Οι υπουργοί έχουν προνόμια σε σχέση με τους υπόλοιπους κι έτσι πρέπει. Δεν δικάζονται, π.χ., όπως οι απλοί πολίτες. Παρά το γεγονός ότι ο ελληνικός νόμος είναι σκανδαλώδης σε ό,τι αφορά τις προθεσμίες παραγραφής, δεν πρέπει να δικάζονται όπως οι υπόλοιποι διότι με τη δικομανία των πολιτών θα είχαμε υπουργούς μόνο για τα δικαστήρια.
Από την άλλη, οι υπουργοί έχουν και πολλές υποχρεώσεις σε σχέση με τους άλλους πολίτες. Οι τελευταίοι περιορίζονται μόνο από την προσωπική τους ηθική κατά την τέλεση ορισμένων (νόμιμων) πράξεων. Οι πρώτοι πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους και την περιρρέουσα ηθική. Οχι μόνο διότι οι πράξεις όσων ηγούνται είναι διδακτικές στην κοινωνία, αλλά διότι αυτή την ηθική χρησιμοποιούν για να εκλεγούν. Ενας πολιτικός, για παράδειγμα, δεν μπορεί να πηγαίνει σε οίκους ανοχής ενώ έχει ταχθεί είτε κατά της σωματεμπορίας είτε κατά της ακολασίας.
Ο κ. Παύλος Πολάκης, ως μέλος του υπουργικού συμβουλίου, έχει το προνόμιο να είναι ένας από τους πολίτες που επιλέγουν την ηγεσία των ανώτατων δικαστηρίων της χώρας. Το προνόμιο αυτό δημιουργεί και μια υποχρέωση που δεν έχουμε οι υπόλοιποι. Δεν μπορεί να κρίνει δημοσίως δικαστές και τις αποφάσεις τους κι αυτό διότι, εκ των πραγμάτων, επηρεάζει την κρίση τους, ακόμη κι αν δεν το θέλει (λέμε τώρα…). Ενας άνθρωπος μπορεί να μπει στον πειρασμό να γίνει αρεστός σε εκείνον που θα κρίνει την προαγωγή του. Μπορεί να μην το κάνει, αλλά κάλλιο γαϊδουρόδενε…
Συνεπώς, έχει δίκιο η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων που, με αφορμή τους λίβελους που αναρτά στο Facebook ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, καταγγέλλει «προσπάθεια παρέμβασης της εκτελεστικής εξουσίας στο έργο της Δικαιοσύνης». Και είναι λάθος το σκεπτικό της «Εφημερίδας των Συντακτών», που αναφέρει στο κύριο άρθρο της «αναμφισβήτητα το να εκφράζονται κυβερνητικοί παράγοντες ή πολιτικά στελέχη με αγένεια και αρνητικούς χαρακτηρισμούς για εισαγγελείς και δικαστές είναι απρέπεια, είναι λάθος. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να εκφράζουν απόψεις ή ερωτήματα αρμόδιοι υπουργοί που είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν δικαστικές υποθέσεις σκανδάλων που αφορούν το υπουργείο τους». («Ποια είναι ακριβώς η εκτροπή;» 7.1.2019.)
Εν προκειμένω το πρόβλημα δεν είναι το ύφος του κ. Πολάκη, ασχέτως αν είναι ανεπίτρεπτο ακόμη και για καραγωγέα. Το θέμα είναι ότι ως πολιτικός που έχει το προνόμιο της προαγωγής των δικαστών δεν έχει το δικαίωμα των υπόλοιπων πολιτών να κρίνει και να επικρίνει χειρισμούς και αποφάσεις αυτών των δικαστών. Θα συμφωνήσουμε, βεβαίως, με την κατακλείδα του άρθρου, που λέει ότι «οι δικαστές και οι εισαγγελείς γνωρίζουν ότι το κύρος της Δικαιοσύνης περιφρουρείται από τους ίδιους». Αυτό έκανε η Ενωση με την ανακοίνωσή της…