Δύσκολο πράγμα η μνήμη. Ειδικά για τους στρατευμένους σε κάποια ιδεολογία. Οι ντούροι αριστεροί, για παράδειγμα, μνημονεύουν συχνά κάθε θάνατο σε κάποιο χωριό της Αλαμπάμα κατά τη δεκαετία του ’60, αλλά δεν θυμούνται το τριπλό φονικό της Μαρφίν στο κέντρο της Αθήνας, στις 5 Μαΐου του 2010. «Δεν ξέρω αν οι μολότοφ πρέπει να είναι κακούργημα ή πλημμέλημα», είπε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κυρίτσης. «Τα τελευταία 30 χρόνια δεν θυμάμαι κανείς να έχει σκοτωθεί από μολότοφ ή κάτι αντίστοιχο» (ΕΡΤ, 13.3.2019).
Να φταίει άραγε ότι πίστεψε την προπαγάνδα που εντέχνως διακινούσε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι οι τρεις νέοι πέθαναν από το έλλειμμα πυρασφάλειας και όχι από την εγκληματική δράση των κουκουλοφόρων των κινημάτων; Ισως, αλλά τουλάχιστον ο πρόεδρός του ήταν πιο ειλικρινής. Οταν ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Κώστας Τζαβάρας φώναξε στον πρωθυπουργό: «Τι είδους έρευνα γίνεται στα πανεπιστήμια; Το μόνο που γίνεται εκεί είναι να κατασκευάζουν μολότοφ». «Και τι κακό έχουν οι μολότοφ;» ρώτησε ο πρωθυπουργός. «Τι κακό; Καίνε κόσμο», ανταπάντησε ο βουλευτής. Ο κ. Τσίπρας επιστράτευσε το χιούμορ του για να του απαντήσει: «Εξαρτάται σε ποια μεριά είσαι όταν πέφτουν οι μολότοφ. Εκεί που τις ρίχνουν ή εκεί που πέφτουν;» («Βήμα», 4.7.2017).
Από την άλλη πλευρά, οι μολότοφ είναι εγκληματικές μόνο όταν πέφτουν στα σπίτια βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Πριν από δύο μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο καταδίκαζε απλώς τις μολότοφ, είχε βρει και τον ηθικό αυτουργό του «πλημμελήματος»: «Η επίθεση με μολότοφ στο σπίτι της βουλευτού Πέλλας του ΣΥΡΙΖΑ Θεοδώρας Τζάκρη είναι μια φασιστική, εγκληματική πράξη, η οποία στρέφεται εναντίον της Δημοκρατίας. (…) Οι δράστες της εμπρηστικής επίθεσης πρέπει άμεσα να εντοπιστούν και να τιμωρηθούν. Πέρα από τους φυσικούς αυτουργούς, όμως, υπάρχει και ηθικός αυτουργός. Είναι ο κ. Μητσοτάκης και τα στελέχη του, που οργάνωναν εκστρατείες εκφοβισμού εναντίον βουλευτών» (ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ 24.1.2019). Πάλι καλά που δεν πέρασαν κάποια διάταξη στον Ποινικό Κώδικα να τιμωρείται ως κακούργημα η «δεξιά ηθική αυτουργία» και να γίνει πλημμέλημα η παρασκευή και κατοχή των εμπρηστικών μηχανισμών.
Είναι κρίμα να χαθεί στις λεπτομέρειες ένα μεγάλο και πολύ χρήσιμο έργο όπως είναι η αναθεώρηση του απαρχαιωμένου Ποινικού Κώδικα, αλλά αυτό συμβαίνει όταν εμφιλοχωρούν πολιτικές σκοπιμότητες και πεπαλαιωμένες ιδεοληψίες της «Προόδου». Αυτές που εξέφρασε στην ίδια εκπομπή ο κ. Κυρίτσης ο οποίος δεν θυμάται στους δρόμους «τραγικά περιστατικά» από τις μολότοφ, αλλά μνημόνευσε τον (καθ’ όλα άδικο) τραυματισμό του δημοσιογράφου Μανώλη Κυπραίου, «ο οποίος έχασε την ακοή του από επίθεση της αστυνομίας. Αυτά πρέπει να θεραπεύσουμε, παρά τα ζητήματα των μολότοφ».