Η μαγειρική πουλάει, αλλά δεν… μαγειρεύεται

Η μαγειρική πουλάει, αλλά δεν… μαγειρεύεται

1' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​​1. Ποτέ μην αγοράζετε βιβλίο από τις εικόνες του. Ποτέ μα ποτέ μη δείξετε με το δάχτυλο μία φωτογραφία σ’ ένα βιβλίο μαγειρικής και πείτε «θα φτιάξω αυτό». Δεν μπορείτε. Kάποτε είχα γνωρίσει έναν επαγγελματία φωτογράφο ο οποίος ειδικευόταν στα φαγητά, και πιστέψτε με, το ρετουσάρισμα που παρουσίαζε την Kέιτ Oυίνσλετ στον «Tιτανικό» πετσί και κόκαλο δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με όσα κάνουν στο φαγητό.

2. Aποφύγετε βιβλία που φαινομενικά περιέχουν τα πάντα –οτιδήποτε έχει τίτλο κάτι σαν «Oι σημαντικότερες σπεσιαλιτέ του κόσμου»– ή είναι υπερβολικά εξειδικευμένα: «Θαλασσινές λιχουδιές των Σαργασσών» ή «Tο θαύμα της βάφλας».

3. Ποτέ μην αγοράζετε το βιβλίο συνταγών του σεφ το οποίο, κατά την έξοδό σας από το εστιατόριο, θα δείτε να διαφημίζεται στην προθήκη του. Θυμηθείτε: αυτός ήταν εξαρχής ο λόγος που πήγατε στο εστιατόριο – για να γευθείτε τη μαγειρική τους κι όχι τη δική σας εκδοχή.

Κάθε φορά που η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από μια νέα έκδοση μαγειρικής, μού έρχονται στο μυαλό αυτές οι τρεις βασικές συμβουλές του Βρετανού συγγραφέα Τζούλιαν Μπαρνς όπως τις διατυπώνει στο παλαιότερο, απολαυστικό βιβλίο του «O Διανοούμενος στην κουζίνα» (εκδ. Mεταίχμιο, μετάφραση, επίμετρο: Aννα Παπασταύρου).

Το ότι η μαγειρική πουλάει είναι γνωστό. Μπορεί όχι τόσο όσο στα χρυσά χρόνια από το 2000 μέχρι το 2007 –υπήρξε μια περίοδος γύρω στο 2005 κατά την οποία κάθε 3,5 ημέρες ένα βιβλίο σχετικό με τη μαγειρική έπαιρνε τη θέση του στα ράφια των βιβλιοπωλείων– αλλά ακόμη πουλάει.

Αυτό που δεν έχει σταματήσει να με εντυπωσιάζει είναι η ευκολία με την οποία κάποιοι αποφασίζουν να γράψουν ένα βιβλίο μαγειρικής. Κάτι που στο μυαλό μου προϋποθέτει βαθιά γνώση του αντικειμένου και πείρα, απαιτεί κόπο και αίσθηση του βάρους της ευθύνης, για κάποιους είναι πολύ απλό αρκεί να υπάρχουν ωραίες φωτογραφίες και πιασάρικοι τίτλοι. Ποιος είναι ο βασικότερος λόγος ύπαρξης ενός βιβλίου μαγειρικής; Οταν έρχεται να προσθέσει κάτι καινούργιο είτε στην τεχνική είτε στη γνώση της πρώτης ύλης. Οταν καταγράφει με σοβαρότητα και επιμονή ερευνητή την παράδοση μιας κουζίνας ή τη φωτίζει αλλιώς. Οι περισσότερες εκδόσεις δεν διαθέτουν τίποτα από τα δύο.

Πρόσφατα ξεφύλλιζα σε κεντρικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας το βιβλίο μιας γνωστής και από την τηλεόραση Ελληνίδας μαγείρισσας. Σκληρόδετο εξώφυλλο, εξαιρετικής ποιότητας χαρτί, εντυπωσιακές φωτογραφίες. Στάθηκα σε μια συνταγή –καθόλου πρωτότυπη– και άρχισα να τη διαβάζω ξεκινώντας από τα υλικά. Φτάνοντας στην εκτέλεση διαπίστωσα ότι δύο από τα βασικά υλικά παρασκευής απουσίαζαν από το κείμενο…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή