ΧΟΛIΓΟΥΝΤ
«Οσα παίρνει ο άνεμος», 80 χρόνια στην οθόνη
Οσο και να θέλει κανείς να δει τα πράγματα με κριτική απόσταση, το «Οσα παίρνει ο άνεμος» παραμένει το μεγάλο φαινόμενο του Χόλιγουντ. Φέτος, εορτάζεται η επέτειος των 80 ετών από τότε που κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες αυτή η ταινία, που συνδύασε τη μεταφορά ενός επιτυχημένου μυθιστορήματος με το πιο προωθημένο, για την εποχή του, υπερθέαμα. Δύσκολο να κατανοήσει κανείς με τα σημερινά κριτήρια τι σήμαινε η κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου της Μάργκαρετ Μίτσελ (1900-1949) στα τέλη της δεκαετίας του 1930, όταν τα μεγάλα στούντιο ήταν παντοδύναμα και οι σπουδαίοι κινηματογραφικοί αστέρες είχαν μεγαλύτερη επιδραστικότητα στο διεθνές κοινό από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο. Η δημοτικότητα της Βίβιαν Λι και του Κλαρκ Γκέιμπλ έφθασε στα ύψη. Τα 80 χρόνια από τη δημιουργία του «Οσα παίρνει ο άνεμος» μας δίνουν την ευκαιρία να σταθούμε στην παντοδυναμία του κινηματογράφου για περίπου μισόν αιώνα (1920-1970), ίσως και περισσότερο, όταν η ετήσια «σοδειά» νέων ταινιών επηρέαζε και διαμόρφωνε το διεθνές γούστο. Ηταν μια δύναμη ασύλληπτη για τα σημερινά δεδομένα. Από πλευράς παραγωγής, το «Οσα παίρνει ο άνεμος» κόστισε σχεδόν 4 εκατ. δολάρια, ποσό που η ταινία το έφερε πίσω 100 φορές. Ηταν προϊόν της ιδιοφυΐας του παραγωγού Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ, που διηύθυνε την εταιρεία Selznick International Pictures. Ο Σέλζνικ είχε εξαρχής επιλέξει τον Κλαρκ Γκέιμπλ για τον ρόλο του Ρετ Μπάτλερ, και σε αυτήν την επιμονή του οφείλεται η διετής καθυστέρηση της ταινίας, καθώς έπρεπε να επιτευχθεί συμφωνία με την ΜGM, με την οποία ο Κλαρκ Γκέιμπλ είχε δεσμευτικό και αποκλειστικό συμβόλαιο. Για τον ρόλο της Σκάρλετ Ο’ Χάρα παρέλασαν 1.400 υποψήφιες, αλλά η επιλογή της Βρετανίδας Βίβιαν Λι θεωρείται απολύτως επιτυχημένη, όπως και η επιλογή της Ολίβια ντε Χάβιλαντ στον ρόλο της Μέλανι (η μόνη εν ζωή από τη διανομή) και του Λέσλι Χάουαρντ στον ρόλο του Ασλεϊ. Η εξαιρετική Χάτι Μακντάνιελ, στον ρόλο της μαύρης υπηρέτριας, ήταν η πρώτη Αφροαμερικανίδα που βραβεύθηκε με Οσκαρ (β΄ γυναικείου ρόλου). Η σκηνοθεσία ήταν του Βίκτορ Φλέμινγκ, που αντικατέστησε τον Τζορτζ Κιούκορ, ο οποίος είχε αρχικά προσληφθεί, και η μουσική του Μαξ Στάινερ. Το «Οσα παίρνει ο άνεμος», εκτός από τους λαμπερούς πρωταγωνιστές, αποτελεί και το άθροισμα ενός τεράστιου όγκου δουλειάς εκατοντάδων άριστων επαγγελματιών. Αυτό έκρινε την επιτυχία.
ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Μπελίνι και Μαντένια
Μετά την Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου, η περίφημη έκθεση για δύο κορυφαίους της Αναγέννησης, τον Μπελίνι και τον Μαντένια, μεταφέρθηκε στο Βερολίνο, όπου παρουσιάζεται στην Πινακοθήκη της πόλης (Gemaeldegalerie). Η έκθεση παρουσιάζει περίπου 100 έργα του Αντρέα Μαντένια (περ. 1431-1506) και του Τζοβάνι Μπελίνι (περ. 1435-1516), που συνδέονταν με εξ αγχιστείας συγγένεια. Ο Mαντένια είχε παντρευτεί την αδελφή του Μπελίνι, που ανήκε σε ισχυρή οικογένεια.
ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η Συρία στο Μουσείο Περγάμου
Στο Βερολίνο είναι μεγάλη η δυνατότητα επιλογής αυτήν την περίοδο, καθώς στο Μουσείο Περγάμου, στη Νήσο των Μουσείων, παρουσιάζεται η ενδιαφέρουσα και επίκαιρη έκθεση «Το πολιτιστικό τοπίο της Συρίας: Συντήρηση και αρχειοθέτηση εν καιρώ πολέμου». Η έκθεση που εγκαινιάστηκε πριν από μία εβδομάδα θα διαρκέσει έναν χρόνο. Παρουσιάζει τις προσπάθειες για την ψηφιακή αρχειοθέτηση της κληρονομιάς της Συρίας, με σκοπό να συμβάλει στην αποκατάσταση των μνημείων που έχουν πληγεί.
ΛΟΝΔΙΝΟ
Το γυμνό στην Αναγέννηση
Εως τις 2 Ιουνίου θα παραμείνει ανοικτή η δημοφιλής έκθεση για το γυμνό στην Αναγέννηση, στη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών του Λονδίνου. Το ενδιαφέρον της έκθεσης είναι ότι συγκεντρώνει αριστουργήματα όχι μόνον από την ιταλική Αναγέννηση αλλά και από την Αναγέννηση της Βόρειας και της Κεντρικής Ευρώπης σε μια εξαιρετική συνύπαρξη. Ο επισκέπτης μπορεί να δει έργα των Τιτσιάνο (φωτ.), Ραφαήλ, Μιχαήλ Αγγελου, Λεονάρντο ντα Βίντσι αλλά και Κράναχ και Αλμπρεχτ Ντίρερ.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Μιρό στο ΜΟΜΑ
Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (ΜΟΜΑ) διαθέτει μια ασύγκριτη σε πλούτο και ποιότητα συλλογή έργων του Καταλανού ζωγράφου Ζουάν Μιρό. Η νέα έκθεση «Μιρό, η γέννηση του κόσμου» (έως 15 Ιουνίου), με τίτλο δανεισμένο από το διάσημο έργο του, αυξάνει αυτόν τον πλούτο με σημαντικά δάνεια από άλλα μεγάλα μουσεία και συλλογές και έμφαση σε όλα τα εκφραστικά μέσα της δημιουργικής περιόδου 1925-1955.
ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ
Χόκνεϊ και Βαν Γκογκ
Σε μια εκ πρώτης όψεως παράδοξη, αλλά εντέλει απολύτως φυσική συνύπαρξη, τα έργα του Ντέιβιντ Χόκνεϊ συγκατοικούν με τα έργα του Βίνσεντ βαν Γκογκ στη νέα έκθεση στο Μουσείο Βαν Γκογκ στο Αμστερνταμ (έως 26 Μαΐου). Και οι δύο προσπέρασαν το γκρίζο της Βόρειας Ευρώπης, όπως γράφουν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», και αφέθηκαν στην έκρηξη χρωμάτων και στην ελευθερία της Προβηγκίας ή του Λος Αντζελες. Η αντιπαράθεση των έργων τους γεννάει ευφρόσυνους συνειρμούς.