Στιγμές από τον κόσμο

14' 29" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο παίκτης του γκολφ που συνεχίζει αμέριμνος το παιχνίδι του στο βόρειο Μπόνβιλ ενώ οι τεράστιες φλόγες «καταπίνουν» τον διπλανό λόφο και σε λίγο θα απειλήσουν το γήπεδο όπου παίζει μου θυμίζει τις εικόνες εξίσου αμέριμνων Αθηναίων που συνέχιζαν να πίνουν το ποτό τους στην καλοκαιρινή Αθήνα του 2007 με θέα το πύρινο στεφάνι της Πάρνηθας. Δυστυχώς για την Αμερική και ακόμα περισσότερο για την Καλιφόρνια, ακόμα και εκείνο το εφιαλτικό ελληνικό καλοκαίρι μοιάζει πολύ λίγο για να συγκριθεί με το ασύλληπτο μέγεθος της φετινής καταστροφής στη Δυτική Ακτή των ΗΠΑ. Όσο κι αν συνηθίζουμε να λέμε ότι τα νούμερα δεν λένε όλη την αλήθεια, στην περίπτωση της Καλιφόρνια είναι αποκαλυπτικά: μόνο το 2017 εκδηλώθηκαν 8.987 πυρκαγιές που είχαν αποτεφρώσει μέχρι τα Χριστούγεννα 5.800.000 στρέμματα και 10.000 κατοικίες, κάνοντας τη χρονιά που έφυγε την πλέον καταστροφική στην ιστορία της πολιτείας. Γιατί ο εφιάλτης δεν σταμάτησε ούτε τις άγιες ημέρες: η φωτιά «Thomas» έκαιγε μέσα στις γιορτές έκταση όση μιάμιση φορά το μητροπολιτικό συγκρότημα της Νέας Υόρκης (συνολικά 440.000 στρέμματα). «Ευτυχώς» δεν απείλησε το θλιβερό ρεκόρ του περασμένου Οκτωβρίου, όταν η πύρινη λαίλαπα που κατέκαψε στη βόρεια Καλιφόρνια έκταση 1,2 εκατομμυρίων στρεμμάτων άφησε πίσω της 44 νεκρούς και ζημιές ύψους 9,4 δισεκατομμυρίων ευρώ. – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ

 

Στιγμές από τον κόσμο-1

© EPA/J. Scott Applewhite / POOL

 

Συγγενείς και φίλοι

Ο Ντόναλντ Τραμπ αναλαμβάνει και επίσημα τα καθήκοντά του εμφανίζοντας, στο περιθώριο της ορκωμοσίας του, την αλλόκοτη υπογραφή του, που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε καρδιογράφημα και σεισμογράφο. Παρόντες στο προεδρικό γραφείο στο Καπιτώλιο, τον περασμένο Ιανουάριο, ήταν οι στενοί του συνεργάτες (ξεχωρίζει ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς με τα λευκά μαλλιά) και φυσικά η πολυπληθής οικογένειά του· η Μελάνια και ο γιος τους Μπάρον είναι πίσω του, η Ιβάνκα λίγο πιο πίσω. Την παράσταση βέβαια κλέβουν πέντε από τα συνολικά εννέα εγγόνια του που παρευρέθηκαν στην τελετή, με τον πεντάχρονο Τρίσταν (γιο του Ντ. Τραμπ Τζούνιορ, δεύτερου από αριστερά στην εικόνα), που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στον παππού του και πρόεδρο των ΗΠΑ, να μην μπορεί να κρύψει την αφόρητη πλήξη του. Ατυχώς, βέβαια, η πρώτη χρονιά της θητείας του Τραμπ δεν ήταν καθόλου πληκτική.  ― ΑΘΩΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ

 

Στιγμές από τον κόσμο-2

© REUTERS/Shannon Stapleton

 

Ο αγών του 

Μην μπορώντας νομικά να απαγορεύσει στον Ρίτσαρντ Σπένσερ να μιλήσει δημόσια στον χώρο του, το Πανεπιστήμιο της Φλόριδα συγκέντρωσε το ποσό των 600.000 δολαρίων για την ασφάλεια όσων θα εμφανίζονταν είτε για να χειροκροτήσουν είτε για να αποδοκιμάσουν τον διαβόητο νεοναζί ομιλητή – είχαν προηγηθεί τα γεγονότα στο Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια, όπου η παρουσία του Σπένσερ προκάλεσε βίαιες συγκρούσεις και τον θάνατο μιας γυναίκας. Το ματωμένο χείλος του υποστηρικτή του Σπένσερ στη φωτογραφία αποδεικνύει ότι πράγματι η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι. Όσο για το υπεροπτικό του ύφος, είναι μάλλον αποτέλεσμα του πόσο καλά έχει αφομοιώσει ο συγκεκριμένος τα περί «λευκής ανωτερότητας» που διακηρύσσει ο Σπένσερ. O 39χρονος Αμερικανός από τη Βοστώνη, εμπνευστής της ιδεολογικά ακραίας «εναλλακτικής δεξιάς», είναι θαυμαστής του ναζισμού, στήριξε τον Ντόναλντ Τραμπ στις εκλογές του ’16 και έχει ένα σωρό ακόμα ενδιαφέρουσες απόψεις. Όπως ότι οι γυναίκες δεν είναι απαραίτητο να ψηφίζουν και ότι θα ήταν καλύτερο να επιστρέψουν σε πιο παραδοσιακούς ρόλους. ― ΑΘΩΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ

 

Στιγμές από τον κόσμο-3

© REUTERS/Adrees Latif

 

Η κυρία με το σκυλάκι

Το μεγάλο ερώτημα είναι κατά πόσο τα συχνότατα ακραία καιρικά φαινόμενα των τελευταίων ετών συνδέονται άμεσα με την κλιματική αλλαγή. Είναι έργο ανθρώπινο η οργή της φύσης; Στο Τέξας, ο τυφώνας Χάρβεϊ είχε οδυνηρά αποτελέσματα: 300.000 σπίτια έμειναν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, 30.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, περίπου 15.000 διασώθηκαν από τους πλημμυρισμένους δρόμους, περισσότεροι από 80 άνθρωποι πνίγηκαν. Όσο για το κόστος της καταστροφής, θα φτάσει τα 200 δισ. δολάρια. Η κυρία της φωτογραφίας μοιάζει απόλυτα συμφιλιωμένη με την τραγωδία, έτσι όπως αφήνεται να πλέει ατάραχη στις βυθισμένες λεωφόρους του Χιούστον, αγκαλιά με το σκυλάκι της πάνω σε ένα φουσκωτό στρώμα. Μοιάζει σαν η σωτηρία να της είναι αδιάφορη. «Σε αυτή την ολοκληρωτική αδιαφορία για τη ζωή και τον θάνατο», γράφει ο Τσέχοφ στη δική του «Κυρία με το σκυλάκι», «είναι ίσως κρυμμένη η υπόσχεση της αιώνιας σωτηρίας». Εκτός αν είναι έργο ανθρώπινο αυτή η δυστυχία. ― ΑΘΩΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ

 

Στιγμές από τον κόσμο-4

© AFP/Visualhellas.gr

 

Αυτοκτονώντας σε ζωντανή μετάδοση 

Ήταν εκ των προτέρων αποφασισμένο ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία που συστάθηκε στη Χάγη πριν από 24 χρόνια θα έπαυε τη λειτουργία του στο τέλος του 2017. Το απρόοπτο ήταν ότι η αυλαία του θα έπεφτε με τον πιο δραματικό τρόπο. «Δεν είμαι εγκληματίας πολέμου, με περιφρόνηση απορρίπτω την ετυμηγορία σας», είπε ο Σλόμπονταν Πράλγιακ ακούγοντας την αγόρευση της απόφασης, σύμφωνα με την οποία διατηρούνταν η πρωτόδικη ποινή της 20ετούς κάθειρξης εις βάρος του. Κατόπιν έφερε στα χείλη του ένα φιαλίδιο γεμάτο δηλητήριο (κυάνιο μάλλον) που μυστηριωδώς είχε βρεθεί στην κατοχή του· αυτοκτονία μπροστά στις κάμερες που κάλυπταν την υπόθεση. Στα 72 του χρόνια, ο Πράλγιακ, πρώην αξιωματικός του βοσνιοκροατικού στρατού (και επίσης πρώην σκηνοθέτης, πρώην επιχειρηματίας, πρώην πολιτικός), ζούσε ανάμεσα στα λεπτά όρια που δημιουργούν συχνά οι εμφύλιες διαμάχες. Για κάποιους ήταν εθνικός ήρωας. Για κάποιους άλλους εγκληματίας πολέμου, υπεύθυνος για μεγάλες σφαγές του μουσουλμανικού πληθυσμού της Βοσνίας, ενώ σε αυτόν χρεώνεται και η καταστροφή της ιστορικής γέφυρας του Μόσταρ, που μετά τον πόλεμο ξαναχτίστηκε και αποτελεί σήμερα Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. ― ΑΘΩΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ

 

Στιγμές από τον κόσμο-5

© REUTERS/Toby Melville

 

Η ιδεολογία του τρόμου

Κωνσταντινούπολη, Λονδίνο, Στοκχόλμη, Βαρκελώνη, Μάντσεστερ, Νέα Υόρκη, Μελβούρνη. Η μέθοδος σχεδόν πάντα ίδια: βομβιστική επίθεση σε πολυσύχναστο μέρος ή φορτηγό που πέφτει με μεγάλη ταχύτητα πάνω σε πεζούς. Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των τρομοκρατικών επιθέσεων ολοένα και αυξάνεται, προκαλώντας ταραχή στις κοινωνίες του ανεπτυγμένου κόσμου. Όμως, μερικά από τα πιο θανατηφόρα χτυπήματα του Ισλαμικού Κράτους -τα οποία δεν παρουσιάζονται ή δεν παίρνουν τόσο μεγάλη έκταση στα δυτικά μίντια- έχουν πραγματοποιηθεί σε χώρες όπως η Νιγηρία, η Σομαλία, η Συρία, το Αφγανιστάν.

Αλλά το νέο κύμα τρομοκρατίας έχει θολώσει τη γραμμή διαχωρισμού μεταξύ φονταμενταλιστών του ISIS και ψυχικά διαταραγμένων ατόμων με ακραίες ιδεολογικές αντιλήψεις. Το αποτέλεσμα όμως παραμένει ίδιο: ο άδικος χαμός αθώων ανθρώπων, η  διάχυση του φόβου, η ευθεία επίθεση στις αρχές της δημοκρατίας και της ελευθερίας, ο εθισμός στη βία, αλλά και οι μειωμένες αντοχές μας στη

διαφορετικότητα. Η εικόνα αποτυπώνει το χτύπημα που έγινε στις 22 Μαρτίου στη γέφυρα του Ουεστμίνστερ στην αγγλική πρωτεύουσα: ένας 52χρονος άντρας με αυτοκίνητο έπεσε πάνω σε περαστικούς και αστυνομικούς, παρασύροντας στον θάνατο πέντε ανθρώπους και τραυματίζοντας γύρω στους πενήντα. ― ΣΕΛΑΝΑ ΒΡΟΝΤΗ

 

Στιγμές από τον κόσμο-6

© Kevin Frayer/Getty Images/Ideal Image

 

Παιδιά ενός κατώτερου Θεού 

To αγόρι της εικόνας που σκαρφαλώνει στο φορτηγό μιας ανθρωπιστικής οργάνωσης εκλιπαρώντας για βοήθεια είναι ένας από τους 650.000 πρόσφυγες Ροχίνγκια που αναγκάστηκαν να φύγουν από τη Μιανμάρ (Βιρμανία) και να βρουν καταφύγιο στο γειτονικό Μπανγκλαντές. Ποτέ άλλοτε στην παγκόσμια σύγχρονη ιστορία δεν εκδιώχθηκαν τόσο πολλοί άνθρωποι μαζικά από έναν τόπο μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα (περίπου δύο μήνες). Οι Ροχίνγκια είναι μια μουσουλμανική μειονότητα που ζουν για χιλιάδες χρόνια στη βορειοδυτική Μιανμάρ, αλλά η κατά πλειονότητα βουδιστική χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας τούς έχει στερήσει το δικαίωμα της ιθαγένειας. Οι βίαιες επιχειρήσεις στην περιοχή τους έχουν ξεκινήσει από τη δεκαετία του ’70, όμως, μετά τις 25 Αυγούστου, όταν οι αντάρτες των Ροχίνγκια δολοφόνησαν μέλη της συνοριακής αστυνομίας, τα βιρμανικά στρατεύματα πέρασαν σε αντίποινα καίγοντας χωριά, βιάζοντας γυναίκες και σκοτώνοντας άντρες και παιδιά. Αν και ακόμη παραμένει άγνωστος ο αριθμός αυτών που σκοτώθηκαν, εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών καθώς και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ρεξ Τίλερσον, κάνουν λόγο για «εθνοκάθαρση». Η βραβευμένη με Νομπέλ Ειρήνης πρόεδρος της Μιανμάρ, Αούνγκ Σαν Σου Κι, εμφανίζεται ανήμπορη να δώσει τέλος σε αυτή την τραγωδία. Βέβαια, μην ξεχνάμε ότι μοιράζεται την εξουσία με τον στρατό, ο οποίος, κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης δικτατορίας της χώρας, έχει διαπράξει τα χειρότερα εγκλήματα κατά του βιρμανικού πληθυσμού, όπως και τη σφαγή βουδιστών ιερέων. ― ΣΕΛΑΝΑ ΒΡΟΝΤΗ

 

Στιγμές από τον κόσμο-7

© REUTERS/Omar Sobhani

 

Η διάσωση του μικρού Αλί

Μπορεί να ακούμε περισσότερο για τα χτυπήματα του ISIS στον δυτικό κόσμο, όμως στην πραγματικότητα το Ισλαμικό Κράτος δρα κυρίως, συχνότερα και βιαιότερα, στη Μέση Ανατολή. Ο 4χρονος Αλί Αμάντ έγινε το 2017 το πιο προβεβλημένο θύμα των δεκάδων «χτυπημάτων» του ISIS εντός έδρας, λόγω της εμβληματικής φωτογραφίας που τράβηξε ο Ομάρ Σομπάνι του πρακτορείου Reuters την ώρα που αστυνομικοί προσπαθούν να τον διασώσουν από το προαύλιο ενός σιιτικού τεμένους στην Καμπούλ. Λίγα λεπτά νωρίτερα, τρομοκράτες του ISIS είχαν εισβάλει σκοτώνοντας πάνω από 20 άτομα, μεταξύ των οποίων και τον παππού του Αλί. Ο ίδιος ήταν πιο τυχερός: κατάφερε να διαφύγει. Σύμφωνα με τον πατέρα του, όμως, το δράμα του δεν έχει τελειώσει. Οι εφιάλτες, ο τρόμος και η κατάθλιψη –τα ψυχολογικά τραύματα που του άφησε η εμπειρία– τον βασανίζουν ακόμη και σήμερα. ― ΜΑΝΙΝΑ ΝΤΑΝΟΥ

 

Στιγμές από τον κόσμο-8

© David Ramos/Getty Images/Ideal Image

 

Στον πηγαιμό για την Ευρώπη

Τις τελευταίες ημέρες του 2017 μια ομάδα ευάλωτων προσφύγων που φιλοξενούνταν σε καταυλισμούς στη Λιβύη μεταφέρθηκαν με εντολή της ιταλικής κυβέρνησης αεροπορικώς στην Ιταλία. Ήταν κάτι που συνέβη για πρώτη φορά – το 2018 η Ιταλία δεσμεύεται ότι θα το συνεχίσει. Στόχος, να καταπολεμηθούν τα παράνομα κυκλώματα των διακινητών, αυτών των σύγχρονων δουλεμπόρων που νέμονται τη Μεσόγειο. Με δικές τους βάρκες-καρυδότσουφλα παλεύουν χρόνια τώρα να φτάσουν στην ηπειρωτική Ευρώπη πρόσφυγες και μετανάστες. To 2017 η Ιταλία ήταν η Ελλάδα του 2015. Μετά την εφαρμογή της συμφωνίας της Ε.Ε. με την Τουρκία, που μείωσε τις ροές προς τη χώρα μας, υπήρξαν περίοδοι που η Ιταλία δεχόταν πάνω από 7.000 ανθρώπους την ημέρα. Κάποιοι, όπως αυτοί της φωτογραφίας, περισυλλέγονταν από σκάφη ΜΚΟ και κατάφερναν να φτάνουν σώοι. Άλλοι δεν ήταν τόσο τυχεροί – χάνονταν κατά εκατοντάδες στα κύματα. ― ΜΑΝΙΝΑ ΝΤΑΝΟΥ

 

Στιγμές από τον κόσμο-9

© afp/visualhellas.gr

 

Μια πόλη φάντασμα

Τον Μάρτιο του 2011, το σύνθημα «ο λαός θέλει να ρίξει το καθεστώς» ήταν εξαιρετικά δημοφιλές στις αραβικές χώρες που ζούσαν την επαναστατική τους «άνοιξη» και δεν ήταν καθόλου παράλογο το ότι μια ομάδα μαθητών στην πόλη Νταράα, στο νότιο άκρο της Συρίας, έγραψαν το σύνθημα σε έναν τοίχο της γειτονιάς τους. Τα παιδιά εντοπίστηκαν, συνελήφθησαν και βασανίστηκαν από την αστυνομία, προκαλώντας τον ξεσηκωμό σε όλη τη χώρα και κατά κάποιον τρόπο η ιστορία τους μπορεί να θεωρηθεί και η αφετηρία του εμφυλίου της Συρίας. Σήμερα, όπως βλέπουμε στην εικόνα, δεν έχουν μείνει πολλοί όρθιοι τοίχοι στην Νταράα για να γραφτούν συνθήματα. Δεν έχουν μείνει ούτε άνθρωποι για να τα γράψουν. Ειδικά μετά τις καλοκαιρινές συγκρούσεις καθεστωτικών και αντικαθεστωτικών, όταν το μεγαλύτερο μέρος της πόλης έγινε συντρίμμια. ― AΘΩΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ

 

Στιγμές από τον κόσμο-10

© Meridith Kohut/The New York Times

 

Μυστικά και θάνατος

Θα μπορούσε να είναι ένα μακάβριο αυτοσχέδιο παιχνίδι. Λίγα παιδιά στις παρυφές μιας μικρής επαρχιακής πόλης σε μια αρκετά πειστική αναπαράσταση κηδείας. Τα ίδια στον ρόλο των «μεγάλων», μεταφέροντας ένα πρόχειρα φτιαγμένο φέρετρο. Δυστυχώς όμως, όλα όσα βλέπετε είναι η απτή, σκληρή, αβάσταχτη πραγματικότητα της Βενεζουέλας του 2017. Το λιλιπούτειο φέρετρο μπορεί όντως να είναι φτιαγμένο πρόχειρα, αλλά μεταφέρει το άψυχο κορμάκι ενός βρέφους τριών μηνών. Ο Κλέιβερ Ενρίκε Χερνάντεζ συγκαταλέγεται στα εκατοντάδες θύματα μιας ανείπωτης τραγωδίας παιδικού υποσιτισμού που η κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο προσπάθησε σκληρά να αποκρύψει από τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν τα κατάφερε, γιατί οι New York Times με ένα συνταρακτικό δείγμα ερευνητικής δημοσιογραφίας υψηλού επιπέδου έφεραν τον Δεκέμβριο στην επιφάνεια τη δραματική κατάσταση της χώρας και τις τραγικές επιπτώσεις της στα πιο ευάλωτα μέλη του πληθυσμού. Η έλλειψη τροφίμων, φαρμάκων και άλλων βασικών ειδών στην πιο πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου χώρα της Νότιας Αμερικής έχει δημιουργήσει ένα θανατηφόρο κοκτέιλ με θύματα βρέφη και παιδιά. Για πέντε ολόκληρους μήνες διαφορετικοί ρεπόρτερ της μεγάλης εφημερίδας επισκέφτηκαν 21 δημόσια νοσοκομεία, κατέγραψαν 2.800 περιπτώσεις παιδικού υποσιτισμού και 400 θανάτους μικρών παιδιών. Το ρεπορτάζ αποκαλύπτει επίσης ότι η κυβέρνηση της Βενεζουέλας, που επιβίωσε εκατοντάδων μεγάλων διαδηλώσεων σε όλη τη διάρκεια του 2017, απειλεί τους γιατρούς να μην ενημερώνουν τα αρχεία με τις εισαγωγές και κυρίως με τους θανάτους ανθρώπων από πείνα, αν και τα επίσημα στατιστικά στοιχεία εμφανίζουν μέρος της αλήθειας: τα τελευταία δύο χρόνια η παιδική θνησιμότητα στη χώρα έχει εκτιναχθεί από το 30% στο 65%. ― ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ

 

Στιγμές από τον κόσμο-11

© REUTERS/Jody Martin

 

Ένας μικρός «Τιτανικός» 

Πριν από λίγες ημέρες ο Ντόναλντ Τραμπ τουίταρε πως η παραμονή Πρωτοχρονιάς στην ανατολική ακτή ήταν η πιο ψυχρή στα χρονικά. Στη συνέχεια, ειρωνευόμενος σχολίασε: «Ίσως τελικά χρειαζόμαστε την κλιματική αλλαγή, για την αντιμετώπιση της οποίας οι ΗΠΑ θα πλήρωναν τρισεκατομμύρια δολάρια». Στο μυαλό του, όπως και στο μυαλό όσων δεν καταλαβαίνουν γρυ από επιστήμη, το γεγονός ότι κάνει κρύο στη Νέα Υόρκη διαψεύδει τα κλιματικά μοντέλα του 99% των επιστημόνων. Οι έρευνες πάντως επιμένουν. Ο περασμένος Νοέμβριος ήταν ο θερμότερος όλων των εποχών, ενώ οι πάγοι έλιωναν το 2017 πιο γρήγορα από ποτέ. Οι δε 450 κάτοικοι της καναδικής πόλης Ferryland, στον Δρόμο των Παγόβουνων, όπως αποκαλείται η Newfoundland, ξέρουν από πρώτο χέρι πόσο περισσότερα και μεγαλύτερα γίνονται τα παγόβουνα που περνούν κάθε χρόνο από τα παράθυρά τους. Το συγκεκριμένο, το πιο εντυπωσιακό που είχαν αντικρίσει ποτέ, ξεπερνούσε σε ύψος τα 45 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας… ― ΜΑΝΙΝΑ ΝΤΑΝΟΥ

 

Στιγμές από τον κόσμο-12

© Afp Photo / Karim Sahib

 

Δύση και Ανατολή μέσω τέχνης

Σχεδιασμένο από τον Γάλλο Ζαν Νουβέλ, το νεοσύστατο μουσείο του Λούβρου του Άμπου Ντάμπι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα εγκαινιάστηκε στις 8 Νοεμβρίου, υπογραμμίζοντας μια ιστορική πολιτιστική συνεργασία μεταξύ της Γαλλίας και του εμιράτου. Το Άμπου Ντάμπι, και ειδικότερα η νήσος Σααντιγιάτ, φιλοδοξεί να γίνει σημαντικός πόλος έλξης για ένα φιλότεχνο παγκόσμιο κοινό, καθώς αναμένεται ακόμα η ολοκλήρωση του Εθνικού Μουσείου, έργου του Νόρμαν Φόστερ αλλά και ένα παράρτημα του Γκούγκενχαϊμ από τον Φρανκ Γκέρι. Στο μεταξύ, το Λούβρο του Άμπου Ντάμπι «μισθώνει» το μεγάλο «όνομα» για 30 χρόνια έναντι 400 εκατ. ευρώ, ενώ ο τελικός λογαριασμός υπολογίζεται στα 974 εκατ. ευρώ, καθώς το γαλλικό μουσείο προσφέρει κι άλλες υπηρεσίες, μεταξύ των οποίων δανεισμό έργων. ― ΕΛΙΣ ΚΙΣ

 

Στιγμές από τον κόσμο-13

© REUTERS/Stefano Rellandini 

 

Το χρυσό reunion

Χρυσό λαμέ σε μια απόλυτα γκλάμουρ επανένωση. Στις 22 Σεπτεμβρίου, η Ντονατέλα Βερσάτσε αποτίνει τον σωστό φόρο τιμής στον αδελφό της Τζιάνι και ιδρυτή του οικογενειακού οίκου. Είκοσι χρόνια από τον θανάσιμο τραυματισμό του σχεδιαστή στα σκαλιά της έπαυλής του στο Μαϊάμι, η Ντονατέλα, η οποία ανέλαβε τον οίκο μετά τη δολοφονία του, καλεί μέλη της supermodel παρέας της δεκαετίας του ’90 να συναντηθούν εκεί ακριβώς όπου γεννήθηκε ο όρος, στην πασαρέλα του Versace στο Μιλάνο. Στο πιο συζητημένο σόου της σεζόν Άνοιξη-Καλοκαίρι 2018, η Σίντι Κρόφορντ, η Ναόμι Κάμπελ, η Κλόντια Σίφερ, η Έλενα Κρίστενσεν και η Κάρλα Μπρούνι (πλέον και Σαρκοζί) περπατούν υπό τους ήχους του «Freedom» του Τζορτζ Μάικλ. Άλλωστε supermodels πρωταγωνιστούσαν και στο βίντεο του διεθνούς χιτ το 1990. ― EΛΙΣ ΚΙΣ

 

Στιγμές από τον κόσμο-14

© Matt Sayles/Invision/AP

 

Όσκαρ στο… 92' 

Ήταν η στιγμή που όλοι όσοι σε αυτή τη ζώνη ώρας αποφάσιζαν τόσα χρόνια να βλέπουν ζωντανά την απονομή των Όσκαρ τα ξημερώματα αποζημιώθηκαν. Σπανίως έχουμε γίνει μάρτυρες μιας τόσο αυθόρμητης, αναπάντεχης, απροσδόκητης ανατροπής σε ένα σόου τέτοιου βεληνεκούς και κύρους, τόσο ενδελεχώς σχεδιασμένου να μην πάει ποτέ τίποτε εκτός πλάνου. Οι συντελεστές της ταινίας «La La Land» ήταν ήδη στη σκηνή και ευχαριστούσαν τον Θεό, τους δικούς τους και τον σκύλο τους για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας που μόλις είχε ανακοινωθεί -κι εμείς έτοιμοι να πάμε επιτέλους για ύπνο- όταν από τα παρασκήνια φουριόζοι οι διοργανωτές της βραδιάς έκαναν όσο πιο διακριτική έφοδο μπορούσαν για να τους ενημερώσουν ότι είχε γίνει κάποιο λάθος: το βραβείο πήγαινε τελικώς στο «Moonlight»… Θα ήταν έτσι κι αλλιώς έκπληξη που ο σπαρακτικός, δωρικός και πιο εναλλακτικός κόσμος του «Moonlight» κέρδιζε τον κεφάτο, πολύχρωμο και λαμπερό του «La La Land», πόσω μάλλον που η αποκάλυψη έγινε έτσι. Οι αντιδράσεις του διάσημου κοινού στο αμφιθέατρο του Dolby Theatre χαρακτηριστικές και ανεπανάληπτες. Και τα 89α Όσκαρ καταγεγραμμένα στην ιστορία ως τα πιο επεισοδιακά όλων των εποχών. ― ΜΑΝΙΝΑ ΝΤΑΝΟΥ

 

Στιγμές από τον κόσμο-15

© Stephane Cardinale – Corbis via Getty Images / Ideal Image 

 

Τα «ελληνικά μάρμαρα» της Chanel

Ένα ελληνικό ηλιοβασίλεμα μαζί με αναπαραστάσεις του Παρθενώνα και του ναού του Ποσειδώνα στο Σούνιο δεσπόζουν στο μεγαλοπρεπές Grand Palais στο Παρίσι στις 3 Μαΐου, όπου ο «κάιζερ» Καρλ Λάγκερφελντ παρουσιάζει τη «δική» του Ελλάδα μέσα από τη συλλογή Chanel Resort 2018. Δεκαπέντε λεπτά διαρκεί το ντεφιλέ με τίτλο «Ο μοντερνισμός της αρχαιότητας», με τους παρόντες να παρακολουθούν μοτίβα από αμφορείς, σανδάλια με ψηλά τακούνια και χρυσές λεπτομέρειες σε ταγέρ και βραδινά, με φόντο άμμο, ελαιόδεντρα, αλλά και τα «ελληνικά μάρμαρα» του γαλλικού οίκου. «Η πραγματικότητα δεν με ενδιαφέρει. Χρησιμοποιώ ό,τι μου αρέσει. Η δική μου Ελλάδα είναι μια ιδέα», εξηγεί στον διεθνή Τύπο ο Λάγκερφελντ στα παρασκήνια της επίδειξης, ενώ στιγμιότυπα από το σόου «ανεβαίνουν» στο Instagram, όπου ο οίκος έχει πάνω από 25 εκατ. ακολούθους. Συμπέρασμα; Η Ελλάδα εμπνέει. ― ΕΛΙΣ ΚΙΣ

 

Στιγμές από τον κόσμο-16

© AFP PHOTO / Filippo Monteforte/visualhellas.gr

 

Μεγάλες προσδοκίες

Αν και το ανάποδο ψαλίδι που επιχείρησε γύρω στο 30ό λεπτό του περσινού τελικού είχε ατυχέστατη κατάληξη (δεν έφτασε καν στο τέρμα), στην ιστορία γράφτηκε ότι ο Κριστιάνο Ρονάλντο πέτυχε δύο γκολ εκείνο το βράδυ, ότι η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε με 4-1 τη Γιουβέντους και ότι κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ, που μάλιστα ήταν το δεύτερο συνεχόμενο, γεγονός που καμία άλλη ομάδα δεν είχε καταφέρει στην ιστορία του θεσμού. Με άλλα λόγια, χαλάλι το αχρείαστο ακροβατικό, άλλωστε μας χάρισε και μια εντυπωσιακή φωτογραφία. Για τον έτερο πρωταγωνιστή της εικόνας, τον κορυφαίο Ιταλό αμυντικό Λεονάρντο Μπονούτσι, που παρακολουθεί διακριτικά τη φάση, ο χαμένος τελικός ήταν το τελευταίο κεφάλαιο της καριέρας του στο Τορίνο, καθώς λίγο αργότερα αποφάσισε να ενισχύσει τη Μίλαν και να τη βοηθήσει να επανακτήσει τα σκήπτρα στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Αυτό το σχέδιο, βέβαια, για την ώρα έχει την ίδια κατάληξη με το ψαλιδάκι του Ρονάλντο. ― ΑΘΩΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή