Πάρτι στην έρημο

2' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ρόζγουελ, Νέο Μεξικό, 9 Ιουλίου 1947: Η τοπική εφημερίδα Roswell Daily Record καταγράφει για πρώτη φορά τον όρο «ιπτάμενος δίσκος» (flying disc). Σαν σήμερα, δηλαδή, πριν από ακριβώς εβδομήντα χρόνια. Το σχετικό πρωτοσέλιδο εικονογραφεί το σημερινό σημείωμα.

Βέβαια, δεν ήταν κάποιος άγνωστος συντάκτης ύλης που σκαρφίστηκε πρώτος τον πολυχρησιμοποιημένο πια όρο, αλλά κάποιος, επίσης άγνωστος, γραφιάς της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας: την προηγούμενη ημέρα, είχε εκδοθεί από τη βάση του Ρόζγουελ δελτίο Τύπου στο οποίο γινόταν αναφορά σε συντριβή «ιπτάμενου δίσκου» στην έρημο.

Αυτό ήταν· η εφημερίδα το «τσίμπησε» και το έκανε είδηση την επομένη. Και ο καλοκάγαθος ραντσέρης που εντόπισε πρώτος τα κομμάτια, ονόματι Μακ Μπρέιζελ, πείστηκε ότι αυτό που βρήκε είχε προέλευση απ’ το Διάστημα.

«Και κάπως έτσι, το “περιστατικό στο Ρόζγουελ" έγινε θρύλος», σχολιάζει ο κύριος Γκρι. Ναι, αλλά χρειάστηκε να συμβούν και άλλα: Η ανεύρεση, πολλές δεκαετίες μετά, οπτικού υλικού όπου υποτίθεται ότι απεικονίζεται η νεκροψία ενός εξωγήινου εξήψε εκ νέου το ενδιαφέρον. Το ανθρωποειδές υποτίθεται ότι προερχόταν από το Ρόζγουελ. Κάποιοι παρατήρησαν ωστόσο ότι το καλώδιο τηλεφώνου τοίχου που διακρίνεται, είναι σπιράλ – δεν υπήρχαν σπιράλ καλώδια το 1947…

Την επομένη του πρωτοσέλιδου της τοπικής εφημερίδας, η αεροπορία κατάλαβε την γκάφα της και προέβη σε διευκρίνιση: Δεν επρόκειτο για ιπτάμενο δίσκο εξωγήινων αλλά για «μετεωρολογικό αερόστατο» που συνετρίβη στο έδαφος. Ούτε και αυτό, όμως, ήταν αλήθεια. Αφού το «περιστατικό στο Ρόζγουελ» αναβίωσε εκ νέου τη δεκαετία του ’70, η αμερικανική αεροπορία υποχρεώθηκε σε χρονοβόρα και πολυσέλιδη έκθεση, όπου αποκάλυπτε ότι το αντικείμενο ήταν μεν αερόστατο αλλά όχι μετεωρολογικό: κατέγραφε από μεγάλο ύψος ατομικές δοκιμές στη Σοβιετική Ενωση. Δεν ήταν δυνατόν η αεροπορία να το παραδεχθεί εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου. Ηταν λοιπόν «λευκό ψέμα», το οποίο όμως δεν έπεισε ουφολόγους και συνωμοσιολόγους, οι οποίοι επιμένουν στην εκδοχή της συγκάλυψης και τα τελευταία χρόνια, τέτοιες μέρες, συγκεντρώνονται στο Ρόζγουελ για το ετήσιο πάρτι τους.

«Λοιπόν», λέει χαμογελώντας ο κύριος Γκρι, «πολύ θα ήθελα μια φορά να παραστώ σε ένα τέτοιο πάρτι στο Ρόζγουελ, εκεί στη μυστηριακή μεξικανική έρημο. Δεν θέλει και πολύ να αρχίσεις να βλέπεις ιπτάμενους δίσκους εκεί πέρα, ειδικά όταν σκοτεινιάζει. Πάντοτε μου άρεσε που τη δεκαετία του ’50 κυκλοφορούσαν τόσο πολλές ιστορίες για ιπτάμενους δίσκους. Βλέπεις, τον Οκτώβριο του 1947, ο Τσακ Γιέγκερ έσπασε πρώτος το φράγμα του ήχου, αυτόν τον “δαίμονα των αιθέρων", ο Αρθουρ Κλαρκ εξέδωσε το 1953 τους “Επικυρίαρχους" (όπου η περίφημη πρόταση: «Αντί να πάνε οι άνθρωποι στα άστρα, τα άστρα είχαν έρθει στους ανθρώπους»), ο νεαρός Φίλιπ Ντικ έγραφε τις δικές του φανταστικές ιστορίες, ο Ροντ Σέρλινγκ προετοιμαζόταν για τη “Ζώνη του Λυκόφωτος" – η πραγματικότητα έδειχνε πιο αινιγματική από ποτέ. Εχει σημασία εάν στο Ρόζγουελ ήταν ένα ταπεινό κατασκοπευτικό μπαλόνι που έπεσε στη Γη, όταν μπορείς να στήνεις τέτοια πάρτι;»

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή