Ο θίασος για μία ακόμη φορά τήρησε τις συμβατικές του υποχρεώσεις. Συγκεντρώθηκαν, λατόμησαν τα πεζοδρόμια, γέμισαν άδεια μπουκάλια με εύφλεκτα υλικά και άρχισαν να τα εκτοξεύουν στο κενό. Ορισμένοι το αποδίδουν σε αμέλεια του σεναριογράφου, πάντως η αστυνομία, που βάσει των δικών της συμβατικών υποχρεώσεων, έπρεπε να διεκπεραιώσει τον ρόλο του ζωντανού στόχου, παρακολουθούσε διακριτικά κάπου από το βάθος του τοπίου. Μάλλον, όμως, πρόκειται για νατουραλιστική αναπαράσταση των καταστροφών του 2008, τις οποίες η αστυνομία παρακολουθούσε με δημοκρατική ευαισθησία και την απαραίτητη ουδετερότητα. Αντιθέτως, οι δημοτικές αρχές φρόντισαν ώστε οι κάδοι απορριμμάτων να έχουν τις απαραίτητες προμήθειες σε καύσιμη ύλη. Και έτσι ο θίασος, όπως υποχρεούται βάσει του συμβολαίου, με τις χαρακτηριστικές στολές του, τις κουκούλες και τα σακίδια, πρόσφερε θέαμα στα τηλεοπτικά κανάλια. Λέγεται δε πως φέτος, για πρώτη φορά, θα καταβληθεί και ειδικό επίδομα στον θίασο των κουκουλοφόρων, αφού δέχθηκαν να συμμετάσχουν στην παράσταση της 6ης Δεκεμβρίου.
Και τώρα ας σοβαρευτούμε. Το εθιμικό δίκαιο του λαού μας στηρίζεται στον αφηρωισμό των ηττημένων, κοινώς των θυμάτων της Ιστορίας. Ηρωες του εμφυλίου και του ανταρτοπολέμου ήσαν οι κομμουνιστές επειδή ηττήθηκαν. Δεν ξέρω αν ήσαν ήρωες, πάντως πολλοί έχασαν τη ζωή τους, στην κυριολεξία ή μεταφορικά, στα ξερονήσια και στις φυλακές. Τον ηρωισμό τους προσπάθησαν να μιμηθούν οι λεγόμενοι αντιστασιακοί της δικτατορίας, μόνον που στην πλειονότητά τους, αντί να χάσουν τη ζωή τους, την κέρδισαν επί χρόνια χάρη στη θυματοποίησή τους. Η ψυχολογία της μεταπολίτευσης, απαιτητική, αυθάδης, έκανε και την υπέρβαση. Εφτανε πλέον να είσαι θύμα για να γίνεις ήρωας κι ας μην είχε προηγηθεί καμία πράξη ηρωισμού. Θύμα ακόμη και τροχαίου ή ανίατης νόσου. Ο άτυχος Γρηγορόπουλος ηρωοποιήθηκε ως «θύμα της αστυνομικής βίας», ενώ στην πραγματικότητα ήταν το θύμα ενός παράφρονος αστυνομικού. Κάθε γενιά και οι ήρωές της. Και η γενιά των κουκουλοφόρων έχει ως επώνυμο ήρωα ένα παιδί που έχασε τη ζωή του χωρίς να προλάβει να επιδείξει τον ηρωισμό του.
Ο αφηρωισμός των θυμάτων του εμφυλίου ζητούσε την ένταξή τους στο σώμα της κοινωνίας από το οποίο αισθάνονταν αποκλεισμένοι. Ο αφηρωισμός των αντιστασιακών της μεταπολίτευσης δημιούργησε σταδιοδρομίες και έφτιαξε πολιτικούς, δημοσιογράφους, συγγραφείς, ακόμη και επιχειρηματίες. Ποιον στόχο επιδιώκει ο αφηρωισμός των κουκουλοφόρων του 2008; Την κοινωνική δικαιοσύνη, όπως είπε ο πρωθυπουργός, πέφτοντας ως συνήθως έξω; Ή μήπως το δικαίωμα στην καταστροφή;