Κρίσιμη η περίοδος στις σχέσεις Αθηνών – Αγκύρας έως τις 16 Απριλίου, οπότε αναμένεται να διεξαχθεί το δημοψήφισμα για την αναθεώρηση του τουρκικού Συντάγματος, που μεταξύ των άλλων προβλέπει τη μεταφορά εκτελεστικών εξουσιών στον πρόεδρο της γειτονικής χώρας. Ατυχές το γεγονός ότι η πολιτική ρευστότης στην Τουρκία συμπίπτει με μια οικτρή οικονομική κρίση στη χώρα μας και μια γενικότερη κατάπτωση του ηθικού της κοινωνίας εδώ και μία επταετία. Αλλά αυτή είναι η κατάσταση και βάσει αυτών των δεδομένων πορεύεται η χώρα.
Διατυπώνονται εδώ και μήνες απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί για την πολιτική και την ιδιοσυγκρασία του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ή για την κραυγαλέα ασυμβατότητα της πολιτικής συμπεριφοράς του έναντι των αξιών και των κανόνων της ευρωπαϊκής τάξεως και του διεθνούς δικαίου. Σωστά όλα αυτά και ακαδημαϊκά, αλλά άνευ πρακτικής σημασίας, «εάν ο μη γένοιτο» κατά το κοινώς λεγόμενον.
Πρόθεση του συντάκτου αυτής της στήλης δεν είναι να προτείνει σε καμία περίπτωση πολιτική «κατανοήσεως» ή «εξευμενισμού» έναντι του κ. Ερντογάν. Η πρόκληση της Τουρκίας στο Αιγαίο ή όπου αλλού πρέπει πάντα να αντιμετωπίζεται με αποφασιστικότητα, στο επίπεδο που θα εκδηλωθεί, όπως προβλέπουν τα στρατιωτικά εγχειρίδια και οι διεθνείς συνθήκες.
Με αυτόν τον τρόπο θα δοθεί το μήνυμα στους προκαλούντες Τούρκους στρατιωτικούς, και η διά διαβημάτων διαμαρτυρία είναι απολύτως αναγκαία. Σκόπιμο, επιπλέον, να ενημερώνεται το ΝΑΤΟ για οριακές ή έκνομες στρατιωτικές δράσεις της Αγκυρας στο Αιγαίο. Η Ελλάς είναι κράτος και έχει ίδια συμφέροντα να υπερασπισθεί και θα το πράξει· περί αυτού ουδείς πρέπει να έχει αμφιβολίες.
Ομως η ρητορική αντιπαράθεση στα θέματα ασφαλείας όχι απλώς παρέλκει, αλλά είναι και αντιπαραγωγική. Κυρίως, όμως, δεν την έχει ανάγκη η Ελλάς. Αντιθέτως, ο κ. Ερντογάν, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα ανατροπής του και ενόψει του δημοψηφίσματος του Απριλίου, είναι απολύτως βέβαιο πως θα μετέλθει όλα τα μέσα για να επιτύχει όσο το δυνατόν ευρύτερη υποστήριξη των πολιτών, υπέρ των όποιων επιδιώξεών του.
Στο πλαίσιο αυτό, η πολιτική προσέγγιση του Τούρκου προέδρου με το εθνικιστικό κόμμα των Γκρίζων Λύκων όχι μόνον δεν εξέπληξε, αλλά ήταν δεδομένη, μετά τη σκλήρυνση των θέσεων του κ. Ερντογάν έναντι των Κούρδων. Οπως επίσης αναμένονταν με βεβαιότητα οι στρατιωτικές προκλήσεις στο Αιγαίο.
Από την άποψη αυτή έπρεπε να εξετασθεί εάν, σε τελική ανάλυση, λειτουργήσει αποτρεπτικά ή αποτελέσει πρόσχημα νέας και μεγαλύτερης προκλήσεως της Τουρκίας η προειδοποίηση του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά ότι «δεν θα είμαστε πάντα τόσο ανεκτικοί», εάν επαναληφθεί το απαράδεκτο συμβάν της ρίψεως βολών από τουρκική ακταιωρό εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. Δεν έχει λόγο η Ελλάς να παίξει το εσωτερικό παιχνίδι του Ερντογάν. Αποφασιστικότητα και σύνεση αρκούν.