Καιρό είχα να ακούσω την επωδό που κρούει τις χορδές του Ελληνος λαού και είχα αρχίσει να ανησυχώ. Μήπως μας πρόδωσε η εθνική μας μνήμη και η ασθένεια του γήρατος καταπόνησε τα σφριγηλά μας αισθήματα; Πότε θα αντηχήσει ξανά ο εύηχος παιάν «Αμερικάνοι, φονιάδες των λαών»; Τι άλλο πρέπει να γίνει ώστε τα βήματα των παλικαριών να οδηγηθούν ώς την αμερικανική πρεσβεία, να φωνάξουν, να βγάλουν το άχτι τους. Αν δεν κάνω λάθος το τελευταίο φεστιβάλ αντιαμερικανισμού είχε γίνει με σχετική επιτυχία όταν οι Ρώσοι είχαν εισβάλει στην Κριμαία. Επειδή τα φαινόμενα απατούν τους αφελείς, μόνον ο Ελληνας λαός θεώρησε υπευθύνους τους Αμερικανούς και ανέλαβε τα περαιτέρω. Χθες όμως, για μια ακόμη φορά στην Ιστορία, αυτός ο βασανισμένος λαός έδειξε το ψυχικό του βάθος. Οχι μόνον πήγε ώς την πρεσβεία, αλλά οι πιο αποφασισμένοι έδεσαν το άγαλμα του Τρούμαν και ετοιμάζονταν να το αποκαθηλώσουν με τροχό. Δυστυχώς τους πρόλαβε η αστυνομία που, από αρχαιοτάτων χρόνων, αποτελεί ανάχωμα της ιστορικής προόδου. Αχ βρε πρόεδρε Τρούμαν, έχεις τραβήξει κιλά εκρηκτικών στο ρομαντικό παρελθόν του κινήματος, ώς και με τροχό σε απείλησαν. Κι εσύ άντεξες. Δεν βάπτισαν τυχαία με το όνομά σου στάση στη λεωφόρο Βασιλέως Κωνσταντίνου. Ηρωας είσαι.
Δεν ξέρω πόσοι εκ των αντιπολεμιστών εξεγείρονταν έως προχθές με τις φρικιαστικές εικόνες που αποτύπωναν τα επιτεύγματα των χημικών του κυρίου Ασαντ. Και πόσοι διατύπωναν θεωρίες περί δολίας αδράνειας της Δύσης. Υποθέτω ότι θα είναι οι ίδιοι πάνω κάτω που μόλις η Δύση δραστηριοποιήθηκε, εξεγέρθηκαν επειδή είναι η Δύση και παρεμβαίνει. Διαφωνούν με τον τρόπο, τους χειρουργικούς βομβαρδισμούς; Διαβάζοντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαπίστωσα πως υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι, όπως ανταλλαγή επιστολών και αποστολή ανθέων στην κυρία του κυρίου Ασαντ που προτείνουν Ελληνες χρήστες καλοπροαίρετα, όμως για κάποιους περίεργους λόγους, οι ηγέτες των ΗΠΑ, Ην. Βασιλείου και Γαλλίας δεν λαμβάνουν υπόψη. Ανοίξτε τα μάτια σας, κύριοι. Σας προσφέρουμε λύσεις δωρεάν και κωφεύετε, ω άφρονες. Οι ίδιοι αντιπολεμιστές υποθέτω ότι ενώ καταρώνται το ΝΑΤΟ, την Αμερική και το κακό συναπάντημα, αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν οι καταραμένοι να μην παρεμβαίνουν στο Αιγαίο για να συγκρατήσουν τον Τούρκο.
Γι’ αυτό σου λέω Χάρι Τρούμαν. Μην απογοητεύεσαι επειδή σε διαδέχθηκε αυτός ο αλλόκοτος. Θα φύγει κι αυτός, πού θα πάει. Εσύ όμως θα μείνεις στη Βασιλέως Κωνσταντίνου για να κρατάς ζωντανή τη μνήμη του Ελληνος λαού. Οσο παλεύουν να ρίξουν το άγαλμα του Τρούμαν τίποτε δεν έχει χαθεί. Τα προβλήματα, τα πραγματικά, θα αρχίσουν αν κάποιοι καταφέρουν και το ρίξουν. Βάστα γερά.