Η Γιορτή Κουκλοθεάτρου στη Μύκονο ξεπέρασε τις προσδοκίες

Η Γιορτή Κουκλοθεάτρου στη Μύκονο ξεπέρασε τις προσδοκίες

3' 19" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Γέλια, αγωνία αλλά και προσήλωση. Το κουκλοθέατρο καθηλώνει τα παιδιά – άλλωστε πολλά δεν έχουν δει ξανά στη ζωή τους. Η Μύκονος τον χειμώνα είναι αλλιώς.

«Σίγουρα όμορφη, όμως, παραπέμπει σε πόλη-φάντασμα», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Νίκος Γαρόζης, κουκλοπαίκτης από την ομάδα «x-Saltibagos», καλεσμένος να συμμετάσχει στη Γιορτή Κουκλοθέατρου, η οποία πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο κοσμοπολίτικο νησί για τρίτη χρονιά φέτος. «Ηθελα να γνωρίσουν τα παιδιά αυτή τη μαγευτική και πανάρχαια τέχνη», λέει η εμπνεύστρια Εύα Νικηφόρου, ηθοποιός και βραβευμένη κουκλοπαίκτρια η ίδια, η οποία διδάσκει θεατρικό παιχνίδι στα εκπαιδευτήρια «Σύγχρονη Παιδεία». «Στο νησί έρχονται ορισμένες θεατρικές παραστάσεις ή καραγκιόζης. Κουκλοθέατρο ποτέ. Αν και τα πρώτα δύο χρόνια οι συμμετοχές ήταν λίγες, φέτος η γιορτή μας απογειώθηκε: οι κούκλες κατέφθασαν από τον Εβρο, την Πάτρα, την Κρήτη… όχι μόνο την Αθήνα. Δόθηκαν συνολικά 16 παραστάσεις σε 10 σχολεία με τους θεατές να ξεπερνούν τους 1.000! Οι εκδηλώσεις πλαισιώθηκαν με ένα εργαστήριο ενηλίκων, που κατασκεύασε μία γιγαντόκουκλα 3,5 μέτρων, η οποία ηγήθηκε της παρέλασης αλλά και ένα παιδικό εργαστήρι που πραγματοποιήθηκε στην Πινακοθήκη της Κοινωφελούς Δημοτικής Επιχείρησης Περιβάλλοντος, Παιδείας και Ανάπτυξης Μυκόνου (ΚΔΕΠΠΑΜ) για 50 παιδιά, τα οποία ήρθαν αγνοώντας την καταρρακτώδη βροχή», συνεχίζει.

«Η εμπειρία εξαιρετική», προσθέτει ο κ. Γαρόζης. «Οπως αποδείχθηκε, τα παιδιά είχαν τη δίψα να παρακολουθήσουν πράγματα. Μην ξεχνάμε ότι ζουν σε ένα τόπο ακραίο: ένα εξάμηνο μέσα στο πανηγύρι και άλλο ένα στη νέκρα. Επειδή η παράστασή μας, “Μία φορά κι έναν καιρό, ένα κομμάτι που έλειπε”, με πρωτιά στο Διεθνές Φεστιβάλ του Κιλκίς, είναι ένα βαθυστόχαστο παραμύθι με κούκλες άμεσης επαφής και αφαιρετικής αισθητικής, είχαμε το άγχος αν τα μικρά θα μπορέσουν να το καταλάβουν κι αν τα μεγάλα θα το σνομπάρουν. Ευτυχώς, ακολούθησαν όλοι!», δηλώνει ικανοποιημένος.

Η Γιορτή Κουκλοθεάτρου στη Μύκονο ξεπέρασε τις προσδοκίες-1

«Εχει περάσει στη συνείδηση και των δασκάλων και των παιδιών η γιορτή του κουκλοθέατρου πλέον. Συνειδητοποιώντας ότι αποτελεί ένα καλό μέσο επικοινωνίας και ευαισθητοποίησης, θέλαμε να τους το γνωρίσουμε», τονίζει η κ. Κατερίνα Ζουγανέλη, διευθύντρια της ΚΔΕΠΠΑΜ. Πόσο συχνά έχουν τα παιδιά του νησιού πολιτιστικές προσλαμβάνουσες; «Εχουν πολλές ευκαιρίες», θα πει η κ. Ζουγανέλη. «Υπάρχουν η Δημοτική Μουσική Σχολή και η Παιδική Χορωδία, σχολές μπαλέτου, ρυθμικής. Εικαστικό εργαστήρι. Θα γίνουν εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Μέρα Ποίησης και Θεάτρου. Δεν θα έλεγα ότι στερούνται», καταλήγει.

Δυσκολίες

Αν και σε κλίμα αγαστής συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης με τη δημοτική αρχή, η κ. Μαριάννα Κουσαθανά, πρόεδρος Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στα εκπαιδευτήρια «Σύγχρονη Παιδεία», που είναι χορηγός της Γιορτής Κουκλοθέατρου μαζί με τη Blue Star Ferries, διαφοροποιείται σχετικά με τις δυνατότητες απασχόλησης των παιδιών εκτός σχολείου: «Ο δήμος είναι πάντα αρωγός μας, όμως είναι δύσκολο τους χειμερινούς μήνες με τα περισσότερα ξενοδοχεία κλειστά να φέρουμε κάποιον. Αν δηλαδή ένας θίασος κοστίζει 500 ευρώ για να πάει στην Αθήνα, σε μας κοστίζει 2.000 ευρώ. Οι εύπορες οικογένειες θα ταξιδέψουν με τα παιδιά τους στην Αθήνα, θα παρακολουθήσουν παραστάσεις. Αλλα, όμως, στερούνται. Υπάρχει και ένα μεγάλο ποσοστό αλλοδαπών στα δημόσια σχολεία, αλβανικής κυρίως καταγωγής, με τους γονείς τους να αποτελούν τη βάση της οικονομικής πυραμίδας στη Μύκονο – δεν μπορείς εύκολα να βρεις καμαριέρα ή εργάτη στο νησί Μυκονιάτη. Εμείς τους έχουμε αγκαλιάσει ως κοινωνία, ώστε να υπάρχει μία ισόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών. Μάλιστα, έχουμε κοινή ένωση γονέων των δημοσίων και των ιδιωτικών σχολείων, για να έχουμε μια φωνή προς την πολιτεία. Φέτος αποφασίστηκε να παίζονται οι παραστάσεις στα σχολεία, ώστε όλα τα παιδιά να έχουν τη δυνατότητα να τις παρακολουθήσουν – γι’ αυτό είχε μεγάλη επιτυχία. Δεν ήταν μια χορηγία που αφορούσε μόνο το δικό μας σχολείο. Ακούν Μύκονο και νομίζουν ότι είμαστε η κοιτίδα του πολιτισμού, κι όμως, δεν υπάρχουν ένα θέατρο, ένα κλειστό γυμναστήριο, ένα κολυμβητήριο, ένα κέντρο νεότητας – είναι οξύμωρο το σχήμα. Η βιβλιοθήκη μας ίδια από τότε που ήμουν εγώ παιδί. Είναι τραγικό σε έναν τόσο πλούσιο δήμο, με κατά κεφαλήν εισόδημα να ερχόμαστε μετά την Ελβετία, τα παιδιά να στερούνται τα βασικά. Αν υπήρχαν αθλητικές εγκαταστάσεις, θα άλλαζε και η κουλτούρα των νέων, επειδή τα παιδιά, στερούμενα τέτοιων υποδομών, θα στραφούν αναγκαστικά στα μπαρ – δεν ισχύει ποτοαπαγόρευση. Ο τρόπος διασκέδασής τους είναι μονόδρομος».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή