις σπουδές Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ένα χρόνο Γλωσσολογίας στη Σορβόννη και υποκριτικής στη δραματική σχολή του Εθνικού. Ο Αρης Ρέτσος «με έκανε να δω τα αρχαία κείμενα με άλλη ματιά», είχε πει στην «Κ» το 2015, ο Τάκης Τζαμαργιάς «μου έδειξε το εφηβικό θέατρο», ο Δημήτρης Καραντζάς με την «Ελένη» την έβαλε στα σχολεία προτού πάρει τον δρόμο της Επιδαύρου. Κάθε σκηνοθέτης, όπως η Ελένη Σκότη, ο Δημήτρης Λιγνάδης, ο Βίκτωρ Αρδίττης, της έδωσαν κάτι, όπως ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος στα «Παράσιτα» και ο Γιάννης Οικονομίδης στο «Στέλλα, κοιμήσου».
Το κοινό προχθές στο Ιδρυμα «Μελίνα Μερκούρη» άκουσε και τη συγγραφέα Αλκη Ζέη να μιλάει για την αγαπημένη της φίλη Μελίνα. Θυμήθηκε όταν την πρωτοείδε στο θέατρο, 10 ετών. Με παρότρυνση της μητέρας της, πήγαν μαζί με την αδελφή της, οι τρεις τους, να δουν ένα 14χρονο κορίτσι που έπαιζε στο θέατρο «Κεντρικόν», στο «Το φόρεμα της κυρίας» του Γρηγορίου Ξενοπούλου. Θυμήθηκε και όταν συναντήθηκαν στο Παρίσι το 1953 μέσω της Ζωρζ Σαρή. «Ηταν μια γυναίκα ζεστή με πάρα πολλή αγάπη για τον άλλον. Αν η Μελίνα δεν γινόταν ηθοποιός, θα μπορούσε σίγουρα να γίνει ανακριτής Α΄ βαθμού. Αν ήθελε να μάθει κάτι, στο έβγαζε με τέτοιο τρόπο που σε έκανε να της το προσφέρεις. Δεν υπάρχει κάτι ανάλογο της Μελίνας».
«Οι παλιότεροι ηθοποιοί, όταν ήμασταν νέοι, καθόμασταν στην κουίντα και κάποιον θαυμάζαμε, εσείς;», ρώτησε σε μια παράσταση τους νεότερους συναδέλφους του ο Δημήτρης Λιγνάδης, ενορχηστρωτής της βραδιάς. «Κανέναν», του απάντησαν. «Θεωρώ ότι θα ξανάρθει η εποχή των μύθων. Οι μύθοι θα είσαστε εσείς», είπε προχθές απευθυνόμενος στους νέους ηθοποιούς που γέμισαν το κτίριο της οδού Πολυγνώτου. «Αυτή η μικρή παράδοση του βραβείου “Μελίνα Μερκούρη” έχει αποκτήσει μια μορφή αντίδρασης στην εθνική μελαγχολία και εσωστρέφεια», είπε στον χαιρετισμό του ο πρόεδρος του ιδρύματος, ποινικολόγος Χριστόφορος Αργυρόπουλος.