Ενα εικοσιτετράωρο με τον συγγραφέα Νίκο Ξένιο

Ενα εικοσιτετράωρο με τον συγγραφέα Νίκο Ξένιο

3' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

07.00 – 09.00

Τα περιστέρια κάνουν έρωτα στην αυλή και με ξυπνούν. Με καφέ στο χέρι ανοίγω τον υπολογιστή και ολοκληρώνω την κριτική που ξεκίνησα το προηγούμενο βράδυ. Ρίχνω μια ματιά στη Βυζαντινή και Μεσαιωνική Ιστορία της Β΄ Λυκείου, ταΐζω τις μεγάλες γάτες στα μεγάλα πιατάκια και τα τέσσερα νεογέννητα στα μικρά. Ποτίζω τα λουλούδια και κάνω ντους.

Βγαίνοντας καλημερίζω τους πάντες, και αυτούς που συμπαθώ και αυτούς που δεν χωνεύω, γιατί έτσι φτιάχνει η διάθεσή μου. Είμαι αρκετά ιστριονικός εκ φύσεως, ώστε «κουρδίζομαι» από μόνος μου για μιαν όμορφη μέρα. Ειδικά αν είναι ηλιόλουστη. Τον χειμώνα τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα. Περιμένω στωικά να περάσουν τα αντιπαθέστατα Χριστούγεννα και αρχίζω πάλι να αισθάνομαι φυσιολογικά μετά τις Απόκριες. Η καλή μου διάθεση επανέρχεται την άνοιξη και κορυφώνεται στο αντίσκηνο, το καλοκαίρι στις Κυκλάδες. Είμαι ευγνώμων που αναπνέω και είμαι αρτιμελής, το λέω και το ξαναλέω.

10.00  – 15.00

Τις καθημερινές τις προτιμώ, γιατί χάνομαι μέσα στα παιδιά του σχολείου, ζωγραφίζω χάρτες με την κιμωλία στον πίνακα, απαντώ σε αναρίθμητες απορίες, προτρέπω τους μαθητές μου να ακολουθούν και να σέβονται τις επιθυμίες τους. Σημειώνω και σκιτσάρω διαρκώς σε ένα μπλοκάκι ό,τι διαισθάνομαι, βλέπω, οσφραίνομαι, γεύομαι ή κρυφακούω.

Στον καναπέ το μεσημέρι τρώω φρούτα και πίνω παγωμένο τσάι. Είναι η μόνη ώρα όπου ο ήλιος περνά μέσα στο δωμάτιο και φωτίζει τα βιβλία μου. Εχω δίπλα μου τα βιβλία του Δημήτρη Χατζή, του Ικαρου Μπαμπασάκη, του Αχιλλέα Κυριακίδη, του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, του Μπόρχες, του Λωτρεαμόν, και τα σενάρια του Ινγκμαρ Μπέργκμαν και του Πέτερ Χάντκε. Με παίρνει ο ύπνος ενώ χαζεύω ένα μικρό καδρωμένο Βερμέερ, με το τσιγάρο να σιγοκαίει στο σταχτοδοχείο. Mάλλον δεν θα καώ ζωντανός, αφού τα στριφτά τσιγάρα σβήνουν μόνα τους.

16.00 – 23.00

Με τον μεσημεριανό ύπνο διπλασιάζω τον χρόνο, είναι η αλήθεια. Μια ζωή στην πρωινή ζώνη και μια άλλη στην εσπερινή. Δεν μου αρέσει που δεν «χωράει» και μια τρίτη. Ως εκ τούτου, δεν καταλαβαίνω καθόλου τους ανθρώπους που πλήττουν. Ξυπνώντας, ρίχνω μια ματιά στο μυθιστόρημα που γράφω και σβήνω πολλά χρόνια τώρα. Μέχρι τις εννιά βρίσκομαι ή στη σχολή χορού ή στο γυμναστήριο. Το βράδυ, όταν δεν πηγαίνω στο θέατρο ή στον κινηματογράφο –σπανιότατα, δηλαδή– πηγαίνω για φαγητό με τους φίλους μου. Ποτέ δεν συζητάμε για την ταινία ή για την παράσταση που είδαμε. Δεν υπάρχει πιο ανούσιο και βαρετό πράγμα από το να συζητάς για το «πρώτο μισό» και για το «δεύτερο μισό» της ταινίας. Με τους φίλους μου και με τους μαθητές μου περνώ υπέροχα, γιατί δεν παριστάνουν ούτε τους «διανοούμενους» ούτε τους «ενημερωμένους».

Μεσάνυχτα

Επιστρέφω στον υπολογιστή, απαντώ στα μηνύματά μου, τακτοποιώ εκκρεμότητες και ξεκινώ να γράφω ένα κείμενο. Η ώρα περνάει γρήγορα και φτάνει δύο τα ξημερώματα χωρίς να το καταλάβω. Νιώθω απότομα κουρασμένος και κλείνω όλα τα αρχεία. Βάζω να παίξει μια σειρά – κατά προτίμηση, παραγωγής του Netflix. Βασανίζομαι από τσιμπήματα ζήλιας για τους σεναριογράφους που κατόρθωσαν να γράψουν αυτά τα εκπληκτικά σενάρια. Πολλές φορές προσπαθώ να συγκρατήσω εικόνες ή στοιχεία και ευρήματα στην πλοκή σημειώνοντας στο μπλοκάκι μου. Αν και η πλοκή δεν με πολυενδιαφέρει. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η βραδινή αγκαλιά. Ή, όταν κοιμάμαι μόνος, το να δω ένα όνειρο που θα το θυμάμαι το πρωί – πράγμα πολύ συναρπαστικό, ιδιαίτερα όταν θα το συμπληρώσω με δική μου μυθοπλασία. Πριν αποκοιμηθώ σχεδιάζω ένα μεγάλο ταξίδι στην Αμερική. Αλλά θα χρειαστεί να πάρω ηρεμιστικά πριν από την απογείωση, γιατί φοβάμαι το αεροπλάνο. Ξέρω πως αυτό είναι αντικείμενο της ψυχανάλυσης. Θα είχα κάνει ψυχανάλυση αν δεν ήμουν δάσκαλος και συγγραφέας. Ομως δεν μπορεί να τα προλάβει κανείς όλα σε μια ζωή. Ευτυχώς.

​​Η νουβέλα του Νίκου Ξένιου «Το κυνήγι του βασιλιά Ματθία» μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κριτική.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή