Απόφαση με πιθανές επιπτώσεις

Απόφαση με πιθανές επιπτώσεις

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η απόφαση του Γ. Καμίνη να μεταπηδήσει από το επίπεδο της τοπικής πολιτικής στο επίπεδο της εθνικής πολιτικής ήταν αναμενόμενη. Θα ήταν παράδοξο να συνεχίσει την ενασχόλησή του με τα κοινά παραμένοντας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και διεκδικώντας τρίτη θητεία στον Δήμο Αθηναίων και ακόμη πιο παράδοξο να αποχωρήσει τελείως από την πολιτική ζωή, όταν όλη η πορεία του έδειχνε το αντίθετο. Η ουσία της απόφασής του να διεκδικήσει την ηγεσία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι πολλαπλής σημασίας, τουλάχιστον από πρώτη ματιά. Τόσο για τον κεντρώο χώρο, όσο και για την εθνική πολιτική σκηνή, είτε πετύχει τον στόχο που έθεσε είτε όχι, αν και όλα θα φανούν καθαρότερα στην πράξη.

Η ενέργεια του Γ. Καμίνη σηματοδοτεί όχι απλώς την ένταξή του στη Δημοκρατική Συμπαράταξη, αλλά και τη συμμετοχή του στην προσπάθεια για την ενοποίηση του χώρου. Ταυτόχρονα, η μέχρι τώρα πολιτική συμπεριφορά του (π.χ. η ανοικτή θέση που πήρε υπέρ του «ναι» στο δημοψήφισμα και γενικότερα) δεν αφήνει αμφιβολία ότι πρόκειται για δεδηλωμένο ευρωπαϊστή, που από πλευράς ταμπέλας μπορεί να τοποθετηθεί στο λεγόμενο εκσυγχρονιστικό κέντρο περισσότερο και λιγότερο στην Κεντροαριστερά με την παραδοσιακή έννοια του όρου. Επομένως, με την ένταξή του ενισχύεται στο πλαίσιο της ΔΗΣΥ η πτέρυγα εκείνων που απορρίπτουν μετά βδελυγμίας κάθε ιδέα κυβερνητικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογικά.

Από την άλλη πλευρά, η εξέλιξη αυτή και με δεδομένη την πορεία του Γ. Καμίνη έως σήμερα, ασκεί αντικειμενικά πίεση στο Ποτάμι και στα στελέχη της Ωρας Αποφάσεων, να προσέλθουν στις διεργασίες της ΔΗΣΥ, προκειμένου να συγκροτηθεί ο κεντρώος χώρος. Για τους Ελληνες πολίτες που ανήκουν σε αυτόν τον χώρο, πολύ λίγα είναι αυτά που χωρίζουν τον Στ. Θεοδωράκη, την Αννα Διαμαντοπούλου, τον Γ. Φλωρίδη, από τους Ευ. Βενιζέλο, τον Ν. Αλιβιζάτο, τον Γ. Καμίνη, τον Γ. Ραγκούση και άλλους που ήδη συμμετέχουν στην προσπάθεια ανασύστασής του. Αλλωστε, όλοι αυτοί μαζί μπορούν να επηρεάσουν προς μία συγκεκριμένη εκσυγχρονιστική κατεύθυνση πράγματα και καταστάσεις από μέσα. Πάντα από πρώτη ματιά, η ανασυγκρότηση του κεντρώου χώρου με τη συμμετοχή όλων των παραπάνω και με ανάλογη κατεύθυνση (που αποκλείει οποιαδήποτε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλ. Τσίπρα) πιέζει ασφαλώς ψηφοθηρικά τη Νέα Δημοκρατία, καθώς θα δώσει διέξοδο σε αρκετούς ψηφοφόρους που θα την ψήφιζαν ως μόνη εναλλακτική λύση απέναντι στους Συρανέλ. Μικρό το «κακό» αν η Ν.Δ. πάρει την πρώτη θέση στις εκλογές, καθώς κυβέρνηση μπορεί να σχηματιστεί μόνο με τη συμμετοχή του πρώτου κόμματος και σε μία τέτοια περίπτωση η συνεργασία θα είναι πιο ισορροπημένη. Αλλά θα ήταν επίσης μεγάλο χτύπημα για τον ΣΥΡΙΖΑ το ενδεχόμενο να απειληθεί από τον ανασυγκροτημένο κεντρώο χώρο η δική του δεύτερη θέση και γι’ αυτό θα αντιδράσει λυσσασμένα.

Φυσικά, όλα τα παραπάνω αποτελούν μόνο θεωρητικές σκέψεις και τίποτα περισσότερο…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή