Επιτηδευμένο, υπερβολικό, θεατρικό – συγγενικό με το κιτς. Μια αισθητική άποψη που θεωρεί κάτι ελκυστικό λόγω του κακού του γούστου ή της ειρωνικής του διάθεσης. Αυτό είναι με λίγα λόγια το camp, το φετινό θέμα της μεγάλης έκθεσης του Costume Institute και του λαμπερού Met Gala που την εγκαινιάζει.
Λίγες ημέρες πριν από το φετινό γκαλά, η διευθύντρια της αμερικανικής Vogue, Άννα Γουίντουρ, έλεγε ότι θα το διασκέδαζε αφάνταστα αν κάποιος από τους καλεσμένους της βραδιάς εμφανιζόταν έτοιμος για κατασκήνωση. Τελικά, κανένα σακίδιο ή σκηνή δεν βρέθηκε στο κόκκινο χαλί τη βραδιά που η Γουίντουρ και η ομάδα της οργανώνουν την πρώτη Δευτέρα του Μαΐου από το 1995 και αποτελεί τη βασική πηγή εσόδων του ινστιτούτου. Αντιθέτως, τα φτερά, οι παγέτες και η υπερβολή πρωταγωνίστησαν στην ενδυματολογικά εκτυφλωτική εκδήλωση που σηματοδότησε την έναρξη της φετινής μεγάλης έκθεσης του ινστιτούτου, «Camp: Notes on Fashion».
Η φούστα-καρουζέλ του Ινδού σχεδιαστή Μάνις Αρόρα.
Μια ματιά στη λέξη «camp» στο λεξικό παραπέμπει στο «αφύσικο», στο «επιτηδευμένο», και στο μουσείο η έκθεση φιλοδοξεί να βάλει τις έννοιες αυτές σε ενδυματολογικό πλαίσιο. Η ιδέα της παρουσίασης πυροδοτήθηκε από μια νέα ανάγνωση του «Notes on Camp», δοκιμίου της Σούζαν Σόνταγκ από το 1964, όπου η συγγραφέας μοιράζεται τις σκέψεις της γι’ αυτό το αισθητικό και κοινωνικό παιχνίδι των φύλων, της αθωότητας, των άκρων και της αποδοχής τους.
Για τον Άντριου Μπόλτον, επιμελητή του Costume Institute, η προετοιμασία του «Camp: Notes on Fashion» ήρθε σε πλήρη αντίθεση με την περσινή έκθεση του ινστιτούτου, «Heavenly Bodies: Fashion and the Catholic Imagination» (Επουράνια σώματα: Μόδα και καθολική φαντασία). Αν η πρόκληση τότε ήταν η συμφωνία με το Βατικανό για τη μεταφορά εκκλησιαστικών θησαυρών στη Νέα Υόρκη, τώρα ήταν η οριοθέτηση μιας ιδέας που δεν μπαίνει σε καλούπια, αλλά μοιάζει να μας περιβάλλει.
Από τις Βερσαλλίες στη Μαίρη Κατράντζου
Ειρωνεία, ευαισθησία, χιούμορ, παρωδία, πολύπλευρη ομορφιά και αυτοσαρκασμός, το camp του ενός δεν μοιάζει πάντα με το camp κάποιου άλλου. Η έκθεση φωτίζει μια ιστορική διαδρομή, αναγνωρίζοντας πώς το camp «περπάτησε» από το περιθώριο για να φτάσει στο κέντρο της ποπ κουλτούρας και πάνω στην πασαρέλα. Περί τα 240 εκθέματα, μεταξύ των οποίων γυναικεία και ανδρικά ενδύματα και αξεσουάρ, αλλά και έργα τέχνης, φωτίζουν την πορεία από τον «παράδεισο» του camp, την αυλή των Βερσαλλιών επί των Λουδοβίκων ΙΔ΄ και ΙΕ΄, μέχρι τις πρόσφατες στιλιστικές προτάσεις του οίκου Gucci (και βασικού σπόνσορα της έκθεσης). Ντοκουμέντα για ιστορικά πρόσωπα, όπως ο ιππότης d’Eon (1728-1810), ένας αμφιλεγόμενος Γάλλος στρατιωτικός που έζησε ως γυναίκα στην Αγγλία, συνυπάρχουν μαζί με εκθέματα όπως το παλτό-ουράνιο τόξο του Κρίστοφερ Μπέιλι για τον Burberry, το φόρεμα «προσούτο» του Τζέρεμι Σκοτ και την τουαλέτα «Venus» του Thierry Mugler, με την οποία εμφανίστηκε η Cardi B στα Γκράμι τον Φεβρουάριο. Η έκθεση περιλαμβάνει επίσης πέντε κομμάτια της Μαίρης Κατράντζου. Η έκθεση διαρκεί έως τις 8 Σεπτεμβρίου και ανεβάζει τον θεματικό πήχη του ινστιτούτου. Ποιο θα μπορούσε να είναι το θέμα του γκαλά του χρόνου; Η κατασκήνωση, όπως καταλαβαίνετε, έχει ελάχιστες πιθανότητες. ■
Το παλτό-ουράνιο τόξο του Κρίστοφερ Μπέιλι για τον Burberry κλείνει το μάτι στην γκέι κοινότητα.