Μύθοι και θρύλοι της Αγγελικής Ξυνού

Μύθοι και θρύλοι της Αγγελικής Ξυνού

58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σαν μια σήραγγα βαθιάς και συχνά σκοτεινής φαντασίας, με ξέφωτα και αναλαμπές γεμάτη, η εικαστική αύρα της Αγγελικής Ξυνού φέρει το σπέρμα ενός πυκνού προσωπικού πολιτισμού. Μπροστά στα έργα της, στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών (Γλύκωνος 4), ξεδιπλώνονται νήματα μιας αόριστης αλλά οικείας προφορικής παράδοσης, όπως πέρασε σε λαϊκές αφηγήσεις και αστικά παραμύθια, από ξέφτια λογοτεχνίας και σπαράγματα κινούμενης εικόνας, όλα αυτά ως ίζημα, ως απόσταγμα, ως δεξαμενή, ως αισθητική καλλιέργεια, αποκαλύπτονται σε επάλληλες και παράλληλες εικόνες, ως θραύσματα ψευδαισθήσεων σε θερμές κάμαρες ή εξώστες ονειροπολήσεων. Η γεωμετρία ακολουθεί την τεθλασμένη των ονείρων και η αρμονία ακούει τον ήχο των αόρατων πουλιών. Η Αγγελική Ξυνού έχει βαθύ απόθεμα για εξόρυξη εικόνων. Διαθέτει βλέμμα που έχει δει και έχει νιώσει και έχει διαβάσει και στα έργα της, όλα ευφρόσυνα όσο και σκοτεινά, σαν μαύρα παραμύθια ή σαν αμφίσημοι θρύλοι, παρουσιάζονται όλα αυτά τα αποκυήματα της φαντασίας της. Ο κόσμος της είναι «τρομακτικός και απόλυτα νηφάλιος, καθησυχαστικός και απόλυτα σκληρός, παλαιικός και απόλυτα σύγχρονος», όπως διαβάζω στο κείμενο που προέκυψε από τη συζήτηση του συγγραφέα Γιώργου Παναγιωτάκη και του επιμελητή εκθέσεων Θεόφιλου Τραμπούλη. Ενας κόσμος που αγαπάει το παράδοξο, που τρέφεται από όσα ζουν στην κόψη της άλλης πλευράς.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή