Για δεύτερη φορά εντός μιας εβδομάδας η συμμετοχή στις εκλογές για την ηγεσία του νέου φορέα του κεντρώου – κεντροαριστερού χώρου ξεπέρασε τις προσδοκίες. Οχι μόνον των πολιτικών αντιπάλων, κυρίως του κυβερνητικού στρατοπέδου, ή των μίντια και δημοσιογράφων που για διαφόρους λόγους λοιδορούσαν το εγχείρημα και συνεχίζουν στην ίδια γραμμή, αλλά και των ποικίλων συμπαθούντων στον ένα ή τον άλλο βαθμό. Μεταξύ των τελευταίων περιλαμβάνεται και η κατηγορία εκείνων που ψήφισαν στον πρώτο γύρο, αλλά δεν συμμετείχαν στον δεύτερο, εκφράζοντας την απογοήτευση και τη δυσφορία τους επειδή επικράτησαν οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ υποψήφιοι.
Σε κάθε περίπτωση, η συμμετοχή των 210.000 πολιτών στον πρώτο γύρο των συγκεκριμένων εσωκομματικών εκλογών και των 155.000 στον δεύτερο γύρο (πάνω δηλαδή από 75% πήγαν και στους δύο γύρους) ξεπέρασε τα αναμενόμενα και αναμφισβήτητα είναι ένα θετικό πολιτικό γεγονός. Και αν η συμμετοχή την πρώτη Κυριακή ερμηνεύθηκε βασικά ως αντίδραση απέναντι στην κυβέρνηση και τις επιδόσεις της, τη δεύτερη Κυριακή αποτυπώνει τη βούληση αυτών των πολιτών να υπάρξει ένα κομματικό σχήμα που να εκφράζει τον χώρο Κέντρου – Κεντροαριστεράς. Πρόβλημα πάντως, η σχετικά μικρή συμμετοχή στην Αττική…
Στη βάση της εικόνας που σχηματίστηκε τις δύο τελευταίες Κυριακές, οι προοπτικές του νέου φορέα φαίνονται ευνοϊκές. Από την άλλη πλευρά, πολλά θα εξαρτηθούν από την πολιτική και την πειθώ της Φώφης Γεννηματά και των στελεχών που θα την πλαισιώσουν, τουλάχιστον έως τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, όπως και από τις συνθήκες που θα επικρατήσουν κατά τη διεξαγωγή τους. Η Φώφη Γεννηματά πιστώθηκε ότι κράτησε ζωντανό το ΠΑΣΟΚ σε μία πολύ δυσμενή συγκυρία, αλλά ακόμη περισσότερο πιστώθηκε την προσπάθεια που έκανε για τη μετεξέλιξή του αρχικά σε Δημοκρατική Συμπαράταξη και τώρα σε ένα νέο φορέα που φιλοδοξεί να περιλαμβάνει ευρύτερες δυνάμεις, τους πολίτες δηλαδή που προτίμησαν τον Γ. Καμίνη, τον Στ. Θεοδωράκη, ακόμη και τον Κ. Γάτσιο.
Η Φώφη Γεννηματά λοιπόν καλείται τώρα να διαχειριστεί όχι μόνον το σεβαστό ποσοστό των ψήφων που πήρε ο Νίκος Ανδρουλάκης, αλλά και τους άλλους υποψηφίους με τα δικά τους ποσοστά. Για να διαφυλάξει την ενότητα του φορέα και ακόμη περισσότερο να τον αναδείξει τρίτη πολιτική δύναμη στις επόμενες εκλογές, με τη Χρυσή Αυγή να διεκδικεί την τρίτη θέση και την πόλωση μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται στην κορύφωσή της. Υπ’ αυτήν την έννοια, ο νέος φορέας χρειάζεται τις δυνάμεις που εκπροσωπούν το λεγόμενο προοδευτικό Κέντρο, περιλαμβάνοντας και ανθρώπους της «ελίτ» της χώρας. Αντιθέτως, στην πράξη πρέπει να αποθαρρύνει οποιοδήποτε «φλερτ» προερχόμενο από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς οι περισσότεροι πασόκοι ψηφοφόροι των δύο Κυριακών είτε ποτέ δεν έδωσαν την ψήφο τους στο κυβερνητικό κόμμα είτε επέστρεψαν απογοητευμένοι και δεν θέλουν οποιαδήποτε σχέση πλέον μαζί του.