Μια μεθυστική ξενάγηση στην πιο ευρωπαϊκή πρωτεύουσα της Λατινικής Αμερικής, μέσα από ιδιαίτερα μπαρ και δημιουργικά κοκτέιλ.
Aν θέλετε να πάρετε μια ιδέα τού τι πίνουν οι ντόπιοι στο Μπουένος Άιρες, αρκεί να μπείτε σε ένα σούπερ μάρκετ ή σε ένα μπακάλικο και να δείτε τα ποτά σε προσφορά: Campari, amaros (ή bitters) Fernet-Branca και Cynar, βερμούτ Cinzano και το απεριτίφ Gancia. Όλα προέρχονται από την Ιταλία. Και οι πορτένιος, δηλαδή οι κάτοικοι της πόλης, πολλοί εκ των οποίων έχουν ιταλικές ή ισπανικές ρίζες, τα έχουν οικειοποιηθεί.
Τα κοκτέιλ τύπου julep, με βάση το λικέρ Cynar, είναι πιο συνηθισμένα από τα juleps με μέντα (που έχουν ως βάση το bourbon), ίσως γιατί το bourbon είναι πιο δυσεύρετο εδώ. Παντού θα βρείτε Νegroni σε όλες τις πιθανές παραλλαγές του: η Αργεντινή είναι η τρίτη χώρα σε κατανάλωση Campari στον κόσμο. Όσο για το Fernet με Coca-Cola, μπορεί κάλλιστα να το ονομάσει κανείς εθνικό ποτό των Αργεντίνων. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι η χώρα έχει τα δικά της αποστακτήρια Campari και Fernet-Branca. Η… δίψα είναι μεγάλη και πρέπει να ικανοποιηθεί.
Οι μακροχρόνιες αυτές παραδόσεις που συνδέονται με την κατανάλωση αλκοόλ έχουν ενσωματωθεί στην εύρωστη κοκτέιλ σκηνή του Μπουένος Άιρες, η οποία περιλαμβάνει πάνω από 50 χώρους: από κρυφά στέκια, όπως το Harrison Speakeasy, μέχρι μπαρ-εστιατόρια, όπως το Casa Cavia. Και από ιστορικά μαγαζιά περιωπής, όπως το Los Galgos, μέχρι το θεματικό μπαρ Uptown, του οποίου ο προθάλαμος αποτελεί πιστή αντιγραφή νεοϋορκέζικου σταθμού μετρό με πύλες ελέγχου εισιτηρίων, συρόμενες πόρτες τρένου κ.ά. Όλα έχουν το βλέμμα στραμμένο στις κυρίαρχες διεθνείς τάσεις, όμως το καθένα έχει να επιδείξει και κάτι αμιγώς αργεντίνικο που το κάνει να ξεχωρίζει.
Αν θέλετε να βιώσετε όλο το φάσμα των κοκτέιλ εμπειριών που προσφέρει το Μπουένος Άιρες, ο οδηγός που ακολουθεί θα σας καλύψει τόσο γαστρονομικά όσο και πολιτισμικά.
1. Doppelgänger
Το Doppelgänger είναι ίσως το καλύτερο μέρος στην πόλη για κλασικά κοκτέιλ – αν και θα διαπιστώσετε πως ο όρος «κλασικό» στο συγκεκριμένο μπαρ είναι μάλλον σχετικός. Πάρτε για παράδειγμα το μπεστ σέλερ του μαγαζιού, το διάσημο Old-Fashioned. Όπως και την πίτσα, οι ντόπιοι τη φτιάχνουν με τον δικό τους τρόπο. Ζάχαρη και μπόλικη Angostura bitters μπλέκονται στον πάτο ενός ποτηριού και αναδεύονται μέχρι να καλύψουν όλη την εσωτερική επιφάνεια. Κατόπιν, μία φέτα πορτοκαλιού συνθλίβεται και αυτή στον πάτο, καλύπτεται με πάγο και μετά με bourbon. Το αποτέλεσμα είναι βασικά ένα Old-Fashioned Crusta, ένα παλιομοδίτικο είδος κοκτέιλ που το χαρακτηρίζει η «κρούστα» ζάχαρης στο χείλος του ποτηριού. Η πρώτη γουλιά είναι δυνατή. Θα χρειαστεί να ανακατέψετε το ποτό με το κουτάλι που το συνοδεύει, ενσωματώνοντας συγχρόνως και τη ζάχαρη. Το Gibson είναι επίσης καλή επιλογή εδώ, μια και πρόκειται για το αγαπημένο του ιδιοκτήτη, Guillermo Blumenkamp. Το σερβίρουν σε μια εκδοχή dry με λίγο βερμούτ και τρία πικλαρισμένα κρεμμύδια. Λέγεται πως, όταν κάποιος πελάτης παραγγέλνει Gibson, πίνει ένα και ο Blumenkamp.
|| Avenida Juan de Garay 500, San Telmo
2. Verne Cocktail Club
Αυτό το παιχνιδιάρικο μπαρ πήρε την ονομασία του από τον Ιούλιο Βερν. Ο ιδιοκτήτης του, Federico Cuco, είναι βετεράνος bartender και ερασιτέχνης ιστορικός των κοκτέιλ. Μπορεί να σου σερβίρει ένα από τα αυθεντικά κοκτέιλ του μαγαζιού, όπως το καπνιστό Opium Old-Fashioned, και παράλληλα να σου μιλήσει για διάσημους Αργεντίνους bartenders, όπως ο Santiago Policastro, που έζησε στα μέσα του 20ού αιώνα. Γνωστός και ως «Pichin», ο Policastro είχε αποκτήσει τέτοια φήμη, που έκανε μάλιστα τηλεοπτικές εμφανίσεις και είχε εκδώσει και βιβλίο. Πριν από καμιά δεκαετία, ο Cuco ηγήθηκε καμπάνιας για τη σωτηρία του Clarito, μιας ξεχασμένης παραλλαγής του Pichin βασισμένης στο dry martini, και τα κατάφερε. Πλέον, μπορείς να ζητήσεις Clarito οπουδήποτε στην πόλη, αν και όχι 100% αυθεντικό, μια και η κρούστα ζάχαρης (στο χείλος του ποτηριού) που αποτελούσε σήμα κατατεθέν του έχει, ευτυχώς, καταργηθεί.
|| Avenida Medrano 1475, Palermo
3. FlorerΙa AtlΑntico
Kρυμμένο εντός ανθοπωλείου, που λειτουργεί και ως κάβα –για την ακρίβεια βρίσκεται πίσω από την πόρτα ενός ψυγείου, στο βάθος του μαγαζιού–, είναι το πιο διάσημο κοκτέιλ μπαρ της πόλης. Τη φήμη του την οφείλει αποκλειστικά στον ιδιοκτήτη του, Tato Giovannoni, έναν άνθρωπο με εκτόπισμα και πολλά ταλέντα (τα σκίτσα των θαλάσσιων τεράτων στους τοίχους είναι δικά του). Ο Giovannoni περιγράφει το μπαρ του ως φόρο τιμής στο πολυεθνικό παρελθόν της πόλης, γι’ αυτό και το μενού του είναι χωρισμένο ανά εθνική επιρροή με τμήματα αφιερωμένα, μεταξύ άλλων, στην Ισπανία (σέρι), στην Πολωνία (βότκα) και στη Βρετανία (τζιν, ουίσκι). Σήμα κατατεθέν του μαγαζιού είναι, φυσικά, μια παραλλαγή του Negroni: το πολύπλοκο, σε βαθμό ζάλης, Balestrini Negroni, το οποίο διηγείται μια ξεκάθαρα αργεντίνικη ιστορία: το Campari του παράγεται στην Aργεντινή, το τζιν του, Principe de los Apοstoles (με αποστάγματα αντιπροσωπευτικών αργεντίνικων βοτάνων, όπως yerba mate), είναι δημιουργία του Giovannoni, το βερμούτ έχει αντικατασταθεί από λικέρ Amaro Averna και όλα μαζί «δένουν» με μια νότα αλμύρας, λιγάκι θαλασσινό νερό δηλαδή από τον Ατλαντικό ωκεανό. Άλλωστε, το μπαρ ονομάζεται Atlàntico. Τέλος, στο μείγμα προστίθεται εκχύλισμα από καπνιστά φύλλα ευκαλύπτου και το κοκτέιλ σερβίρεται με ένα κλαδί ευκαλύπτου και κουκουνάρι.
|| Arroyo 872, Recoleta
4. Presidente
Πολυτέλεια και πολυέλαιοι στο Presidente, που φημίζεται για τα Cynar Julep (03) αλλά και για τα ονειρεμένα Negroni του. (Φωτογραφία: Agustin Nieto/The New York Times)
Με το που εισέρχεται κανείς στο σικάτο Presidente, καταλαβαίνει ότι στην μπαρ σκηνή του Μπουένος Άιρες έχει αρχίσει να… πέφτει χρήμα. Ψηλά ταβάνια, πολυτελής επίπλωση, πολυέλαιοι, υπάλληλοι σαν μοντέλα και μια πριβέ αίθουσα στο βάθος που μοιάζει με βιβλιοθήκη. Ένας μετρητής LED πάνω από την μπάρα καταγράφει τον αριθμό των Negroni που καταναλώνονται. Πρόκειται για ιδέα την οποία δανείστηκαν από το μπαρ Dry Martini στη Βαρκελώνη, που μετράει, αντίστοιχα, Martini. Τη βραδιά που ήμουν εκεί, τα Negroni είχαν φτάσει τα 10.912. Αν δεν θέλετε να ακολουθήσετε το ρεύμα, μπορείτε να δοκιμάσετε ένα εξίσου καλό Milano Torino, προκάτοχο του Negroni, χωρίς όμως το τζιν. Εντυπωσιακό είναι επίσης και το Buenos Aires Zombie, που σερβίρεται σε μια ψηλή λευκή κεραμική κούπα tiki, που υποτίθεται θυμίζει τον Οβελίσκο του Μπουένος Άιρες – σύμβολο της πρωτεύουσας και αδιαμφισβήτητο αξιοθέατό της.
|| Avenida Presidente Manuel Quintana 188, Recoleta
5. La Fuerza
Η μακροχρόνια παράδοση των απεριτίφ στο Μπουένος Άιρες περιλαμβάνει και το βερμούτ. Η ιταλική εταιρεία παραγωγής βερμούτ Cinzano έχει από τα τέλη του 1800 δυναμική παρουσία στην Αργεντινή, η οποία είναι μάλιστα πρώτη σε κατανάλωση Cinzano στον κόσμο. Το μπαρ La Fuerza, που άνοιξε τον Ιανουάριο του 2018 από τον Julian Diaz, διακεκριμένο ντόπιο ιδιοκτήτη μπαρ, τον συγγραφέα Martin Auzmendi και άλλους δύο συνεταίρους, είναι για την ακρίβεια μια βερμουτερί – είδος μπαρ πολύ συνηθισμένο κάποτε στην Αργεντινή, αλλά όχι πια. Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι φτιάχνει το δικό της βερμούτ από κρασιά της επαρχίας Μεντόσα και αρωματικά βότανα των Άνδεων. Βγαίνει σε δύο ποικιλίες: κόκκινο και λευκό. Δοκιμάστε τα σκέτα με πάγο και μία φέτα λεμονιού ή, όπως το πίνουν κάποιες φορές οι ντόπιοι, συνδυάζοντας το κόκκινο βερμούτ με Fernet και το λευκό με Campari. Το μενού περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε ότι θα θέλατε να μασουλάτε συνοδεία βερμούτ: ελιές, τυρί, τηγανητές πατάτες, ντόπιο σαλάμι Tandil, λούπινα, pallares (είδος φασολιού) κ.ά.
|| Avenida Dorrego 1409, Chacarita
6. Bourbon Brunch & Beer
Κάζουαλ διάθεση και κάντρι παραπομπές στο Bourbon Brunch & Beer. (Φωτογραφία: Agustin Nieto/The New York Times)
Το αμερικανικό ουίσκι αποτελεί πρόκληση για τους bartenders της πόλης, μια και στη χώρα εισάγονται ελάχιστα bourbons. Το Wild Turkey προστέθηκε πρόσφατα σε μια μικρή λίστα, που περιλαμβάνει επίσης τα Jim Beam, Maker’s Mark και Evan Williams, ενώ απουσιάζει το rye (ουίσκι σίκαλης). Παρά τις ελλείψεις, υπάρχουν κάποιοι που δεν πτοούνται. Όπως το Bourbon Brunch & Beer, που άνοιξε τον περασμένο Σεπτέμβριο. Είναι ένα αμερικανικού στιλ «honky-tonk» μπαρ με μουσική κάντρι, μια φωτογραφία του Τζόνι Κας στον τοίχο και χοτ ντογκ, mac ’n’ cheese και bagels στο μενού. Το κάζουαλ προφίλ του μπαρ επιβεβαιώνεται και από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τον συνδυασμό Fernet και Coca-Cola, τον οποίο κάποιοι mixologists σνομπάρουν ως πολύ κοινό, αλλά εδώ τον αποδέχονται με μεγάλη εγκαρδιότητα. Ίσως γιατί το αργεντίνικο Fernet-Branca είναι αρκετά πιο ξηρό και στυφό από το ιταλικό, οπότε ο συνδυασμός του με τη γλυκιά Coca-Cola έχει λογική.
|| Dr. Emilio Ravignani 1802, Palermo