Το κύμα φέρνει κύμα. Και η ιαχή φέρνει την ηχώ της. Ο υπουργός των Εξωτερικών, που του αρέσει να μιλάει με κλισεδάκια, θα το περιέγραφε ως «snowball effect». Ετσι, σαν χιονοστιβάδα φρονήματος, εξελίσσεται και ο θόρυβος για το θέμα του ονόματος. Από τη στιγμή που ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων έριξε την πρώτη μπαλοθιά, πυροδοτήθηκε η γνώριμη από το παρελθόν αλυσιδωτή αντίδραση – ένας αυτόματος μακεδονομαχικός πληθωρισμός.
Το παλιρροϊκό φρόνημα ήταν βέβαιο ότι θα σήκωνε και την Εκκλησία – ορισμένες συνιστώσες της οποίας δεν περίμεναν το χθεσινό ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου για να αφυπνιστούν. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, αξίζει να αναρωτηθεί κανείς σε ποιο βαθμό η στάση του Αρχιεπισκόπου λειτουργεί εμπρηστικά. Ετοιμάζεται ο Ιερώνυμος να βγάλει τα λάβαρα στους δρόμους;
«Σε αυτή τη φάση, δεν είμαστε ούτε υπέρ ούτε κατά των συλλαλητηρίων», είναι η απάντηση που δίνεται από την πλευρά της Αρχιεπισκοπής. Η Ιερά Σύνοδος έστειλε, λένε, το μήνυμά της και περιμένει. Μέχρι χθες δεν υπήρχε επικοινωνία με την κυβέρνηση για το θέμα του ονόματος.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο Ιερώνυμος επιλέγει προς στιγμήν τον μη πόλεμο: Επισημοποιεί μεν τον βουκεφαλικό οίστρο των πιο θερμόαιμων ιεραρχών, αλλά ταυτόχρονα τον αναστέλλει, υποβάλλοντάς τον σε κεντρική «γραμμή».
Ο ίδιος στα προηγούμενα μέτωπα που άνοιξε με την Πολιτεία έχει δείξει ότι ζυγίζει την πολιτική δοσολογία των αντιδράσεών του. Στο θέμα των Θρησκευτικών εξάντλησε την επιρροή του προς την κυβέρνηση με τα γνωστά –υπουργοκτονικά– αποτελέσματα. Αντιθέτως, στο θέμα της αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου εκτόνωσε την αντίδραση της Εκκλησίας σε αφορισμούς – χωρίς να δοκιμάσει να εμποδίσει με ακτιβισμούς την ψήφιση του νόμου.
Κανένα από τα δύο μέτωπα δεν είναι συγκρίσιμο με το Ονομα. Τυχόν όξυνση του εκκλησιαστικού λόμπινγκ θα έχει προβλέψιμες συνέπειες. Δεν θα εκτροχιάσει μόνο τον ελάσσονα κυβερνητικό εταίρο. Θα τρελάνει και την πυξίδα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα στελέχη της οποίας στον Βορρά βρίσκονται ήδη σε πυρετό.
Το γεγονός ότι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας περιοδεύει σε Πιερία και Πέλλα μόνο συμπτωματικό δεν είναι. Ενα πανό στον «ναό» της Τούμπας –όπως εκείνο της περασμένης Κυριακής στον αγώνα του ΠΑΟΚ με τον Λεβαδειακό– είναι αρκετό για να προκαλέσει ρίγη εκλογικής ανασφάλειας στους πολιτευτές της μακεδονικής Ν.Δ. Πόσο μάλλον αν φτάσουμε σε λαοσυνάξεις.
Οι ψύχραιμοι λένε ότι δεν είμαστε ακόμη εκεί. Η διαπραγμάτευση δεν έχει ξεκινήσει καν. Η εξωτερική πολιτική συζητιέται μέχρι στιγμής μόνο εσωτερικά. Είμαστε στη φάση που η επαναβαλκανοποίηση της εσωτερικής πολιτικής είναι ακόμη αναστρέψιμη.