Αξίζει κάποιος να μπει στη θέση της Ανέτας Καββαδία. Να μπει στη θέση του μέσου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, που, όπως οι περισσότεροι, συμπληρώνει την πρώτη και πιθανότατα την τελευταία βουλευτική του θητεία. Που δεν αξιώθηκε την προβολή ενός υπουργικού χαρτοφυλακίου. Που δεν μπορεί παρά να αισθάνεται αγωνία.
Αυτός, ο κοινός βουλευτής, καθώς βλέπει την εκλογική του μοίρα να πλησιάζει, πρέπει να κάνει χώρο στις συνεδριάσεις της κοινοβουλευτικής ομάδας για να καθίσουν οι μουσαφίρηδες της κυβερνητικής πλειοψηφίας – η Παπακώστα και οι νεοφώτιστοι από τους Ανεξάρτητους Ελληνες. Πρέπει να στριμωχτεί στο πλάνο με τους μεταχειρισμένους υφυπουργούς του ΠΑΣΟΚ που ανακυκλώθηκαν ως «προοδευτικά» αξεσουάρ. Και, μέσα σε όλα αυτά, πρέπει να κάνει πως δεν νιώθει ότι συγχρωτίζεται με προϊόντα του λεβέντειου τάλεντ σόου, όπως η Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου.
Ο Τσίπρας έδειξε να έχει μια κάποια επίγνωση των φόβων –και των αλλεργιών– που ταλανίζουν τους βουλευτές του. Γι’ αυτό και τους χορήγησε ένα ευφορικό αφηγηματικό σκεύασμα, όχι και τόσο πρωτότυπο. Για να τεθούν σε εκλογική ετοιμότητα, η Καββαδία και οι συνάδελφοί της καλούνται να πείσουν τους εαυτούς τους ότι οι αντιξοότητές τους είναι, όπως τους είπε ο Τσίπρας, μια «μεγάλη απάτη».
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πείσουν τους εαυτούς τους ότι οι δημοσκοπήσεις είναι απάτη. Είναι χαλκευμένες για να κάμψουν το ηθικό τους. Πρέπει να πιστέψουν ότι το γεγονός πως τα τελευταία τρία χρόνια δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας ούτε μία δημοσκόπηση που να δείχνει ότι το κόμμα τους προηγείται, είναι προϊόν συνωμοσίας. Μιας συνωμοσίας, στην οποία δεν μπορεί παρά να μετέχουν ακόμη και τα φιλοκυβερνητικά Μέσα, τα γκάλοπ των οποίων επίσης δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει, αλλά με μικρότερη διαφορά.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πιστέψουν ότι τους πολεμάει το «μιντιακό σύστημα». Πρέπει δηλαδή να κλείσουν τις τηλεοράσεις τους, για να μη δουν ότι καθαρή αντιπολιτευτική γραμμή έχει μόνο ένας σταθμός – εκείνος στον οποίον το κόμμα τους έχει επιβάλει εμπάργκο.
Οι βουλευτές πρέπει να πιστέψουν τον πρωθυπουργό τους όταν τους λέει ότι πολεμάει την ελίτ. Πρέπει να ξεχάσουν τις τροπολογίες που οι ίδιοι ψηφίζουν – ορισμένες από τις οποίες χαρίζουν χρέη ή επιστρέφουν φόρους ακινήτων ακόμη και αναδρομικά σε ιδρύματα με έδρα το Λιχτενστάιν. Πρέπει να ξεχάσουν τη σχέση που καλλιεργούσε το Μαξίμου με τις φιγούρες που τώρα επισείει ως σκιάχτρα. Πρέπει να αγνοήσουν ποιων οικογενειών τους γόνους ετοιμάζεται το κόμμα τους να εντάξει στο ευρωψηφοδέλτιό του.
Για να τους πιάσει το σκεύασμα περί απάτης, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να του παραδοθούν. Δεν έχουν και πολλές εναλλακτικές. Ούτε θα είναι η «πρώτη φορά αυταπάτη».