Πέρασε κι αυτό το Πάσχα • το 8ο μέσα στην κρίση • και δεν έτυχε τίποτα μεταπασχαλινώς να ακούσω για τον αριθμό ρουκετών που εξαπέλυσαν • -μέσα στον κατανυκτικό θρησκευτικό ενθουσιασμό τους για την Ανάσταση του Κυρίου, βεβαίως- • οι μπομπαρδιάρηδες στο Βροντάδο της Χίου. • Οπου, όπως άκουσα προπασχαλινώς από επίσημα χείλη, ως το 2000 εκτοξεύονταν κάθε χρόνο κάπου 5.000 ρουκέτες, ενώ από τότε και μέχρι πέρυσι χαλαλίζονταν κάπου 80 έως 100.000 βλήματα. • Ούτε στο Χαλέπι δηλαδή. • Αλλά ευσεβή βλήματα, οι άνθρωποι. • Χάριν της Αναστάσεως του Κυρίου. • Και όχι μόνο εκεί βέβαια. • Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πολεμικό πεδίο στο μέσον του οποίου βρέθηκα αίφνης • απληροφόρητος γαρ • πριν από κάποια χρόνια σε μια Ανάσταση στο Αργοστόλι της Κεφαλλονιάς. • Δεν έχει άδικο να καμαρώνει ο Φωτιοκαμένος για το ετοιμοπόλεμον των ελληνορθοδόξων. •
Πέρασε κι αυτό το Πάσχα • και ιδού και πάλι στα βάτα το καημένο, ο Μικρός ο Μέγας (μηνπωτι). • Αντε πάλι να τριβελίζεται με «Τρόικα, Σόιμπλε και ΔΝΤ» • όπως προσδιόρισε τα βάτα του Τσίπρα ο «αισθανόμενος σαν πατέρας του» προκαθήμενος της ορθοδόξου Εκκλησίας μας. * Λησμόνησε βέβαια να μνημονεύσει και τα βάτα των συνιστωσών του Σύριζα, • που αυτά κι αν απασχολούν τον «διαπραγματευόμενο» τις τύχες μας, • αλλά προφανώς θεώρησε ο αρχιερεύς ότι εκεί δεν του πέφτει λόγος. • Μετρημένος γαρ και προσεκτικός, ως γνωστόν, ο νυν αρχιεπίσκοπος, δεν φυτρώνει και στα πολύ επικίνδυνα βάτα. • Τους κυνόδοντές της η ορθόδοξος • με όλες τις έννοιες της λέξης • Εκκλησία μας τους δείχνει μόνο όταν έχει να κάνει με τίποτα Φίληδες ή Μπαλαούρες. • Και διαθέτει τεραστίους. • Κυνόδοντες. •
Εξ όνυχος • -πότε δηλαδή θα καταλάβουμε ότι κάτι έχει αλλάξει επιτέλους στο Ελλαδιστάν: • Οταν ακούσουμε λ.χ. ότι το αναστάσιμο φως μεταφέρθηκε στη Μητρόπολη Αθηνών • και Πάσης Ελλάδος • από το καντηλάκι ενός ταπεινού ξωκλησιού • και έγινε δεκτό με κατάνυξη • χωρίς καμιά «υποδοχή αρχηγού κράτους» και ταρατατζούμ ακράτου υποκρισίας • -άσε δε τις χρυσοστόλιστες αμφιέσεις αρχιερέων που θυμίζουν καρναβάλι του Ρίο • χωρίς μπούτια και μπούστα έξω, ατυχώς. •
(Φελίνι αθάνατε • με τη φοβερή επίδειξη μόδας Βατικανού στη «Ρόμα» σου). •
Ραδιοφωνική ξηρασία Σαχάρας τις πασχαλινές μέρες, ως είθισται. • Βρήκα καταφυγή ακούγοντας από το εξαίρετο και πλούσιο πια αρχείο της σειράς «Γνωρίζοντας την Ιστορία μας» του Σκάι 100,3 τις πέντε εκπομπές «40 αιώνες ελληνική γλώσσα» • με τον Γιώργο Μπαμπινιώτη και τον Αρη Πορτοσάλτε. • Είχα στη ζωή μου την ευλογία να αγαπώ να ψάχνω αυτή τη γλώσσα που «μου την έδωσαν ελληνική» • και είναι ίσως, μαζί με την Ιστορία γενικώς, από τα λίγα πράγματα που ακόμα συνδαυλίζουν το ενδιαφέρον μου. • Σαν «πρωτάκι» άκουσα τον φίλτατό μου, αλίμονο, κ. Μπαμπινιώτη, • στην εκλαϊκευτική ικανότητα και τη γλαφυρότητα του οποίου αποκαλύπτομαι. • Γνωστής ούσας της γνώμης μου • στους παλιούς και τακτικούς αναγνώστες της στήλης • για άλλες δραστηριότητες του ανδρός. • Αλλά. • Σπουδαίος να μιλά και να εξηγεί τα της γλώσσης. •
Μιας και αναφέρθηκα στον Σκάι 100,3 • θα τολμούσα να υποβάλω ένα αίτημα στον δραστήριο επικεφαλής του, τον κ. Πορτοσάλτε: • Γίνεται, αγαπητέ, να μας απαλλάξετε • όσους αγαπούν να ακούν τον σταθμό σας • από αυτό το • -πώς να το χαρακτηρίσω τώρα- • ας το πω μετριοπαθώς «αστείο» φαινόμενο να μας λένε ορισμένοι • όχι λίγοι • συνεργάτες σας «καλημέρα» στις 12 τα μεσάνυχτα • και «καλησπέρα» στις 2.30 το μεσημέρι, όπως συνέβη λ.χ. στο μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων ανήμερα το Πάσχα; • Δεν λέω ότι αυτό συμβαίνει μόνο στον Σκάι • αλλά γιατί αυτή η χαζή «μόδα» να περάσει κι εκεί;