«Είμαστε επαγγελματίες και όχι δημοκράτες α λα καρτ», απαντάει ο διευθύνων σύμβουλος της Αίγλης Ζαππείου σε όσους διαμαρτύρονται για την παραχώρηση του ιστορικού αναψυκτηρίου στη Χρυσή Αυγή ώστε να πραγματοποιήσει την εκδήλωση παρουσίασης των πρώτων υποψηφίων του κόμματος για τις ευρωεκλογές, την ερχόμενη Δευτέρα.
Οχι μόνο δεν βρίσκει κάτι κακό δηλαδή σ’ αυτήν την παραχώρηση, λέγοντας ουσιαστικά το κλασικό «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο», αλλά την παρουσιάζει και ως μια δημοκρατική πράξη. Τι μας λέει; Οτι η Αίγλη Ζαππείου δεν κάνει διακρίσεις, φέρεται δημοκρατικά σε όλους, ακόμη και στους αρνητές της δημοκρατίας, τους υπόδικους της Χρυσής Αυγής που είναι αντιμέτωποι με ένα πολυσέλιδο και συντριπτικό κατηγορητήριο.
Σημειώνει μάλιστα και τη συμπεριφορά των χρυσαυγιτών που πραγματοποίησαν και στο παρελθόν πολιτική εκδήλωση στην Αίγλη. «Ηταν τόσο πειθαρχημένοι, που αφήσανε τις καρέκλες στην ίδια ευθεία», δηλώνει στη lifo. Ας διαβάσει το εξαιρετικό δοκίμιο της Σούζαν Σόνταγκ «Η γοητεία του φασισμού». Οταν η σπουδαία Aμερικανίδα διανοούμενη το 1975 έκανε λόγο για «αισθητική θεώρηση της ζωής που ουδετεροποιεί το μήνυμα του φασισμού», προφήτεψε τον μεγάλο κίνδυνο που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα αλλά και η Ευρώπη γενικότερα.
Δεν μπορούμε να δεχθούμε τη λογική «τιμοκαταλόγου», το ότι δηλαδή όποιος μπορεί να πληρώσει είναι ευπρόσδεκτος. Επιπλέον η Αίγλη Ζαππείου δεν είναι μια οποιαδήποτε επιχείρηση. Είναι ένα τόπος συνδεδεμένος με τη ζωή της Αθήνας, βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, σε ένα σημείο ιστορικά φορτισμένο και με μεγάλο συμβολικό βάρος.
Από το 1904 αποτελεί κλασικό προορισμό των Αθηναίων, σημείο συνάντησης λόγιων, καλλιτεχνών, λαϊκών ανθρώπων. Εχει σημαδέψει την κοινωνική ζωή και την καθημερινότητα των κατοίκων, είναι σημείο αναφοράς. Κανένα σκεπτικό, όσο λογικοφανές κι αν ακούγεται, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την παραχώρησή της στη Χρυσή Αυγή για την προεκλογική της φιέστα.
Ο απολιτίκ κυνισμός είναι ένα επικίνδυνο φαινόμενο των τελευταίων χρόνων. Είναι η μόδα που επιβάλλει να μένεις ουδέτερος, να ερμηνεύεις με όρους αισθητικής την πραγματικότητα, να χρησιμοποιείς σε όλες τις περιπτώσεις τα ίδια οριζόντια κριτήρια με το επιχείρημα ότι δεν κάνεις διακρίσεις.
Πριν από λίγες μέρες η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου απέρριψε μια τεράστια οικονομική δωρεά της οικογένειας Σάκλερ, που θα της έδινε μεγάλη ανάσα στον καλλιτεχνικό της προγραμματισμό. Ο Αμερικανός επιχειρηματίας είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας Purdue Pharma. Στα εργαστήρια της εταιρείας παράγεται το φάρμακο Οξικοντίν το οποίο έχει ενοχοποιηθεί για την υπερκατανάλωση οπιούχων στις ΗΠΑ. Η απόρριψη του ενός εκατομμυρίου λιρών της δωρεάς ήταν μονόδρομος για τη διεύθυνση της πινακοθήκης, που στάθηκε, και ορθώς, στην ηθική διάσταση του θέματος. Πήρε θέση. Το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής. Η θέση μας να είναι σταθερά και αδιαπραγμάτευτα απέναντι.