«Μια βαρετή ιστορία ανθρωπιάς υπό εξαφάνιση» με πολλές επαναλήψεις

«Μια βαρετή ιστορία ανθρωπιάς υπό εξαφάνιση» με πολλές επαναλήψεις

1' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Λένα Κιτσοπούλου, με το ιδιαίτερο στίγμα της στο ελληνικό θέατρο, έχει κερδίσει φανατικούς θαυμαστές, χωρίς όμως να λείπουν κι εκείνοι που απορρίπτουν τις παραστάσεις της. Ωστόσο, όχι μόνο με τους θαυμαστές αλλά και δημιουργώντας «αρνητές», η Κιτσοπούλου θεωρείται ότι έχει πετύχει έναν από τους βασικούς στόχους της, που είναι να προκαλεί καταγγέλλοντας τη σοβαροφάνεια σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής.

Και το κάνει ακυρώνοντας στις παραστάσεις τις όποιες θεατρικές φόρμες. «Είναι ένας φαρσέρ του ελληνικού θεάτρου, είναι πολύ σημαντική ως εξαίρεση», όπως αναφέρει στην «Κ» ο Γρηγόρης Ιωαννίδης, κριτικός θεάτρου και επίκουρος καθηγητής Θεατρικών Σπουδών στο ΕΚΠΑ.

Η Κιτσοπούλου, λοιπόν, στηρίζεται στην μπούρδα, προκαλεί με τη ρηχότητά της, τινάζει στον αέρα την ίδια της την παράσταση όταν πάει να γίνει σοβαρή. Τα ίδια συμβαίνουν και στην τελευταία της παράσταση, «Τυραννόσαυροι ΡΕΞ», που την Πέμπτη έκανε πρεμιέρα στην Πειραματική Σκηνή-1 του Εθνικού Θεάτρου στο θέατρο Rex. «Το έργο αυτό θα θελήσει να γιορτάσει την τεράστια ανάγκη μας για επικοινωνία μέσα από την οδό της ανικανότητάς μας γι’ αυτήν. Θα είναι, δηλαδή, μια από τα ίδια. Μια βαρετή ιστορία ανθρωπιάς υπό εξαφάνιση», γράφει στο σημείωμα του προγράμματος η κ. Κιτσοπούλου, και η παράσταση χωρίς μέτρο και θεατρικά φρένα αφήνεται προς κρίση στο κοινό.

Γελάς, ναι. Ωστόσο, πόσο να αντέξεις την επαναλαμβανόμενη κιτσοπούλεια φόρμα, όταν μάλιστα από την παράσταση απουσιάζουν το κείμενο και ο σαφής θεατρικός ειρμός. Οι «Τυραννόσαυροι ΡΕΞ» δεν αποτελούν παρά μια επανάληψη φορμαλιστικών σχημάτων.

Στο πλαίσιο αυτό, εγείρεται το ερώτημα πού βρίσκεται ο πειραματισμός. Με ποια κριτήρια, οι υπεύθυνοι της Πειραματικής Σκηνής-1 ενέταξαν την πρόταση της Κιτσοπούλου στο ρεπερτόριό τους, την ίδια στιγμή που η σκηνοθέτις-ηθοποιός έχει καταξιωθεί ως φορμαλιστικό είδος και μπορεί να προσελκύσει κοινό σε όποια άλλη σκηνή θα επιθυμούσε; «Λέγεται ότι οι “Τυραννόσαυροι ΡΕΞ” ήταν πτωματοφάγοι. Κι εμείς μάλλον αναμασάμε ένα πεθαμένο παρελθόν, αναπολούμε ένα μάλλον πεθαμένο μέλλον και τρομάζουμε όσους πλησιάζουμε», καταλήγει η Κιτσοπούλου. Κρατώ το (πληκτικό) αναμάσημα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή