Η Κυριακή της χαράς

2' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Η Κυριακή, το λέει και το όνομά της άλλωστε, είναι η μέρα του Κυρίου και Δημιουργού, ο οποίος αφού δούλεψε έξι μέρες, χάρισε την έβδομη μέρα στον εαυτό του για να ξεκουραστεί και να χαρεί τα δημιουργήματά του κι ό,τι άλλο θελήσει. Έχοντας αυτό ως δεδομένο, ότι ολόκληρος Θεός χρειάζεται μία στις επτά μέρες για χαρά και ξεκούραση, είναι εύλογο να υποστηρίξουμε ότι οι θνητές υπάρξεις δικαιούνται τον ίδιο και περισσότερο χρόνο για τη δική τους χαρά.

Όμως, τουλάχιστον οι σύγχρονοι άνθρωποι μαθαίνουμε από μικρά παιδιά να μη δικαιούμαστε και να μη διαθέτουμε καθαρό χρόνο για τη χαρά και την ξεκούραση. Συνηθίζουμε να λέμε ότι «κλέβουμε λίγο χρόνο» για να ξεκουραστούμε. Το χρόνο λοιπόν της χαράς τον κλέβουμε, δεν είναι δικός μας.

Άκουγα τις προάλλες, στο πλοίο που μας πήγαινε σε ένα κοντινό νησί, μια νεαρή κοπέλα να μιλάει στο τηλέφωνο με τη μητέρα της: «Άσε μαμά, απίστευτη ταλαιπωρία, κάναμε δύο ώρες για να φτάσουμε στον Πειραιά, εν τω μεταξύ έχει φρικτή ζέστη, το καράβι βρόμικο, έχω βρει ένα κάθισμα της συμφοράς και προσπαθώ να συνέλθω». Η κοπέλα έλεγε ψέματα. Φυσούσε ένα ευχάριστο αεράκι, το πλοίο ήταν μια χαρά κι εκείνη φαινόταν να είναι πολύ χαρούμενη με την παρέα της. Όμως μιλώντας μ’ αυτόν τον τρόπο στη μητέρα της ήταν σαν να ήθελε να την καθησυχάσει, σαν να της έλεγε, «μην ανησυχείς, μαμά, δεν περνάω καλά, μη φανταστείς ότι διασκεδάζω, ότι κινδυνεύω να με συνεπάρει η χαρά». Υποθέτω ότι η μητέρα της θα της απάντησε, «αχ βρε κοριτσάκι μου, τι κρίμα, φρόντισε να ξεκουραστείς λίγο και θα περάσουν γρήγορα οι ταλαιπωρίες σου, να είσαι προσεκτική, μην πάθεις κανένα κακό και σύντομα θα ξαναβρεθείς στο σπιτάκι σου και στους κανονικούς σου ρυθμούς». Δηλαδή, με άλλα λόγια για τις διακοπές ισχύει ό,τι και για την μπόρα, θα περάσουν κι αυτές.

Οι περισσότεροι έφηβοι που προετοιμάζονται για εξετάσεις βιώνουν τον όποιο ελεύθερο χρόνο προσφέρουν στον εαυτό τους με την ενοχή ότι αυτήν την ώρα θα μπορούσαν να μελετούν. Ενώ ο ελεύθερος χρόνος τούς προσφέρει μια ευκαιρία αναζωογόνησης, εκείνοι επιστρέφουν στη μελέτη απογοητευμένοι και άρα με λιγότερη διάθεση για διάβασμα. Γι’ αυτόν το λόγο, όταν ένας έφηβος με ρωτάει πόσες ώρες την ημέρα πρέπει να διαβάζει για να πετύχει στις εξετάσεις, τον προτρέπω να ξεκινήσει υπολογίζοντας πόσο καθαρό ελεύθερο χρόνο επιθυμεί να έχει κάθε μέρα και ποιες συγκεκριμένες ώρες της ημέρας. Στη διάρκεια αυτού του καθαρού ελεύθερου χρόνου, ακόμη κι αν δεν έχει να κάνει τίποτε άλλο, δεν επιτρέπεται να μελετά. Στην αρχή νομίζουν ότι τους κάνω πλάκα, αλλά όταν περνάμε στην εφαρμογή του σχεδίου, σχεδόν όλοι διαπιστώνουν ότι είναι πιο χαρούμενοι στον ελεύθερο χρόνο τους, έχουν περισσότερη διάθεση για μελέτη και ο χρόνος της μελέτης τους είναι κι αυτός καθαρός, χωρίς διακοπές και περισπάσεις.

Οι Κυριακές μας δίνουν αυτήν την ευκαιρία, να υπερασπιστούμε τον ελεύθερο χρόνο μας. Οι Κυριακές μας καλούν να μάθουμε να φέρνουμε τη χαρά στο εδώ και τώρα, να μην την αναβάλλουμε για αργότερα με διάφορα προσχήματα και δικαιολογίες. Μια φορά την εβδομάδα ο εαυτός μας μάς υπενθυμίζει ότι περιμένει από εμάς να τηρήσουμε τις υποσχέσεις μας προς εκείνον και να ασχοληθούμε μαζί του.      ■

* Ο Κώστας Γκοτζαμάνης είναι ψυχίατρος και συγγραφέας του βιβλίου «Μεγαλώνοντας (με) το παιδί μου» (εκδ. Πατάκη)

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή