Η Ελλάς μετεωριζόμενη

2' 26" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Α​​ίσθηση ανακουφίσεως κυριάρχησε στην Ευρώπη μετά το αποτέλεσμα των ολλανδικών εκλογών, καθώς οι Φιλελεύθεροι υπό τον πρωθυπουργό Μαρκ Ρούτε διατήρησαν την πρώτη θέση έστω και με απώλειες, ενώ ο αντίπαλός του Χερτ Βίλντερς, του Κόμματος Ελευθερίας, αύξησε την κοινοβουλευτική του δύναμη, δίχως ωστόσο να πρωτεύσει.

Δεν θα ταράξουμε την αισιοδοξία του ευρωπαϊκού κατεστημένου, ούτε δυνάμεθα άλλωστε. Ούτε ενδιαφέρουν θεωρητικές τοποθετήσεις ορισμένων ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη δεν είναι δυνατόν να ανακόψει το ρεύμα των εθνικιστών της νέας Δεξιάς. Αυτά είναι θέματα άλλης στιγμής. Προέχει, ωστόσο, η στάθμιση τάσεων που διαμορφώνονται στην Ευρωπαϊκή Ενωση και αφορούν άμεσα την Ελλάδα.

Στο θέμα της οικονομίας, η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας –λόγω αμαρτιών του παρελθόντος αλλά και των δανειστών, που ορισμένοι εθεώρησαν περίπου ευεργέτες της Ελλάδος– κατέστη πλέον κοινή συνείδηση των πολιτών. Ωστόσο στα συνήθη προστέθηκε προσφάτως και η απόφαση τεσσάρων ηγετών της Eυρωζώνης –Γαλλίας, Γερμανία, Ιταλίας και Ισπανίας– για τη δημιουργία μιας Ευρώπης πολλαπλών ταχυτήτων, στον «σκληρό πυρήνα» της οποίας η Ελλάς είναι απίθανο να συμμετάσχει, παρά τις διακηρύξεις των ηγετών μας. Είχαμε ακούσει άλλωστε και άλλα παρόμοια, όταν η χώρα εντάχθηκε στη Ζώνη του Ευρώ επί των κυβερνήσεων του κ. Κώστα Σημίτη και διαπιστώσαμε τα αποτελέσματα οι πάντες.

Ολα αυτά είναι ανησυχητικά βεβαίως, αλλά το ρήγμα που δημιουργήθηκε στις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με την Αγκυρα, κατά την προεκλογική περίοδο στην Ολλανδία, μπορεί να έχει εφιαλτικές συνέπειες για την Ελλάδα. Από την άνοδο του κ. Νικολά Σαρκοζί στη προεδρία της Γαλλίας και της κ. Aγκελα Μέρκελ στην καγκελαρία, ήταν σαφές ότι η ένταξη της Τουρκίας στο ευρωπαϊκό σύστημα ήταν ανεπιθύμητη. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τη θεαματική ανάπτυξη στων οικονομικών τους σχέσεων.

Υπάρχει η αντίληψη ότι τα οικονομικά συμφέροντα αναποδράστως οδηγούν και στην πολιτική συνεργασία, στην άμβλυνση των διαφορών. Ισχύει η αρχή αυτή κατά κανόνα για ορισμένες χώρες για κάποιο χρονικό διάστημα. Αλλά όχι πάντα, όταν ο λόγος περνά από την οικονομία στην πολιτική και όχι ενδεχομένως με πρόεδρο της Τουρκίας τον κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Τείχος υψώθηκε στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου στην Ολλανδία, μεταξύ της Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Αυστρίας, των σκανδιναβικών χωρών που ανήκουν στην Ενωση και της Τουρκίας. Και η Ελλάς μετεωρίζεται στο νότιο άκρο της Βαλκανικής Χερσονήσου, με την εσωτερική κατάσταση στην ΠΓΔ της Μακεδονίας περίπου εκτός ελέγχου, το Κόσοβο σε κρίση και κάποιες άφιλες προς την Ελλάδα κυβερνήσεις στον Βορρά.

Η οικονομική επιβίωση της Ελλάδος αναμφιβόλως εξαρτάται από τις τροπές των νυν, αλλά και των ευρυτέρων συμφερόντων των δανειστών και της Ενωσης, αλλά η Ευρώπη δεν είναι δυνατόν να παράσχει καμία εγγύηση στη χώρα μας έναντι της Τουρκίας. Και η ασφάλεια της Ελλάδος είναι το πρώτιστο των ζητημάτων.

Στην παρούσα φάση μόνον η Ουάσιγκτον μπορεί να διαδραματίσει ρόλο αξιόπιστου ενδιαμέσου με την Τουρκία. Οι επιφυλάξεις και οι αντιπάθειες προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και τον κ. Ερντογάν είναι εφηβικά ακκίσματα «πεφωτισμένων» ημεδαπών και Ευρωπαίων. Η ασφάλεια της Ελλάδος δεν κρίνεται από τις διακηρύξεις της Ε.Ε. αλλά από τη γεωγραφία. Τα υπόλοιπα είναι εμμονές και παιδισμοί.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή