Από τον «Δρομέα» ώς τον Ιλισό και από το Πεδίον του Αρεως ώς την πλατεία Ομονοίας, η πρωτεύουσα άγεται και φέρεται. Τα πολλά κρούσματα πολυαρχίας και άσκοπου θορύβου με μηδενική ή ελάχιστη κοινωνική ανταπόδοση, και με άγνοια για τα πραγματικά προβλήματα της πόλης, δείχνουν ότι ο μόνος που δεν ωφελείται είναι η ίδια η Αθήνα και οι πολίτες. Στην περίπτωση του «Δρομέα», πέραν της φαιδρότητας της υπόθεσης, αγνοήθηκε παντελώς ο Δήμος Αθηναίων, στον οποίον ανήκει το γλυπτό.
Στις άνευ μελέτης εξαγγελίες της «Ανάπλαση Α.Ε.», που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ και που το πιθανότερο είναι ότι θα καταργηθεί με νέα κυβέρνηση, ακούσαμε και για την αποκάλυψη του Ιλισού, χωρίς καμία συνοδευτική μελέτη περί συγκοινωνιακής ή άλλης ρύθμισης. Το παριλίσιο τοπίο είναι μείζον θέμα. Οσοι όψιμα φέρνουν στο προσκήνιο την ιδέα της ανασύστασής του, ας διαβάσουν πρώτα τι είχαν γράψει διανοητές αρχιτέκτονες μερικές δεκαετίες πίσω. Εκείνοι είχαν πνευματικό, αν μη τι άλλο, υπόβαθρο και κατανοούσαν την ιερότητα του Ιλισού με ένα ουμανιστικό βλέμμα.
Το Πεδίον του Αρεως έχει βελτιωμένη όψη, αλλά δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τον πληθυσμό των τοξικοεξαρτημένων που διαχύθηκε στους γύρω δρόμους. Η Ομόνοια κάνει μερεμέτια, ενώ η ανάπλασή της πρέπει να γίνει αντικείμενο πολύ σοβαρού διαλόγου. Η καθυστέρηση τόσων ετών βαρύνει όλους. Ο «Μέγας Αλέξανδρος» του Γιάννη Παππά τοποθετείται στη συμβολή Βασιλίσσης Ολγας και Αμαλίας χωρίς να έχει δημοσιοποιηθεί το σκεπτικό, χωρίς δηλαδή να υπάρχει θεωρητική νομιμοποίηση μιας χειρονομίας υπέρ της πόλης.
Ασχετα γλυπτά σε λάθος θέση και με ελάχιστη καλλιτεχνική αξία βαρύνουν τον δημόσιο χώρο, εδώ και πολλά χρόνια, δίχως να απασχολεί κανέναν γιατί αυτά δεν τα ανέδειξαν ούτε τα κατήγγειλαν τα κοινωνικά δίκτυα. Την ατζέντα της πόλης τη ρυθμίζει το Facebook. Εκεί κρίνονται οι πρωτοβουλίες και οι αποφάσεις, εκεί δοκιμάζεται η κοινωνική αντοχή τους. Μόλις υπάρξει κατακραυγή, η όποια πρωτοβουλία αποσύρεται δείχνοντας την προχειρότητα και την απουσία πολιτικού λόγου και σκέψης. Η πόλη μοιάζει να είναι έρμαιο γραφείων συμβούλων, το καθένα με άλλη ατζέντα και άλλη δέσμη εξυπηρετήσεων. Η Αθήνα γίνεται ένα ανάγλυφο αυτής της μικροπολιτικής. Η ανάδειξη νέας δημοτικής αρχής θα πρέπει να συνοδεύεται από μια δυναμική απόσπαση της πρωτεύουσας από αυτό το κολάζ των τυχάρπαστων επιδιώξεων.