Τα γενέθλια μιας ψευδαίσθησης

Τα γενέθλια μιας ψευδαίσθησης

1' 35" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δυστυχώς, δύο χρόνια μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από την υποτιθέμενη πιο φωτεινή εκδοχή της ελληνικής Αριστεράς και τους δεξιούς εταίρους της, η πατρίδα, όλοι μας, βρισκόμαστε με την πλάτη στο καναβάτσο. Στο προχθεσινό Eurogroup, απλώς πιστοποιήθηκε το διαφαινόμενο απόλυτο αδιέξοδο, το μπλοκάρισμα των εξελίξεων, η αρχή της νέας μεγάλης περιπέτειας στην οποία μπαίνει η χώρα. Μπροστά μας βρίσκονται τρεις επιλογές: να συμμορφωθούμε στις απαιτήσεις των δανειστών εταίρων, ψηφίζοντας τώρα μέτρα για το 2019! Να καταγγείλει η ηρωική κυβέρνηση τους Ευρωπαίους και να καταφύγει σε εκλογές. Να αφήσει τη χώρα να σέρνεται, την οικονομία να καταστρέφεται έως το φθινόπωρο, όποτε θα ολοκληρωθούν οι ευρωπαϊκές εκλογικές διαδικασίες με την ελπίδα μιας πολιτικής συμφωνίας. Ολες οι επιλογές είναι ολέθριες καθώς το μόνο επείγον για τη χώρα, το μόνο που είχαμε αληθινά ανάγκη, ήταν η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, η ένταξή μας στα ευεργετικά προγράμματα Ντράγκι, η διευθέτηση επιτέλους της ελάφρυνσης του χρέους, η σταδιακή έξοδος στις αγορές και στην ανάπτυξη.

Ας ξεχάσουμε όμως προς στιγμήν το προχθεσινό θρίλερ. Ας πούμε πως για όλα φταίνε η Γερμανία και το κακό ΔΝΤ. Ας αναστοχαστούμε τη διετία, και ας ψάξουμε ένα πεδίο θεσμικό όπου τα πράγματα άλλαξαν. Μια καινοτόμο ιδέα, στον τομέα της φοροδιαφυγής, στην απονομή της Δικαιοσύνης, για τη διαφθορά, τη γραφειοκρατία και την αποτελεσματικότητα του δημοσίου τομέα. Ας θυμηθούμε τι εισέφερε καινούργιο αυτή η αυτοδιαφημιζόμενη ως ελπίδα Αριστερά, από ποιο βαρίδι που μας τραβά στον βυθό μάς απάλλαξε; Από κανένα. Αποδύθηκε με πρωτοφανή τρόπο σε πόλεμο με τα μέσα ενημέρωσης, δαιμονοποίησε τους αντιπάλους, φανάτισε ως συνήθως, επέδειξε ακραίο τακτικισμό ως παλαιοκομματικότερη των παλαιοκομματικών, αναποτελεσματικότητα, και επιδόθηκε σε ρεσιτάλ δημαγωγίας σε μια προσπάθεια να εμπεδωθεί το θλιβερό αφήγημα «παρ’ όλα αυτά είμαστε καλύτεροι». Η πολιτεία του κ. Τσίπρα πέτυχε σε ελάχιστο χρόνο την απομυθοποίηση, την απαξίωση και κυρίως το ηθικό τσαλάκωμα της Αριστεράς, κάτι που δεν είχαν καταφέρει ποικίλα καθεστώτα για 60 χρόνια. Η Αριστερά οφείλει να επανεφεύρει τον εαυτό της.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή