Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η «σθεναρή καταδίκη» της Τουρκίας για τις «παράνομες δράσεις» της στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, από τους «28» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως αποτυπώθηκε στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής την περασμένη Πέμπτη, είναι ένα θετικό σημάδι αλληλεγγύης των εταίρων προς την Ελλάδα και την Κύπρο. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι εξίσου θετικό σημάδι η απαίτηση από τους «28» να σεβαστεί η Τουρκία «τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου να εξερευνήσει και να εκμεταλλευτεί τους φυσικούς της πόρους».
Δεν πρέπει όμως να υπάρχει επίσης καμία αμφιβολία ότι το καθεστώς Ερντογάν, αλλά και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της Τουρκίας σήμερα, έχει άλλες διαθέσεις και δεν συγκινείται στο ελάχιστο από τις φραστικές καταδίκες και τις εκκλήσεις της Ευρώπης. Η Αγκυρα γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν είναι ευπρόσδεκτη στην ευρωπαϊκή οικογένεια για διάφορους λόγους και πλέον δεν ενδιαφέρεται ούτε η ίδια να ενταχθεί. Οι χθεσινές δηλώσεις του Ερντογάν, ενόψει της συνάντησης στη Βάρνα, ότι δήθεν παραμένει στρατηγικός στόχος η ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη, είναι εξόφθαλμα παραπλανητικές.
Αντίθετα, ο Ερντογάν δεν άφησε καμία αμφιβολία για τις πραγματικές διαθέσεις του ιδίου και της χώρας του το περασμένο Σάββατο σε ομιλία του στη Σαμψούντα. Εκεί είπε, μεταξύ άλλων: «Τη Μεγάλη Τουρκία οπωσδήποτε θα την οικοδομήσουμε. Αν χρειαστεί, θα δώσουμε τις ζωές μας. Αν χρειαστεί, θα πάρουμε ζωές!.. Δεν θα ξεχάσουμε τις πληγές που άνοιξαν στην καρδιά μας τα τεχνητά σύνορα που χάραξαν. Μετά το Αφρίν ξεκινά η Ανάσταση…». Για να προσθέσει: «Αυτοί που πιστεύουν πως οι επισημάνσεις μου είναι μπλόφες, ή άδεια ρητορική, θα διαπιστώσουν το θανάσιμο λάθος τους. Οι δηλώσεις μου αντικατοπτρίζουν την αποφασιστικότητα της Τουρκίας, τις πολιτικές του κράτους και τα αισθήματα του λαού. Θα τα καταφέρουμε ή θα πεθάνουμε».
Πρόκειται για τις πιο ακραία προκλητικές, αλλά συνάμα και πιο αποκαλυπτικές δηλώσεις του Τούρκου προέδρου ότι η ακύρωση της Συνθήκης της Λωζάννης αποτελεί στρατηγικό στόχο. Δεν μπλοφάρει, όπως διακηρύσσει ανοικτά ο ίδιος, ούτε τα λέει αυτά για εσωτερική κατανάλωση, όπως υποστηρίζουν όσοι επιμένουν να στρουθοκαμηλίζουν. Ηδη η ακύρωση της Συνθήκης βρίσκεται σε εξέλιξη στο Αφρίν και παραπέρα, αλλά και στο Αιγαίο με την ανακήρυξη των Ιμίων ως τουρκικού εδάφους και τον ισχυρισμό του ηγέτη της αντιπολίτευσης Κιλιτσντσάρογλου ενώπιον ξένων διπλωματών ότι 156 νησιά είναι τουρκικά.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να προετοιμάζεται μεθοδικά και να κερδίζει χρόνο, δίχως ανόητους φανφαρονισμούς. Απαραίτητες η άσκηση της διπλωματίας και η ενημέρωση των πάντων για τις προκλήσεις της Αγκυρας, θετικές οι φραστικές στηρίξεις από εταίρους και συμμάχους, αλλά αν συμβεί το κακό, η χώρα πρέπει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει κατ’ αρχήν μόνη της την κρίση. Προϋποθέσεις, η σοβαρότητα και η εσωτερική συνοχή που, δυστυχώς, λείπουν και οι δύο.