Η «ηγεμών» της Ευρώπης

2' 9" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​​Ουδείς αμφισβητεί ότι οι κάλπες θα αναδείξουν σήμερα νικήτρια την κ. Αγκελα Μέρκελ και καγκελάριο της Γερμανίας για ακόμη μία φορά. Αλλά είναι εξίσου βέβαιο ότι για ικανό διάστημα οι ευρωατλαντικές σχέσεις θα διέλθουν φάση σοβαρής δοκιμασίας – εξέλιξη άκρως δυσάρεστη και αντιπαραγωγική για τα ελληνικά συμφέροντα.

Η παρθενική ομιλία του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στον ΟΗΕ, που απείλησε «με ολική καταστροφή» τη Βόρεια Κορέα εάν το καθεστώς του Κιμ Γιονγκ Ουν δεν σταματήσει τις πυραυλικές και πυρηνικές δοκιμές, ουδένα εξέπληξε. Οι προειδοποιήσεις του κ. Τραμπ υπήρξαν συνεχείς και αγνοήθηκαν περιφρονητικά από τη Βόρεια Κορέα. Αλλά η σπουδή της κ. Μέρκελ να διαφοροποιηθεί, εκφράζοντας «σαφή διαφωνία» και εξαγγέλλοντας την πρόθεσή της «να αναλάβει ευθύνη στην περιοχή», αποτελεί ευθεία πρόκληση προς τον Αμερικανό πρόεδρο.

Δεν είναι βέβαιο από πού αντλεί την ηγεμονική αυτοπεποίθησή της η κ. Μέρκελ ή εάν, παρασυρόμενη απλώς από αίσθημα υπεροχής λόγω της οικονομικής ισχύος της Γερμανίας, θεωρεί ότι αναβαθμίστηκε σε ισοβαρή αντίπαλο του κ. Τραμπ. Εάν πρόκειται περί αυτού, τότε το Βερολίνο και η Ευρώπη εκτίθενται σε περιπέτειες. Εκτός και εάν θεωρεί επικείμενη την εκπαραθύρωση του κ. Τραμπ από τον Λευκό Οίκο. Και άλλοι διαμόρφωσαν ανάλογες «στρατηγικές», σε άλλες χώρες, αλλά οι εξελίξεις είχαν διαφορετική τροπή.

Και εάν μεν η κ. Μέρκελ ενεργήσει με την ιδιότητά της ως καγκελαρίου της Γερμανίας, έχει καλώς, και θα απολαύσει τα κέρδη ή τις ζημίες των πρωτοβουλιών της. Αλλά εάν αποφασίσει να εξασφαλίσει τη συναίνεση και των εταίρων της στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τότε η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να διαφοροποιηθεί σαφέστατα. Υψιστα εθνικά συμφέροντα επιβάλλουν σχέσεις αρμονικότατες με την Ουάσιγκτον, ανεξαρτήτως ποιος είναι ο εκάστοτε ένοικος του Λευκού Οίκου. Διότι απλούστατα καμία εγγύηση ασφαλείας δεν είναι σε θέση να παράσχουν στην Ελλάδα το Βερολίνο και η Ε.Ε.

Πριν από λίγες εβδομάδες η κ. Μέρκελ είχε ανακοινώσει την πρόθεσή της να φέρει προς συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Οκτωβρίου, μεταξύ άλλων, θέμα αναστολής ή ακυρώσεως της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην Ε.Ε. Ορθώς ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εξεδήλωσε την αντίθεσή του στο ενδεχόμενο διακοπής του διαλόγου με την Αγκυρα. Μη υπαρχούσης ομοφωνίας, συνεπώς, το θέμα δεν θα περιληφθεί στην ημερήσια διάταξη και πιθανότατα η κ. Μέρκελ θα ανοίξει μια άτυπη συζήτηση –μεταξύ τυρού και αχλαδίου– στη διάρκεια του δείπνου. Αν και υπάρχουν εκτιμήσεις ότι το Βερολίνο είχε προϊδεάσει την Αγκυρα περί του προεκλογικού χαρακτήρα της διακηρύξεως της καγκελαρίου.

Ευρισκόμεθα εν ολίγοις ενώπιον ενός επικινδύνου παραδόξου. Ενώ η Ευρωπαϊκή Ενωση διέρχεται φάση δοκιμασίας και αρρυθμίας επικίνδυνης στο εσωτερικό, παρατηρείται από την πλευρά του Βερολίνου μια τάση διεκδικήσεως μείζονος ρόλου στη διεθνή σκηνή. Ας είμεθα προσεκτικοί – έστω για μία φορά στη μάλλον αλλοπρόσαλλη Ιστορία μας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή