Δεν μπορείς να θεωρείς τον εαυτό σου ολοκληρωμένο ως ταξιδευτή αν δεν έχεις επισκεφτεί το Μπουένος Άιρες, λένε οι επαΐοντες. Με το μυαλό γεμάτο από τις εικόνες του πρόσφατου ταξιδιού μου στην Αργεντινή και τη φράση του Gardel που αγαπώ, ότι «το τάνγκο είναι μια μελαγχολική σκέψη που χορεύεται», ανέβηκα τις ξύλινες σκάλες για τον privé χώρο του Noel στην οδό Κολοκοτρώνη, προκειμένου να παραστώ σε ένα κλειστό δείπνο που παρέθετε ο πρέσβης της Αργεντινής Juan Jose Arcuri, με την ευκαιρία του παγκόσμιου εορτασμού της ημέρας του Malbec.
H θεατράλε ατμόσφαιρα του χώρου, ο ίδιος ο πρέσβης, κλασικός Αργεντίνος, η εμφάνιση της Φανής Σπυριδάκη (ιδιοκτήτριας του Νoel), που σου έκοβε την ανάσα γιατί νόμιζες ότι έβλεπες την Εβίτα Περόν, η ευγενική λατινοευρωπαϊκή παρουσία του Αρτέμιου Λαϊνά, που είχε αναλάβει να παρουσιάσει τον διεθνή χαρακτήρα των αργεντίνικων κρασιών, συνδυάζοντάς τα με δέκα μοναδικά πιάτα, όλα αυτά μαζί συνέθεταν ένα σκηνικό που με μετέφερε στην πολυδιάστατη χώρα του Malbec. Μια χώρα που έχει συνδέσει το όνομά της με το δυναμικό κρασί που παράγεται από την ομώνυμη ποικιλία, ένα κρασί δυνατό και τρυφερό συνάμα, απαιτητικό, αλλά και γεμάτο υποσχέσεις, για τώρα και για αύριο, σαν τους Αργεντίνους.
Δοκιμάζοντας τα κρασιά, έρχονται στον νου μου οι απέραντοι αμπελώνες στη Μεντόζα, και ο Αρτέμιος μας πληροφορεί ότι το Malbec είναι φυτεμένο σε έκταση 43.000 εκταρίων και αντιπροσωπεύει το 22% των αμπελώνων της χώρας.
Παράλληλα, όμως, σερβίρει στα ποτήρια μας την εμβληματική, επίσης λευκή, ποικιλία της Αργεντινής, ένα Torrontes Bodegas Krontira που μας ενθουσιάζει. Μας ενθουσιάζουν όμως και οι διεθνείς λευκές ποικιλίες που καλλιεργούνται με επιτυχία εκεί: ένα χαρμάνι Semillon/Sauvignon blanc της Famiglia Agostino και ένα εξαιρετικό Gewürztraminer από το αγαπημένο μου, φανταστικό οινοποιείο Rutini, που μας προσφέρει επίσης ένα κομψό Cabernet franc και ένα φινετσάτο ροζέ Trumpeter reserve από Malbec. Ο El Enemigo μας συστήνει την Bonarda, μία ακόμα ερυθρή ποικιλία της Αργεντινής, και στη συνέχεια βρισκόμαστε στη μυστικιστική Παταγονία, με το πιο φινετσάτο Pinot Noir Barda. Άφησα τον εαυτό μου να ονειρευτεί ότι βρισκόμουν εκεί, στο μαγικό πέτρινο οινοποιείο Trapiche, στον εγκαταλελειμμένο σιδηροδρομικό σταθμό, πίνοντας ένα Malbec single vineyard Orellan de Escobar 2014. Και από εκεί βρέθηκα στο Lujan de Cuyo, στο οινοποιείο του Κωνσταντίνου Κροντηρά, όπου ο δικός μας Πάνος Ζουμπούλης οινοποιεί μοναδικά Malbec, όπως αυτό το Natural του 2017 που δοκιμάσαμε.
Το να πάει κανείς στην Αργεντινή δεν είναι τόσο εύκολο, το να ταξιδέψει όμως μέσα από τα κρασιά της είναι.
Βάλτε ένα Malbec στο ποτήρι σας, κλείστε τα μάτια και αφεθείτε στη μοναδική φωνή της Μαντόνα… Don’t cry for me Argentina, the truth is I never left you… ■