«Η αδελφική μου φίλη Χριστίνα Ωνάση»

«Η αδελφική μου φίλη Χριστίνα Ωνάση»

6' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Ακούστε… Ο μύθος της οικογένειας Ωνάση γεννήθηκε στην Αργεντινή. Εκεί έβγαλε τα πρώτα του χρήματα ο Άρης και ύστερα έγινε ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου. Όμως ένα μέρος του μύθου αυτού πέθανε στην ίδια χώρα. Μιλώ για τη Χριστίνα, την αδελφική μου φίλη, την πολυαγαπημένη, που εγώ η ίδια ανακάλυψα νεκρή στο λουτρό του σπιτιού μας στην περιοχή Τορτουγίτας, κοντά στο Μπουένος Άιρες». Η Μαρίνα Τσομλεκτσόγλου-Ντοντέρο κάθεται απέναντί μου, στο ήσυχο δωμάτιο ενός αθηναϊκού ξενοδοχείου, με περιποιημένο χτένισμα, φόρεμα λεοπάρ και εντυπωσιακά κοσμήματα. Η φωνή της είναι βραχνή, θεατρική. Μιλάει τα ελληνικά με μια τραγουδιστή λατινοαμερικανική προφορά. Καμιά φορά μόνο κοντοστέκεται, για να βρει μια ξεχασμένη λέξη.

Ο  Έλληνας πατέρας της είχε καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη και διατήρησε μεγάλο μέρος της επιχειρηματικής του δραστηριότητας στην προ-κομμουνιστική Ρουμανία. Η μητέρα της ήταν της οικογένειας Εμπειρίκου. Οι γονείς έφυγαν από την Ελλάδα με τον μεγάλο της αδελφό, τον Γιώργο, στα τέλη της δεκαετίας του ’40, προτού γεννηθεί εκείνη. Εγκαταστάθηκαν μόνιμα πια στο Μπουένος Άιρες, σε μια περίοδο που ανθούσε και η οικονομία της χώρας, αλλά και η ελληνική κοινότητα. «Πήγαν εκεί, διότι ο παππούς μου είχε κάνει κάποιες επενδύσεις στην κλωστοϋφαντουργία. Η μάνα μου δεν έμαθε ποτέ ισπανικά, μιλούσαμε ελληνικά, μεγαλώσαμε με ελληνικά ήθη και έθιμα».

 

«Η αδελφική μου φίλη Χριστίνα Ωνάση»-1

Έζησαν μαζί όλη τους τη ζωή. Η Ντοντέρο είχε βιώσει όλη την προσπάθεια της Χριστίνας να βρει την προσωπική ευτυχία, χωρίς αποτέλεσμα.

 

Δίπλα στην Ντοντέρο κάθεται ο πρέσβης της Αργεντινής στην Αθήνα, Χουάν Αρκούρι, τον οποίο βλέπει αρκετά συχνά αυτή την περίοδο που εκείνη ζει στην Αθήνα για οικογενειακούς λόγους. Ο διπλωμάτης ήταν, άλλωστε, εκείνος που μεσολάβησε ευγενικά για τη συνέντευξη προς το «Κ» και δέχτηκε να μας συντροφεύσει καθ’ όλη τη διάρκεια της κουβέντας μας.

«Η Ελλάδα χρωστάει πολλά στην Αργεντινή, διότι οι συμπατριώτες μας πρόκοψαν εκεί. Ο πατέρας μου, όπως και ο Ωνάσης, έκαναν περιουσία. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν αρκετοί  Έλληνες», λέει η Ντοντέρο.

«Ο Ρουσέλ απομάκρυνε την Αθηνά από όλους μας»

Με τη Χριστίνα, που ήταν σχεδόν συνομήλικες, γνωρίστηκαν σε ένα θέρετρο της Ουρουγουάης, την περίφημη Πούντα Ντελ Έστε, το 1966, όταν εκείνη ήταν δεκαπέντε ετών και η Ντοντέρο δεκαεπτά. «Την ιδέα να κάνουμε παρέα την είχαν οι θείοι της Χριστίνας, η οικογένεια Κονιαλίδη. Έκτοτε, γίναμε αχώριστες. Έζησα από κοντά τους έρωτές της, τους γάμους, τη γέννα της Αθηνάς. Κατά ειρωνεία της τύχης, έζησα ακόμα και τον θάνατό της. Είχε βαφτίσει την κόρη μου, την Τουίτι. Λίγες ημέρες πριν πεθάνει, είχε αρραβωνιαστεί τον αδελφό μου. Και πάντα μου έλεγε πως, αν της συμβεί κάτι, να προσέχω την Αθηνά σαν να είναι δικό μου παιδί. Δυστυχώς, έχω να τη δω από τότε που συνέβη το μοιραίο. Η μικρή ήταν μόλις τριών ετών. Ο Τιερί Ρουσέλ την απομάκρυνε από όλο τον κύκλο της Χριστίνας».

Πριν από πέντε χρόνια, η Μαρινίτα (όπως τη φώναζε χαιδευτικά η Ωνάση) αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο για τη φιλία τους. Τίτλος του: «Η ζωή μου με τη Χριστίνα». «Μου λένε ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον να γίνει τηλεοπτική σειρά ή ταινία», λέει η Ντοντέρο. «Έχω ήδη μιλήσει με παραγωγούς. Μου είχαν γίνει πολλές προτάσεις να κάνω κάτι ήδη από τότε που πέθανε η Χριστίνα, το 1988. Δεν ήθελα. Αποφάσισα, 25 χρόνια μετά τον θάνατό της, να αποτυπώσω στο χαρτί τις αναμνήσεις μου. Έχουν γραφεί τόσα, που θεωρώ ότι ήταν χρέος μου να βάλω ορισμένα πράγματα στη θέση τους. Ένας από τους λόγους που έγραψα το βιβλίο ήταν και η Αθηνά, που δεν πρόλαβε να γνωρίσει τη μάνα της. Η Χριστίνα ήταν μια εξαιρετική μητέρα, που είχε σε απόλυτη προτεραιότητα το παιδί της. Θα την είχε φέρει μαζί της στην Αργεντινή, στο τελευταίο ταξίδι της. Όμως η μικρή είχε ωτίτιδα και ο γιατρός τής είπε πως έπρεπε να την αφήσει στην Ελβετία».

 

«Η αδελφική μου φίλη Χριστίνα Ωνάση»-2

Μια φωτογραφία με τις δύο φίλες στα νιάτα τους, τραβηγμένη στη Βραζιλία.

 

Προδιαγραφές ευτυχίας, αλλά…

Τι άνθρωπος ήταν η Χριστίνα; «Το ταμπεραμέντο της ήταν ενός ανθρώπου που του άρεσε να γελά, να περνά καλά, να έχει αισιοδοξία. Δυστυχώς, δεν μπόρεσε να ζήσει έτσι, διότι ο βίος της ήταν γεμάτος από τραγικά γεγονότα, θανάτους, δυστυχία. Η μητέρα της, με την οποία έμεινε μαζί στο Λονδίνο μετά το διαζύγιο των γονιών της, ξαναπαντρεύτηκε δύο φορές. Τη χώρισαν με τον αδελφό της, διότι εκείνος πήγε να μείνει με τον πατέρα τους στο Μόντε Κάρλο. Τον λάτρευε τον Αλέξανδρο. Τον Άρη δεν τον έβλεπε συχνά, διότι ήταν πολυάσχολος. Η Χριστίνα είχε λόγους να είναι δυστυχισμένη από παιδί. Μετά άρχισαν να έρχονται τα διαζύγια και οι θάνατοι. Η ψυχή της είχε τις προδιαγραφές της ευτυχίας. Το κρίμα είναι ότι λίγο πριν πεθάνει είχε βρει μια ψυχική ισορροπία. Ήθελε να εγκατασταθεί στην Αργεντινή, να ζήσει κοντά μας. Το είχε πάρει απόφαση. Έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι είχε αρχίσει να έχει δεσμό με τον αδελφό μου, τον Γιώργο».

Η Ντοντέρο ομολογεί πως δεν μπορούσε να πιστέψει πως δύο παιδικοί φίλοι όπως η Χριστίνα και ο αδελφός της μια μέρα θα αισθάνονταν έλξη ο ένας για τον άλλον. Μάλιστα είχαν δώσει και λόγο μπροστά στον τότε μητροπολίτη Αργεντινής, Γεννάδιο. «Το κατάλαβα στα τελευταία γενέθλιά μου, που εορτάσαμε μαζί πριν από τον θάνατό της, ότι κάτι έτρεχε με τον Γιώργο. Ήταν τον Οκτώβριο, έναν μήνα πριν φύγει από τη ζωή. Πρέπει να σας πω ότι είχε ομορφύνει πολύ τότε. Είχε χάσει πολύ βάρος, ένιωθε καλά. Πιστεύω ότι ήθελε να ξεκινήσει ξανά από την αρχή. Μέχρι εκείνες τις ημέρες, ο άνδρας που είχε αγαπήσει αληθινά ήταν ο Ρώσος Σεργκέι Καούζοφ», λέει.

Όσο για τον Ρουσέλ, σύμφωνα με την Ντοντέρο, η Χριστίνα τον ερωτεύτηκε παράφορα, όμως τα αισθήματα δεν ήταν αμοιβαία. Άλλωστε, όσο έμειναν μαζί, ο Γάλλος συνέχισε τη σχέση του με τη Σουηδέζα Γκάμπι, με την οποία έκανε δύο παιδιά. Το ένα έχει ελάχιστους μήνες διαφορά με την Αθηνά. Μπαίνω στον πειρασμό να ρωτήσω αν η κόρη του Αριστοτέλη Ωνάση ζήλευε ποτέ την Ντοντέρο, που ήταν πάντα πολύ πιο αδύνατη και με εντυπωσιακή εμφάνιση: «Όντως με ζήλευε, αλλά αυτό ποτέ δεν χάλασε το μεταξύ μας δέσιμο. Θυμάμαι μια φορά είχα αγοράσει από μια υπαίθρια αγορά ένα κολλητό μαύρο παντελόνι. Όταν το δοκίμασα μπροστά της, φώναζε: “Γιατί μου το κάνεις αυτό; Εσύ είσαι τόσο αδύνατη, εγώ είμαι χοντρή”. Ήμασταν τριαντάρες».

 

«Η αδελφική μου φίλη Χριστίνα Ωνάση»-3

 

Η μοιραία ημέρα

Η Ντοντέρο θυμάται ότι βρήκε τη Χριστίνα νεκρή στην μπανιέρα του εξοχικού της, με τα μάτια της να κοιτάζουν το κενό. «Δεν κάπνιζε, δεν έπινε, δεν έπαιρνε ναρκωτικά. Όμως φανταστείτε έναν άνθρωπο που έπινε 24 κουτιά κόκα-κόλα την ημέρα. Δεν μπορεί να μην επηρεάσει την υγεία του μια τέτοια συνήθεια. Εγώ πιστεύω ότι από αυτό προκλήθηκε το πνευμονικό οίδημα…» Θυμάται τον θάνατο του Αλέξανδρου («Ήταν ένας άγγελος, ένας άνθρωπος με χρυσή καρδιά που έτρεχε να βοηθήσει τους πάντες»). Το γεγονός αυτό διέλυσε την αδελφή και τον πατέρα του. Μιλάει για την απόφαση του Ωνάση να αποσυνδέσει τα μηχανήματα που κρατούσαν τον γιο του στη ζωή, όταν οι γιατροί τού αποκάλυψαν ότι θα μείνει «φυτό». Αμέσως μετά, η Ντοντέρο πήγε με τη Χριστίνα και τον Αριστοτέλη στον Σκορπιό, για να τον θρηνήσουν. Έχει όμως και καλές αναμνήσεις από το ιδιωτικό νησί, με τραγούδια, μπάνια στη θάλασσα και πάρτι. «Μου λείπει πολύ η Χριστίνα. Τη σκέφτομαι κάθε ημέρα που περνά», μου λέει συγκινημένη.

«Σκέφτομαι και την Αθηνά. Την καμαρώνω που μεγάλωσε και έγινε μια κούκλα. Έτσι τη φώναζε η μάνα της, “κούκλα”», συνεχίζει. Τη ρωτώ τι θα της έλεγε, εάν είχε τη δυνατότητα να ξαναδεί την κόρη της Χριστίνας. «Θα σας φανεί αστείο. Νομίζω ότι θα της έδινα μια τσίχλα. Βλέπετε, όταν ήταν μικράκι, η μαμά της δεν την άφηνε να τρώει τέτοια πράγματα και ερχόταν σε εμένα, που της έδινα κρυφά τσίχλες…» ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή