«Welcome home baby». Η επιτροπή υποδοχής καλωσόρισε με τον πιο τρυφερό τρόπο –το διαβάσαμε και αυτό– τα βαγόνια τού υπό κατασκευήν, από το 2006, μετρό Θεσσαλονίκης.
Στην πραγματικότητα, δεν θα έπρεπε να χαραμίζουμε τις λέξεις μας για τα βαγόνια και το γκράφιτι. Θα ήταν πιο υγιές να το δούμε ως μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, και εξηγούμαι. Το μνημείο του Ολοκαυτώματος στην πλατεία Ελευθερίας βανδαλίζεται τουλάχιστον μία φορά στους δύο μήνες, ο Λευκός Πύργος κατά καιρούς γεμίζει συνθήματα, παλαιότερα άγνωστοι ξεκόλλησαν και πέταξαν κάτω έναν από τους «Τρεις Κύκλους» του Ζογγολόπουλου στη Νέα Παραλία, ενώ άλλοι είχαν πριονίσει τη βάση του γλυπτού «Φεγγάρι στην ακτή», πίσω από το ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλλάς» και το πέταξαν στη θάλασσα γιατί τους θύμιζε κάτι από Τουρκία. Οι αποκεφαλισμοί προτομών ήταν πριν από λίγο καιρό το αθηναϊκό τρεντ στον πάντα ευφάνταστο τομέα των βανδαλισμών, ξεπερνώντας τα tags στο αρχαίο νεκροταφείο του Κεραμεικού ή στους τοίχους του Βαλλιάνειου Μεγάρου. Το ταπεινό βαγόνι του μετρό γιατί να αποτελέσει εξαίρεση;
Αλλωστε, οι νέοι «κάπου πρέπει να δραστηριοποιηθούν», όπως είπε ο κ. Σπίρτζης από τη Θεσσαλονίκη, προσθέτοντας ότι πρέπει να τους «δώσουμε χώρους για να βγάλουν αυτή τη δημιουργικότητά τους». Μέχρι τότε η δημιουργικότητά τους, διότι περί αυτής πρόκειται, περιορίζεται στις λαμαρίνες των βαγονιών. Μικρό το κακό, όμως. Τα υλικά καθαρισμού, «αν και ήταν δύσκολο να τα βρούμε», όπως είπε ο κ. Μυλόπουλος, «τα βρήκαμε» και τα βαγόνια θα λάμψουν μέχρι τα επόμενα εγκαίνια.
Είναι αλήθεια, όμως, ότι το γκράφιτι στα βαγόνια είναι μόνο ένα σύμπτωμα του μεγαλύτερου προβλήματος. Η κοινωνία τρέχει με ταχύτητα στις ράγες του βανδαλισμού, ρέπει προς μια κουλτούρα βαρβαρότητας, θυμού και σύγκρουσης, ενώ ο πολιτισμός της καθημερινότητας μοιάζει με τρένο που έχει εκτροχιαστεί για τα καλά. Υπάρχει μια γενικευμένη ανοχή σε όλα αυτά, που κάνει ορισμένους να θεωρούν ότι ο δημόσιος χώρος δεν είναι το σπίτι μας αλλά το κτήμα μας και έτσι πιστεύουμε πως έχουμε το δικαίωμα είτε να το προστατεύσουμε ή να το καταστρέψουμε. «Welcome home baby», θα περάσουμε καλά.