Λίγοι παρακολούθησαν την προεκλογική διαδικασία της Κεντροαριστεράς, κάτι που πιστοποιείται από τις χαμηλές τηλεθεάσεις που είχαν τα debates των υποψηφίων. Η αλήθεια είναι ότι θα την παρακολουθούσαν πολύ περισσότεροι, αν οι υποψήφιοι αποφάσιζαν να κάνουν τη διαδικασία Survivor, αν δηλαδή υπήρχαν οι συνήθεις αιχμές, κόντρες και κραυγές που κάνουν τα τηλεοπτικά προϊόντα δημοφιλή. Τότε μπορεί η τηλεθέαση να είχε τα νούμερα του πραγματικού «Survivor». Ομως οι υποψήφιοι είχαν την ευπρέπεια «να «υπακούσουν» στους κανόνες που θέσπισε Ανεξάρτητη Αρχή υπό τον καθηγητή Νίκο Αλιβιζάτο. Από μόνο του αυτό είναι αξιοπρόσεκτο γεγονός. Ανταγωνιστές πολιτικοί, προσωπικότητες και κόμματα δέχτηκαν να υποταχθούν εκουσίως σε κανόνες που ορίστηκαν από μια Αρχή που οι ίδιοι υποψήφιοι δημιούργησαν. Είναι ένα καλό ξεκίνημα» (Στέφανος Μάνος 7.11.2017). Η αλήθεια είναι πως οι πολιτικοί δεν χαίρουν μεγάλης εκτίμησης. Παλιοί και νέοι. Ο,τι κι αν κάνουν. Βάζουν τις φωνές για να προκαλέσουν το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης (και δι’ αυτών του κοινού) και κατηγορούνται πως κάνουν την πολιτική ζωή ζούγκλα για ιδιοτελείς σκοπούς. Δεν βάζουν τις φωνές, κατηγορούνται ότι δεν μπορούν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον των πολιτών. Βεβαίως, κάποιοι εραστές του ιδανικού θα επιχειρηματολογήσουν με τον γνωστό καφενειακό τρόπο: «Να κόψουν τον λαιμό τους και να βρουν τρόπους να κάνουν ελκυστική τη συζήτηση για τις προκλήσεις της σοσιαλδημοκρατίας και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Τι μας νοιάζει εμάς;». Αν και υπάρχουν τρόποι να γίνει ελκυστικότερη μια συζήτηση για τόσο πολύπλοκα θέματα (το καλύτερο είναι εχθρός κάθε καλού), αυτά τα θέματα από μόνα τους δεν μπορούν να είναι ελκυστικά· τουλάχιστον όχι στον βαθμό που προσελκύει το ενδιαφέρον ένα reality show. Αλλά για να γίνουν ελκυστικά πρέπει να βοηθούν και οι ενδιάμεσοι. Αλλά, πάλι, αυτοί είναι οι πρώτοι που θα ρίξουν τον λίθο του αναθέματος.
Είναι δύσκολο να γίνει η πολιτική ελκυστική, πρωτίστως επειδή έχει να αντιμετωπίσει όλο και πιο πολύπλοκα θέματα. Συχνά φταίνε τα πρόσωπα, που αναλώνονται σε ανούσιες διαμάχες και χρησιμοποιούν ξύλινο λόγο. Ομως εκείνοι που δεν το κάνουν δεν έχουν στη δημοσιότητα μοίρα. Τα πολύπλοκα θέματα δεν αρέσουν στα εκ φύσεως λαϊκιστικά ηλεκτρονικά Μέσα. Επόμενο είναι η πολιτική να διολισθαίνει συνεχώς σε πιο λαϊκίστικες ατραπούς, ειδικά σε μια χώρα που έχει το χαμηλότερο ποσοστό αναγνωσιμότητας σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο.
Γι’ αυτόν τον επιπλέον λόγο ήταν σημαντική η χαμηλών τόνων προεκλογική εκστρατεία που έγινε στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Κι ας μην έκανε μεγάλες τηλεθεάσεις. Ελπίζουμε απλώς να είναι αύριο μεγάλη η προσέλευση. Για το καλό της χώρας…