Βόλτα στη Θεσσαλονίκη

3' 7" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πρωινός καφές στο roof garden του Electra Palace. Θέα εκατομμυρίων: το Ολύμπιον, η πλατεία Αριστοτέλους, η κίνηση στους δρόμους, η πόλη μέχρι επάνω, και προς τα κάτω ο Θερμαϊκός, στο βάθος, όταν έχει μέρα καθαρή, ο Όλυμπος. 

Εκλεκτοί ξηροί καρποί από τον Χαρίλαο Λαζαρόπουλο στην πλατεία Άθωνος (Βατικιώτη 24, Τ/2310-285.487), μαγαζί-διαμάντι ανάμεσα στα μεζεδοπωλεία, τα καρεκλάδικα και τα μαγαζιά με ψάθινα καλάθια της περιοχής. Κάθε Σάββατο προσκύνημα, η ουρά μέχρι έξω έξω. Αμύγδαλα από την Καβάλα, καρύδια κοζανίτικα, φιστίκια αιγινήτικα, άγρια φουντούκια αρτινά. Αλλά και ξερά φρούτα ένα σωρό, έξοχα δαμάσκηνα σκοπελίτικα και γαλλικά, σύκα ζουμερά, νεκταρίνια, φράουλες, αλλά και ροδέλες ανανά και μάνγκο – τέλεια ως σνακ, ως συνοδευτικά του ποτού, αλλά και για μαγειρικές και γλυκά. Στις προμήθειες που κάνω πάντα για το σπίτι δεν ξεχνώ: φουντουκοβούτυρο, αμυγδαλοβούτυρο και άλλα φρεσκοαλεσμένα χειροποίητα «βούτυρα» από ξηρούς καρπούς.

Κοντά στον Χαρίλαο βρίσκεται το παντοπωλείο Ραγιάν, πρατήριο του ομώνυμου τυροκομείου του Θεόφιλου Γεωργιάδη. Εδώ βρίσκω τα παραδοσιακά ποντιακά τυριά που ο τυροκόμος φτιάχνει με μεράκι στη Βάθη Κιλκίς (το παλιό Ραγιάν). Γαΐς τυρί (ένα είδος μοτσαρέλας σε μορφή ζωναριού), ξυγαλί (βούτυρο από γιαούρτι) σκέτο και αρωματισμένο με μυρωδικά, πασκιτάν, σολγούν, παρχαροτύρ. Ζητήστε να τα δοκιμάσετε, μαζί και τα άλλα προϊόντα τους, και θα εκπλαγείτε. Μην ξεχάσετε να πάρετε χειροποίητα ζυμαρικά και ένα θαυμάσιο λουκάνικο από αγριόχοιρο (χύμα) που έχουν.

Single origin καφέδες στο Blue cup (Σαλαμίνος 8, Τ/2310-900.666). Αξιέπαινοι μάστορες, ωραίος, ζεστός χώρος. Απ’ ό,τι μαθαίνω, κάνουν και καλά κοκτέιλ. Επιφυλάσσομαι. 

Ωραίο καφέ ήπιαμε και στο 2 Concept Store (Ιουστινιανού 6 και Ρέμπελου, T/2310-265.999), αφού χαζέψαμε τη συλλογή με βίντατζ έπιπλα και μικροαντικείμενα του ιδιότροπου αυτού πολυχώρου-επιπλάδικου-γκαλερί. Τι ωραία ιδέα, τι όμορφο μαγαζί! 

Βόλτα στη Θεσσαλονίκη-1Παντοπωλεiο Ραγιάν

 

Από το Blé (Αγ. Σοφίας 19, T/2310-231.200) πήραμε διάφορα για το σπίτι: χριστουγεννιάτικα τσουρέκια-υπερπαραγωγή, γεμιστά, καλυμμένα με σοκολάτα και στολισμένα με στολίδια χαριτωμένα. Αν και νόστιμα, τα βρήκα λίγο μπουχτιστικά – θα ήθελα να είχα δοκιμάσει τις απλούστερες εκδοχές. Η πίτσα ήταν έξοχη. Τα αλμυρά (κρητικά καλιτσουνάκια, πιτάκια κ.λπ.) νοστιμότατα και αυτά. Τα γλυκίσματα (όσα δοκίμασα) συμπαθητικά. Το μαγαζί εντυπωσιακότατο, ο «ευρωπαϊκότερος» ελληνικός φούρνος που έχω επισκεφτεί. Θα επανέλθω σύντομα για να δοκιμάσω περισσότερα. 

Στο μοντέρνο και πολύ όμορφο γκουρμέ εστιατόριο Thria (Μαρίας Κάλλας 1, Τ/2310-821.120) μας άρεσε πολύ ο «χειμωνιάτικος μπαχτσές» (έτσι λένε τη σαλάτα με τα ζεματισμένα χειμερινά λαχανικά πάνω σε «χώμα» βύνης, με πέστο μυρωδικών και σορμπέ παντζάρι!). Eπίσης, το μοσχαρίσιο διάφραγμα με κρέμα από αγκιναράκια Ιερουσαλήμ και βελούδινη σάλτσα πόρτο. Λιγότερο οι πανέ γαρίδες που συνοδεύονται με πατατοσαλάτα με σύγλινο και μαγιονέζα κάρι (εύγευστα, αν και κάπως ασύνδετα, τα στοιχεία του πιάτου και λίγο υπερβολικός ο τρόπος σερβιρίσματος – βλ. γαρίδες κρεμασμένες με μανταλάκια πάνω από το πιάτο). Μάλλον άτονη και κομμάτι παραψημένη η πεσκανδρίτσα με κρέμα παντζάρι, σπανάκι ποσέ και βουτυράτη σάλτσα μανταρινιού – έλειπε αυτό το κάτι που θα έδινε σπιρτάδα στο πιάτο. Παρά τις όποιες μαγειρικές αστοχίες, οι πρώτες ύλες είναι πρώτης ποιότητας. Το εστιατόριο, ένα από τα αξιόλογα της πόλης. Το σέρβις εξαιρετικό.

Έχει δεν έχει δύο χρόνια ζωής στην Άνω Πόλη τo Radikal (Στεργίου Πολυδώρου 61, Τ/2310-202.070). To ντιζάιν του εστιατορίου μοντέρνο, ήσυχο, καθαρό. Η εξυπηρέτηση γλυκιά και ανθρώπινη (μέχρι και το φαγητό της μπέμπας μάς ετοίμασαν με τις οδηγίες που τους δώσαμε από πριν τηλεφωνικά). Το φαγητό σουλούδικο, απλό μαγειρικά, αλλά με έξυπνες ιδέες, καλές εκτελέσεις, μπόλικα ελληνικά προϊόντα, εμπνευσμένο μάλλον από τη μεγάλη μακεδονική παράδοση των μεζέδων. Παστουρμαδοκεφτέδες πάνω σε πικάντικη μπολονέζ, κυμινάτοι καροτοκεφτέδες με σος γιαουρτιού με ταχίνι, γαρίδες με κρούστα καλαμποκιού συνοδεία μαγιονέζας με σχοινόπρασο, σκουμπρί σοτέ, φλαμπέ με ούζο, μοσχαρίσια μάγουλα με χυλοπιτάκι, συκώτι με γλυκόξινη σάλτσα βαλσαμικού… Ό,τι κι αν δοκιμάσαμε, μας άρεσε. Η κάρτα κρασιών και ζύθων ενδιαφέρουσα. Οι τιμές φιλικές. 

Στο θρυλικό Clochard, όπου πηγαίνουμε κάθε φορά που ανεβαίνουμε Θεσσαλονίκη, δοκιμάσαμε αρκετά από τα πιάτα του νέου μενού. Θα επανέλθω με αναλυτικότερο κείμενο. ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή