Το φως επιδρά, έρχεται φιλτραρισμένο, αντανακλάται στις ξύλινες επιφάνειες, και το βλέμμα ηρεμεί. Αν πιστεύει κανείς στην αξία του μινιμαλισμού, στον φιλοσοφικό πυρήνα του και στην αισθητική του αυταξία, τότε η είδηση ότι το «Τσάι» βραβεύτηκε για την αρχιτεκτονική του ποιότητα δεν αιφνιδιάζει. Είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων. Ενα καλό έργο δέχεται τη δημόσια αναγνώριση.
Το «Τσάι» είναι τεϊοποτείο στην καρδιά της Αθήνας, όπως μαρτυρεί το όνομά του, αλλά για όσους το γνωρίζουν χρόνια τώρα και πριν ανακαινιστεί ακόμη και πάρει τη μίνιμαλ μορφή του, είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι αθηναϊκή εμπειρία που τείνει να γίνει θεσμός. Η δημόσια αναγνώριση ήρθε από τα βραβεία «Δομές», έπαινος στην κατηγορία «Καλύτερο έργο νέου αρχιτέκτονα των ετών 2012-2016», διάκριση που έρχεται πλέον να πιστοποιήσει την τεράστια εξέλιξη των εσωτερικών χώρων στην Ελλάδα. Ενα μεγάλο μέρος της αρχιτεκτονικής αλλάζει, πλέον, χώρους εστίασης, καταστήματα και χώρους εργασίας. Το «Τσάι», στην Αλεξάνδρου Σούτσου 19, πάνω από την Ακαδημίας και κάτω από τη Σόλωνος, είναι έργο του αρχιτέκτονα Γιώργου Μπάτζιου (Georges Batzios Architects), ενός δημιουργού με όραμα και στόχους στην αρχιτεκτονική και στο ντιζάιν. «Επρεπε να απαντήσουμε σε τρεις προκλήσεις», λέει ο ίδιος. «Η πρώτη ήταν λειτουργική. Το “Τσάι” είναι ένα από τα πρώτα τεϊοποιεία στην Αθήνα, που λειτουργούσε πριν από την ανακαίνιση σε δύο καταστήματα, ένα τεϊοποιείο και ένα τεϊοπωλείο. Επρεπε να ενώσουμε τα δύο σε ένα. Η δεύτερη πρόκληση είχε να κάνει με τη κουλτούρα του τσαγιού. Διαλέξαμε την Ιαπωνία ως την πιο αντιπροσωπευτική οντότητα αυτής της κουλτούρας, διότι της αποδίδει στοιχεία modus vivendi, είναι ένας τρόπος ζωής συνδεδεμένος με μια ιεροτελεστία. Προσπαθήσαμε να φέρουμε τον πελάτη όχι μόνο πιο κοντά στο τσάι ως προϊόν αλλά και ως τρόπο σκέψης. Η τρίτη πρόκληση είχε να κάνει με την υφιστάμενη κατάσταση του χώρου της ανακαίνισης. Επρόκειτο για έναν εμπορικό χώρο στον οποίο επικρατούσαν ετερόκλητα στοιχεία, διακοσμητικά, μηχανολογικά και άλλα, τα οποία έπρεπε να κρυφτούν».
Το αποτέλεσμα είναι η αποκάλυψη ενός χώρου αποκαθαρμένου από κάθε τι περιττό, από κάθε τι που μπορεί να σταθεί εμπόδιο ανάμεσα στην ψυχική ευρυχωρία του πελάτη και στο υλικό περίβλημα. Ανάμεσα, υπάρχει η εμπειρία και μόνο, όπως πρέπει να συμβαίνει στην καλή αρχιτεκτονική. Πολλοί εργάστηκαν σκληρά, και κερδίζουν και αυτοί τη δημόσια αναγνώριση, όπως ο Μιχάλης Πετρίτης, ξυλουργός, ο Γιώργος Φρυγανιώτης, σιδεράς, ο Πέτρος Καίσαρης από την L4A, σύμβουλος για τον φωτισμό, και φυσικά ο Σάκης και ο Κώστας Παπαθεοδώρου, οι άνθρωποι που κρατούν το «Τσάι» ζωντανό οργανισμό και αθηναϊκό θεσμό. Στον δημόσιο έπαινο των βραβείων «Δομές» που παρακολουθούν τη σύγχρονη δημιουργία στην Ελλάδα με διεθνή επιτροπή, υπάρχει και συμβολισμός. Βλέπω ένα μεγάλο κομμάτι ταλέντου και εργατικότητας που περιμένει αλλαγή των συνθηκών για να απελευθερωθεί και να ανανεώσει τον ιδιωτικό και τον δημόσιο χώρο. Αυτή η σχέση απασχολεί ιδιαιτέρως και τον Γιώργο Μπάτζιο. Το «Τσάι» είναι ένας κόσμος από μόνος του, ένας κόσμος ψυχικής ζυγοστάθμισης.