Ο πόλεμος των POS

1' 47" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Θυμάστε το παλιό ανέκδοτο με εκείνους που αγοράζουν δύο πλυντήρια για να τοποθετήσουν πάνω τους μια σκάφη; Eτσι και με τα μηχανήματα POS. Eσπευσαν να τα προμηθευτούν όσοι είναι υποχρεωμένοι (ογδόντα πέντε κλάδους ορίζει η σχετική υπουργική απόφαση), έστω και στο παρά πέντε, καθώς η προθεσμία έληγε στις 27 Ιουλίου. Τα εγκατεστημένα POS υπολογίζεται να φθάσουν τις 500.000 μέσα στο 2017.

Στην πράξη, όμως: «Περιορισμένη είναι η χρήση των τερματικών για συναλλαγές με πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες από τη συντριπτική πλειονότητα των επαγγελματιών» («Κ» 28/7). Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, λοιπόν, τα στοιχεία από τις τράπεζες δείχνουν ότι «μόλις ένας στους είκοσι δικηγόρους και ένας στους τέσσερις γιατρούς, από αυτούς που εγκατέστησαν τερματικά το τελευταίο τρίμηνο, πραγματοποίησαν έστω μία συναλλαγή το συγκεκριμένο διάστημα». Μεγάλος αριθμός επαγγελματιών, «από τις κατηγορίες στις οποίες εντοπίζεται υψηλή φοροδιαφυγή, τοποθέτησε POS προκειμένου να είναι σύννομος και να αποφύγει το πρόστιμο και όχι γιατί έχει διάθεση να το χρησιμοποιήσει».

Κάπως σαν τα δύο πλυντήρια, δηλαδή. Αγοράζονται για να εκσυγχρονιστεί το νοικοκυριό, αλλά η σκάφη παραμένει πιο βολική λύση. Τα POS είναι ένας πόλεμος που μαίνεται. Αφού δαιμονοποιήθηκαν, αναλύθηκε διεξοδικά ποιοι κερδίζουν από την τοποθέτησή τους και ποιοι χάνουν, γεννήθηκαν και νέα αντάρτικα από όσους (κυρίως) επιθυμούν να φοροδιαφεύγουν, οι περισσότεροι υποχώρησαν στο τέλος, υπό την απειλή του προστίμου, και αναγκάζονται να τα αποκτήσουν. Oμως μόλις νομίζει κανείς ότι κλείνει ένα πεδίο παραβατικότητας, πριν η ανακούφιση κάνει την εμφάνισή της στο προσκήνιο, ανοίγει το επόμενο ρήγμα: χαμηλά τα ποσοστά χρήσης από επαγγελματικές ομάδες (εντελώς) απρόθυμες να κόβουν αποδείξεις. Δεν αποκλείεται δε να παρατηρείται και το εξής παράδοξο: γιατροί, δικηγόροι, υδραυλικοί, οδηγοί ταξί κ.ο.κ., να απαιτούν να πληρώνουν με POS όταν πηγαίνουν σε ένα εστιατόριο, για παράδειγμα, αλλά οι ίδιοι να θεωρούν εντελώς άδικο να το χρησιμοποιούν στις δικές τους επαγγελματικές συναλλαγές.

Συμπέρασμα: Τα μέτρα οφείλουν να εφαρμόζονται, αρκεί να μη μας συμπεριλαμβάνουν! Φροντίζει και η κυβέρνηση με την υπερφορολόγηση να επιτίθεται στις εστίες νομιμότητας, όσες έχουν απομείνει στη χώρα, τροφοδοτώντας με επιχειρήματα την παραβατικότητα, αλλά ο πόλεμος στα POS είναι δομικός, συνυφασμένος με τον ελληνικό αντισυστημισμό, την κοινωνική υποκρισία και τη λατρεία των εξαιρέσεων. Oλοι κατακρίνουν δημόσια την αρπαχτή, αλλά πόσοι αντιστέκονται στις ιδιωτικές περιπτύξεις;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή