Κοινή έκκληση για μια Ευρώπη η οποία θα εγγυάται την ευημερία, την ασφάλεια και την δημοκρατία συνυπογράφουν 300 επιφανείς πολιτικοί, διανοητές και πανεπιστημιακοί, μεταξύ άλλων ο Τζουλιάνο Αμάτο, η Έμμα Μπονίνο, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Άντονι Γκίντενς και ο Λουκάς Τσούκαλης.
“Εμείς οι πολίτες της Ευρώπης είμαστε ανήσυχοι και φοβισμένοι. Η οικονομική κρίση πολλούς από εμάς, μας έχει οδηγήσει στην φτώχια και την εξαθλίωση. Η ανεργία των νέων κινδυνεύει να δημιουργήσει μια “χαμένη γενιά”. Οι ανισότητες διογκώνονται και η κοινωνική συνοχή κινδυνεύει. Από την Ουκρανία στην Τουρκία, από την Μέση Ανατολή στην Βόρειο Αφρική, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι περικυκλωμένη από εμπόλεμες ζώνες και πολιτική αστάθεια. Η άφιξη προσφύγων και μεταναστών συναποτελεί δομικό στοιχείο το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί με προοδευτικό τρόπο, μα πάνω από όλα ανθρώπινο. Σε αρκετά κράτη-μέλη, παρατηρούμε την άνοδο τόσο απολυταρχικών τάσεων, όσο και την άνοδο εθνικιστικών και ξενοφοβικών δυνάμεων. Η δημοκρατία και οι κεντρικές αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης απειλούνται. Η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση αμφισβητείται παρά το γεγονός ότι εξασφάλισε ειρήνη, ασφάλεια και ευημερία.
Εμείς οι πολίτες της Ευρώπης δεν θέλουμε οι πολιτικοί μας να ενδιαφέρονται μονάχα για την επανεκλογή τους σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο. Ζητούν από την Ευρώπη λύσεις σε ευρωπαϊκά προβλήματα τις οποίες οι ίδιοι καθιστούν με τις πράξεις τους αδύνατες ή μη εφαρμόσιμες. Αγνοούν λογικές προτάσεις ή αδυνατούν να εφαρμόσουν ειλημμένες αποφάσεις, ακόμα και όταν έχουν επικυρωθεί από όλους. Ζητούν την μια μέρα από την Ευρώπη να δράσει και την επόμενη αντιδρούν στην απόφασή της που οι ίδιοι ζήτησαν. Ζητούμε από του πολιτικούς μας και τα Μέσα Ενημέρωσης να μην αναπαριστούν την ενοποίηση ως άθροισμα με μηδενικό αποτέλεσμα, δημιουργώντας έτσι εθνικές συγκρούσεις και διαμάχες. Σε έναν κόσμο αλληλεξάρτησης δεν είναι δυνατόν ένα κράτος να καλύψει τις ανάγκες όλων των πολιτών του ανεξαρτήτως. Στο πλαίσιο αυτό η ενοποίηση αλλά και μια υπερεθνική κυβέρνηση μόνο θετικό αποτέλεσμα μπορεί να έχουν. Το Ευρωπαϊκό κοινωνικό μας μοντέλο έχοντας βασιστεί στην φιλελεύθερη δημοκρατία και την οικονομία της αγοράς με κοινωνικές ευαισθησίες, μπορεί να επιβιώσει μόνο μέσα από πολυεπίπεδη κυβερνητική δομή με βάση την αρχή της επικουρικότητας.
Εμείς οι πολίτες της Ευρώπης κατανοούμε ότι η παγκοσμιοποίηση αλλάζει τον κόσμο. Χρειαζόμαστε μια Ευρωπαϊκή κυβέρνηση, η οποία να μπορεί να θωρακίσει τις κοινές μας αρχές και να συμβάλει στην εύρεση λύσεων στα διεθνή προβλήματα που απειλούν την ανθρωπότητα. Ο κόσμος χρειάζεται μια εξωστρεφή κοσμοπολίτικη Ευρώπη για να χτίσει ένα αποτελεσματικό και δημοκρατικό σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης και να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή, την ειρήνη, την φτώχεια και την μετάβαση σε μια περιβαλλοντικά και κοινωνικά βιώσιμη οικονομία.
Εμείς οι πολίτες της Ευρώπης οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την Ευρώπη ως ατελή Res Publica. Έχει έναν γελοίο προϋπολογισμό (0,9%) και καμία οικονομική αυτονομία από τα κράτη μέλη, ενώ ταυτόχρονα οι παρούσες δομές της είναι πεπαλαιωμένες και ανίκανες να αντιδράσουν στα ζητήματα του σήμερα. Έχει κεντρική τράπεζα, δικαστικό και εκτελεστικό στα πρότυπα μιας ομοσπονδίας. Όμως δημοκρατία είναι η δυνατότητα των πολιτών να επιλέξουν την κυβέρνηση τους αλλά και να την θέτουν προ των ευθυνών της. Για την ένωση να λειτουργήσει και να είναι δημοκρατική σε όλες τις αποφάσεις της, πρέπει αυτές να λαμβάνονται από άρτια καταρτισμένα άτομα τα οποία εκπροσωπούν την πλειοψηφία των πολιτών και των κρατών. Η Κομισιόν πρέπει να μεταμορφωθεί σε μια κανονική κυβέρνηση, νομιμοποιημένη από εκλογές η οποία θα ορίζει και θα προωθεί πολιτικές θέσεις και αποφάσεις. Ευρωπαϊκά κόμματα θα πρέπει να παρουσιάζουν τους εκπροσώπους τους σε Ευρωπαϊκές εκλογές. Η εναλλακτική είναι ένας άμεσα εκλεγμένος Πρόεδρος ο οποίος θα συνδυάζει την προεδρία Κομισιόν και Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Στις 14 Φεβρουαρίου του 1984 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε μια προσχέδια συνθήκη, η οποία δημιουργούσε την Ευρωπαϊκή Ένωση, το επονομαζόμενο πρόγραμμα Σπινέλλι, ως πολιτική ένωση, κάτι το οποία τα κράτη μέλη επέλεξαν να αγνοήσουν. Στις 14 Φεβρουαρίου 2017 καλούμε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το μοναδικό εκλεγμένο σώμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να λάβει νέα πρωτοβουλία και να αναδομήσει την Ένωση σε νέα, κραταιά δημοκρατικά, βάση. Η συζήτηση για τραπεζικές, οικονομικές, ενεργειακές, αμυντικές και πολιτικές ενώσεις, έχει νόημα μόνο στο πλαίσιο μιας πραγματικάς δημοκρατικής Ευρώπης, με τις πολιτικές αυτές υπό την επίβλεψη μιας Ευρωπαϊκής Κυβέρνησης.
Στις 25 Μαρτίου 2017 οι ηγέτες των κρατών μελών θα γιορτάσουν την υπογραφή των Συνθηκών της Ρώμης, που όριζαν την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα το 1957. Εμείς τους καλούμε να ακολουθήσουν το όραμα των ιδρυτών. Πρέπει να ανοίξουν τον δρόμο για την επανίδρυση της Ευρώπης στην βάση της πρότασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και να εκμεταλλευτούν άμεσα τις Συνθήκες της Λισσαβόνας που παρέχουν τα μέσα για ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμών και πολιτικών, ειδικά των πολιτικών στους τομείς της διπλωματίας, της ασφάλειας, της οικονομίας και της κοινωνικής πολιτικής. Καλούμε τους νέους της Ευρώπης, την κοινωνία των πολιτών, του εργαζομένους , τους καθηγητές, τις τοπικές κυβερνήσεις και τους πολίτες της Ευρώπης, να συμμετάσχουν στην πορεία για την Ευρώπη στην Ρώμη στις 25 Μαρτίου. Όλοι μαζί οφείλουμε να παράσχουμε στους πολιτικούς ηγέτες την δύναμη και την ώθηση να δώσουν στην ΕΕ την ευκαιρία για μια νέα αρχή. Η Ευρωπαϊκή ενότητα αποτελεί το κλειδί για να λύσουμε όλα μας τα προβλήματα, και να θωρακίσουμε τις αξίες μας, την ευημερία, την ασφάλεια την δημοκρατία.»