«Ξέφωτο». «Χώρα-πρότυπο». «Ενότητα». «Σταθερότητα». «Κανονικότητα». Ολοι αυτοί οι όροι που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο ηχούν επιεικώς απρόσφοροι για να περιγράψουν την πολιτική πραγματικότητα. Ποιος ευθύνεται γι’ αυτή την αναντιστοιχία; Πόσο αξιόπιστη είναι μια χώρα της οποίας οι υπουργοί παρενοχλούν τους επικεφαλής ανεξάρτητων αρχών; Πόσο «φωτεινές» είναι οι δημόσιες συμπεριφορές στις οποίες ο πρωθυπουργός παρείχε ξανά πολιτική κάλυψη; Πόσο «ενωτικός» είναι ο λόγος που αρθρώνουν ο ίδιος και τα στελέχη του; Αν ο κ. Τσίπρας επιδιώκει πραγματικά στοιχειώδη θεσμική κανονικότητα, μπορεί να ματαιώσει κάποια από τα προεκλογικά του στρατηγήματα. Μπορεί να αποτρέψει τη διαφαινόμενη διολίσθηση στη λάσπη.
Διολίσθηση
29" χρόνος ανάγνωσης