Εκσυγχρονισμός με αποκαθήλωση
«Εκσυγχρονισμός της εξωτερικής πολιτικής: Οργανισμός υπουργείου Εξωτερικών, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και άλλες διατάξεις». Είναι ο τίτλος του πολυνομοσχεδίου που έθεσε χθες σε διαβούλευση το ΥΠΕΞ. Για να προλάβω τυχόν ρίγη συγκίνησης, οφείλω να σημειώσω ότι σε πρώτη ανάγνωση ο μόνος εκσυγχρονισμός που φέρνει το νομοσχέδιο είναι η… αποκαθήλωση βασικών σημείων του σχεδίου για τον νέο οργανισμό του ΥΠΕΞ που είχε καταθέσει ο Νίκος Κοτζιάς.
Βέβαια, το νομοσχέδιο πατάει πάνω στο νομοσχέδιο Κοτζιά, οπότε, μη φανταστείτε ότι δεν επιφυλάσσει εξίσου «φεουδαρχικό» ρόλο για τον υπουργό Εξωτερικών με αυτόν που είχε προβλέψει ο πρώην ΥΠΕΞ. Εχει, όμως, απαλειφθεί, για παράδειγμα, ένα καραμπινάτα αντισυνταγματικό άρθρο, το οποίο… αποφάσιζε ότι ο υπουργός Εξωτερικών είχε τη συνολική ευθύνη της εξωτερικής πολιτικής της χώρας (ποιος πρωθυπουργός;).
Εσωτερικές υποθέσεις γιοκ
Το νέο νομοσχέδιο κατάργησε τη φοβερή ιδέα σύστασης μηχανισμού εποπτείας των υπαλλήλων του υπουργείου: πρόκειται για τη σύσταση Γραφείου Εσωτερικών Υποθέσεων που προβλεπόταν και μάλιστα με στελέχωση από υπάλληλο της ΕΥΠ(!), προφανώς για να παρακολουθεί αποτελεσματικά τους υπαλλήλους… Αντ’ αυτού, ενισχύεται η υπάρχουσα Γενική Επιθεώρηση, στην οποία δίδεται ρητά και ο ρόλος του συνδέσμου με τις εισαγγελικές αρχές.
Εμπειρογνώμονες γιοκ
Ψαλιδίστηκε επίσης –αφήνοντας βέβαια κάποιες ουρές– η ευνοϊκή μεταχείριση που επεφύλασσε το σχέδιο Κοτζιά στους εμπειρογνώμονες, κλάδος απ’ τον οποίο προέρχεται εξάλλου και ο ίδιος. Θυμίζω ότι στο δικό του σχέδιο προβλεπόταν κλάδος «διπλωμάτη-εμπειρογνώμονα» που είχε προκαλέσει μεγάλο αναβρασμό και τον οποίο οι διπλωμάτες κατάφεραν να «σφάξουν». Οι εμπειρογνώμονες αναβαθμίζονται μεν, αλλά όχι με τόσο… άσεμνα (και λίγα λέω). Η διαδικασία, πάντως, παίρνει πολύ νερό στο κρασί της. Το λέω διότι περίπου ο υπουργός θα ορίζει μια επιτροπή που θα αποφασίζει την εξεταστέα ύλη. Η ίδια επιτροπή θα εξετάζει και τους εμπειρογνώμονες. Ενδιαφέρον.
Ποιος μπήκε τελευταίος
Μεταφέρω με μικρή καθυστέρηση μερικά ενδιαφέροντα ενσταντανέ από το Ζάππειο. Οπως, ας πούμε, την εμφάνιση του Γιώργου Πατούλη την τελευταία στιγμή –γύρω στις 8 το βράδυ–, λίγο πριν ανέβει στη σκηνή για να μιλήσει ο Βέμπερ. Βέβαια, τελευταίος εμφανίστηκε ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος μόλις κάθησε άρχισε να μιλάει με τον Αδωνι Γεωργιάδη. Σημειώνω ακόμα ότι εθεάθησαν πολλοί οννεδίτες μονομπλόκ, προφανώς για να κάνουν εντύπωση. Φορούσαν μάλιστα τα διαφημιστικά μπλε T-shirt της καμπάνιας τού «The power of WE (ber)». Ανάμεσα σε αυτούς και ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ και υποψήφιος ευρωβουλευτής Κώστας Δέρβος. Από νωρίς βρισκόταν εκεί και χαιρετούσε κόσμο ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ενώ ο «σταρ» της ημέρας, Στέλιος Κυμπουρόπουλος, καθόταν με τον Γιώργο Αμυρά.
Σημειώνω ότι την (υπερ)παραγωγή που ήταν σχεδιασμένη με οπτικά εφέ, ώστε να «παίξει» στις οθόνες ολόκληρης της Ευρώπης, ανέλαβε ελληνική εταιρεία, η οποία μάλιστα έχει βραβευθεί.
«Μη θέμα»…
«Δεν θα σταθούμε πολύ στο θέμα αυτό (της επίθεσης Πολάκη στον Κυμπουρόπουλο), γιατί το θεωρούμε, θα σας έλεγα, μη θέμα, υπό την έννοια ότι έχει μόνο ή κυρίως επικοινωνιακό χαρακτήρα… Θέμα θα ήταν, ας πούμε, αν ο κ. Μητσοτάκης έκανε αποδεκτή την πρόταση του πρωθυπουργού για ντιμπέιτ…». Είναι η εισαγωγή του δημοσιογράφου της ΕΡΤ κατά τον πρόλογο της εκπομπής που αφιέρωσε η δημόσια τηλεόραση το βράδυ της Τρίτης στον Νίκο Παππά. Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω, πλην του ότι δεν τολμώ καν να φανταστώ τι θα είχε γίνει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αν η υπόθεση Πολάκη ήταν θέμα…
Τον κυνηγούν οι κάλπες
Στο χωριό του, τον Δραπανιά Χανίων, θα κάνει Πάσχα ο Σταύρος Θεοδωράκης. Χθες, βρέθηκε σε άλλο νησί, την Κέρκυρα. Μου λένε, μάλιστα, ότι κατά τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, δεν έβρισκαν πού να στερεώσουν τα μικρόφωνα και αναγκάστηκαν να τα στήσουν πάνω σε μια διαφανή κάλπη. Δεν ξέρω αν είναι απλά σύμπτωση. Αλλά διεισδυτικός παρατηρητής μου με ενημέρωσε ότι και κατά την πρόσφατη περιοδεία του στην Πελοπόννησο, ο Σταύρος αντίκρισε πάλι κάλπες, όταν πέρασε από μπροστά του ένα αγροτικό αυτοκίνητο, πάνω στο οποίο βρίσκονταν φορτωμένες κάλπες. Δεν ξέρω αν το σύμπαν προσπαθεί να του πει κάτι. Ελπίζω, παραφράζοντας τον ποιητή, όχι ότι όπου και να ταξιδέψει, οι κάλπες τον πληγώνουν.